Unha pa escavadora para o Dépor

Fernando Hidalgo Urizar
Fernando Hidalgo A Coruña

TORRE DE MARATHÓN

PACO RODRÍGUEZ

12 may 2021 . Actualizado ás 00:10 h.

Son xa anos dunha deriva autodestructiva. Unha caída sen fin cunha orixe clara e un final por escribirse. O Deportivo está enfermo e os médicos dos últimos anos non deron coa receita adecuada para sandalo. Por que? Dalgún xeito porque ninguén se atreveu a meter de verdade o bisturí nunha entidade que pide a berros un cambio radical na xestión e unha ruptura definitiva co pasado.

O que de verdade necesita o Deportivo é que os seus actuais xestores metan no club a pa escavadora e póñano todo patas para arriba. Hai que cambiar persoas e modos de facer as cousas. Remover desde os cimentos ata o tellado. Non se trata de aparentar, senón de cambiar de verdade e esquecerse de relatos interesados de pantasmas do pasado que seguen enredando ao club aínda a día de hoxe. Hai que sacar todos os velenos que poida haber dentro e cambiar unha dinámica que levou a que todo o que chegou ao club teña empeorado o seu rendemento. Directivos, xogadores, adestradores... todos renderon por baixo das súas posibilidades desde que aterraron na entidade branquiazul. ¡Pero se nin sequera un tal Fede Valverde era titular nun Dépor mediocre!

Pero agora os branquiazuis están metidos nunha lea que se chama Primeira RFEF, a nova división que vén sendo a terceira categoría do fútbol español e que promete ser tremendamente difícil de abandonar. E esa é a gran aventura dun club que, como o coruñés, non se pode permitir estar demasiado tempo fose do ámbito profesional. Abanca manteno con respiración asistida, pero a verdadeira viabilidade pasa por ascender canto antes e volver ao fútbol de elite. E para cando chegue ese momento, o Deportivo debería ter xa uns sólidos alicerces que eviten os fallos do pasado.

Se non hai refundación, non haberá futuro. Se non se cambia o relato, non haberá futuro. Se non se profesionaliza ao cento por cento, non haberá futuro. Non é doado a tarefa. O esforzo para saír de onde nos meteu quen agora campa ás súas anchas polo palco de Riazor coma se non rompese un prato será titánico. Sacar ese veleno que deixou dentro e seguiu inoculando desde fóra será custoso, pero hai que facelo. E acertar dunha vez nas decisións. Para iso creouse un consello profesional e a eles haberá que pedir contas.