Laxeiro, o inquilino do terceiro

Begoña Rodríguez Sotelino
begoña r. sotelino VIGO / LA VOZ

VIGO

Óscar Vázquez

A Casa dás Artes alberga desde hai 20 anos a entidade que difunde e protexe o legado do pintor

22 abr 2019 . Actualizado ás 16:17 h.

Dúas traballadoras detrás dunha estancia acristalada -reminiscencia de aparencia blindada do que un día foi o Banco de España- reciben ao espectador que entra na Casa dás Artes coa intención de visitar ao inquilino do terceiro. O veciño chámase José Otero Abeledo, máis coñecido como Laxeiro, e ocupa a á dereita do piso que lle puxeron na rúa Policarpo Sanz hai 20 anos, tres despois do falecemento do recoñecido artista lalinense que fixo de Vigo o seu fogar. É doado atoparlle porque actualmente o edificio está nos seus momentos máis baixos de uso. A estancia central, a máis ampla e importante, na planta baixa, non albergou aínda este ano ningunha mostra.

Neste momento o inmoble ten só dous veciños. O segundo piso alberga a colección Luis Torras, cedida polo lonxevo pintor que cumpriu 106 anos o pasado decembro. Un máis arriba está a Fundación Laxeiro, que foi constituída legalmente o 23 de febreiro de 1999 por acordo entre o Concello de Vigo e a familia do pintor, e foi declarada pola Xunta de interese cultural e de interese galego. A entidade naceu co propósito de custodiar, conservar e difundir a colección permanente que o artista de Lalín doou á cidade de Vigo. Pero a Fundación Laxeiro, ademais, recolle o espírito do creador que estivo tan estreitamente vinculado a Vigo, a través doutras iniciativas. Laxeiro expresou en numerosas ocasións a súa preocupación polos mozos creadores; por iso a entidade tamén dá acubillo á arte contemporánea. Ademais apoiaba aos novos artistas a través dun programa de bolsas, pero a crise parou en seco esas axudas que non volveron.

Óscar Vázquez

Como ten que ser no caso dun gran anfitrión, ao entrar na casa do legado de Laxeiro, o artista recibe ao espectador por duplicado. E así podemos ver como se vía de mozo e xa case septuaxenario. Os dous autorretratos, datados en 1936 e en 1977, flanquean un grupo de pezas moi diferentes que ilustran o amplo repertorio de rexistros que utilizou o mestre ao longo da súa traxectoria. As obras, un total de 64, distribúense en dúas estancias. A primeira, un longo corredor que remata nunha sala máis ampla, e outra que transcorre paralela á primeira.

O percorrido -recentemente reorganizado- non é cronolóxico e pretende ser unha chiscadela á personalidade cambiante do lalinense, pero como case todas as pezas veñen acompañadas dun texto explicativo, axuda a entender o seu periplo polos estilos que practicou.

O feito de que na Casa dás Artes non haxa máis oferta que invite a entrar no impoñente edificio, converte o percorrido pola obra de Laxeiro nun paseo algo desolador. Os visitantes chegan a contagotas e o silencio non disimula o ruído que fan as botas de goma sobre un chan de cortiza. Polo menos, os problemas de humidade que sufría o edificio desde hai anos parecen superarse cos potentes deshumidificadores que instalaron.

Na porta de ao lado atópase a estancia dedicada á arte contemporánea, que neste momento ocupa unha exposición de fotografía de Francisco Curra (Bueu, 1964). A Fundación Laxeiro sempre se ocupou con seriedade desa faceta, mirando cara a adiante, sen perder de vista o pasado. E ademais practica con acerto varios programas de colaboracións, entre artistas, e tamén entre institucións.

Como último exemplo está a colaboración coa Fundación Seoane que deu como froito senllas exposicións en Vigo e A Coruña, reunindo debuxos das dúas das figuras máis importantes e influentes da arte galego do século XX, que contribuíron á dignificación e modernización da plástica galega.

Rúa Policarpo Sanz, 15, 3º. Vigo

Abre ao público luns a venres de 18.00 a 21.00h. Sábados 12.00 a 14.00 e 18.00 a 21.00h. Domingos e festivos 12.00 a 14.00 horas.

Pódense reservar con 48 horas de antelación, póndose en contacto coa entidade 986 438 475 ou info\laxeiro.é