A escaseza de especialistas para as bandas condiciona o xogo do conxunto branquiazul, no que xa se fan notar varios dos canteiráns a proba
30 jul 2021 . Actualizado ás 05:00 h.«Non conseguimos moita amplitude porque só tiñamos aos laterais; xogamos moitos por dentro». O apuntamento de Josep Caveira sobre a segunda parte do Deportivo en Vilalba pode estenderse a todo o encontro, aínda que o conxunto coruñés tivese especialistas de banda sobre o céspede durante a primeira metade. O carril central sempre pesou máis; nel concéntrase o talento branquiazul fronte a uns costados aínda por reforzar.
por fin un pasador
Miúdo, por dentro
Se nos ensaios de Abegondo é frecuente ver a Juan Carlos Miúdo escorado á esquerda para reeditar a sociedade numantina con Diego Aguirre, no amigable que abriu a precampaña actuou como enganche entre o punta e a medular. Nesa praza achandou a comparación: hai un ano, sobre o mesmo céspede ben coidado, foi Nacho González quen asumiu a tarefa de enlazar o centro do campo co home gol. E non hai cor. O uruguaio puxo vontade e converteu o seu peito nun frontón sobre o que descargar balóns; o andaluz non achegou menos bríos, pero con el mellorou a conexión. Filtrou varios pases destinados a pór a Miku en vantaxe, aínda que nalgún botou de menos un destinatario con maior velocidade. Ademais, acudiu con criterio ás bandas e destacou como executor nas accións de estratexia.
Polo mesmo corredor, algo máis atrás, interveu Rafa de Vicente, probando que hai luces máis aló de Villares , que non perdeu o seu bo pé. Caveira e Juergen tamén demostraron bo manexo do coiro á espera de poder ser medidos ante un adversario de maior rodaxe e entidade.
saturación na zona
Saídas á vista
A elevada cantidade de especialistas en xestionar a transición por dentro cobrouse a Gandoy. Ao canteirán seguen sen sobrarlle oportunidades na súa praza ideal e de momento non rendeu fóra de posición. Afastado da divisoria e demasiado próximo á frontal, na Magdalena pasou moito tempo de costas a portería e acusou unha falta de ritmo solventable a estas alturas. Non sería estraño velo saír a préstamo cara a un cadro de persoal menos saturado na súa zona, por onde adoitan moverse tamén Uche e Borges, aínda que o nixeriano e o costarriqueño non entren nos plans de futuro do club.
sen recursos por fóra
William e o que veña
Se dentro hai que facer oco, fóra é preciso encher. William era o único extremo puro en persoal e o seu debut oficioso non foi alentador. Inocuo nos quiebros, permitiu a Buyo, lateral esquerdo do Vilalbés, progresar sen trabas para ameazar a Lapeña. O central rioxano actuou recolocado ante as baixas de Benito e Trilli, principais candidatos ao carril. Como sucede con Aguirre e Héctor na esquerda, serán garantía de profundidade; pero Keko busca destino e faltan un par de incorporacións ofensivas para ocupar as beiras. É o recurso máis escaso e o que esixirá maior esforzo económico xunto á incorporación dun terceiro rematador.
a baza do filial
Estrea esperanzadora
Polo si ou polo non estará o filial. Yeremay e Mella non se esconderon en banda e Noel empeñouse en participar, baixando a recibir. A Juan Rodríguez pesoulle xogar pola dereita porque Granero tirou de galóns para actuar a favor de perfil. Guerrero cumpriu e Barcia destacou por amais dos seus futuros compañeiros no Fabril. Polo corredor bo, o central.