O técnico do Numancia quere un equipo con personalidade e atrevemento nun encontro que considera clave para a permanencia na Primeira RFEF
17 abr 2021 . Actualizado ás 05:00 h.O pasado mes de xaneiro foille encomendada a tarefa de emendar a traxectoria do Numancia. Álex Huerta (Soria, 1981) non o dubidou. Tras unha vida dedicada ás categorías inferiores do club, chegando a ser segundo de Manix Mandiola antes da súa destitución, o obxectivo do técnico que hoxe visita Riazor é manter ao equipo na categoría de bronce. Gran parte das opcións de conseguilo pasa polo partido desta tarde.
-Numancia e Deportivo tiveron vidas paralelas desde a tempada pasada. De xogar en Segunda a pelexar por manterse en Segunda B.
-O ano está a ser complicado. Desde o descenso de categoría, a nosa situación foi moi similar á do Deportivo. Persoalmente empatizo bastante co que están a vivir. Creo que nós fixemos un traballo importante para non mirar atrás, para limpar a cabeza e pensar só nesta fase que temos por diante. O equipo hao entendido ben, chegamos no mellor momento a todos os niveis da tempada, con tres vitorias consecutivas… e máis aló dos resultados, coas sensacións que transmite o equipo. Afrontamos o partido con moita ambición.
-Non entrar no «play-off» de ascenso a Segunda imaxino que non estaba entre os seus plans.
-O obxectivo dun equipo como o Numancia, despois de 23 anos no fútbol profesional, era volver ascender. Polo tanto, sen dúbida que non estamos onde queriamos estar, e non era algo que estivese previsto. Pero vendo o formato da competición, tan a curto prazo, tendo tido que facer un equipo novo, con moitas circunstancias en contra, por un brote de covid nun momento transcendental da tempada, un cambio de adestrador… fixo que teña sido difícil. Pero o obxectivo, unha vez que non se conseguiu a volta ao fútbol profesional, é estar o máis arriba posible que agora mesmo é a Primeira RFEF.
-Vostede sabe ben o que é empezar desde abaixo. É un técnico da casa. Cre que en momentos difíciles é importante tirar da xente que sente as cores?
-Iso a quen lle compete é a quen toma as decisións. Só podo estar agradecido á dirección deportiva e a Junta Directiva. Desde hai 13 tempadas estou a disposición do que decidan, que agora mesmo é sacar á boia este proxecto. Estou no persoal forte, ben rodeado, con bos recursos e co apoio total do club. Iso fai que sexa todo máis doado.
-Cando se imaxinaba dirixindo ao primeiro equipo facíao nun escenario como o actual?
-A verdade que non. A todos os adestradores cando chegan a un equipo gustaríalles facelo en mellores situacións pero, por desgraza, e máis cando se está empezando, normalmente estas cousas chegan cando hai unha destitución, en momentos complicados e é certo é un dos escenarios deste club máis complicados. Pero para iso é para o que me estiven traballando moito tempo, sei de onde vimos e o que temos por diante. Temos que afrontalo con realismo e coa fortaleza que esixe adestrar ao máximo nivel. Isto sácase adiante.
-Cre que a pandemia lles pasou talvez máis factura que ao resto de clubs?
-O ano pasado era segundo adestrador e viñamos de facer unha primeira volta na que estabamos sextos optando ao ascenso a Primeira. Chegou a pandemia, confinamento, cambiounos a dinámica, acumulamos moitos partidos en pouco tempo, moitas baixas… e descendemos. E esta tempada, cando chego ao equipo como primeiro adestrador, sumamos catro de seis puntos, estabamos implementando ese cambio que queriamos conseguir e xusto tivemos un brote con nove contagios. Paráronse os adestramentos, o equipo está tres semanas sen normalidade e practicamente cando volvemos, case tempo para adestrar, acumulamos cinco partidos en catorce días. Podemos falar de que nos fixo bastante dano e aínda a pasada semana habemos tido dous casos positivos, pero por sorte parece que xa están ben e que van poder estar os xogadores que estiveron á marxe. Só agardo que non nos volva lastrar máis esta pandemia, máis aló de todo o que xa provocou.
«Será un partido moi aberto e disputado»
-Empezaron esta segunda fase con dúas vitorias e anotando cinco goles, chegan a Riazor no mellor momento?
-Si, e se unimos o último partido da primeira fase, que gañamos 5-0, chegamos nun momento no que se está xuntando todo. O equipo está con frescura. Puidemos dotalo da identidade de xogo tanto con balón como sen balón que queriamos. Si é certo que é o mellor momento, pero por sensacións a todos os niveis. Sobre todo porque tamén conseguimos que, á marxe da idea futbolística, tamén porque pensamos unicamente en sacar isto adiante e porque os resultados nos están acompañando.
-A que Dépor agarda atoparse en Riazor?
-Agardo ver máis ao equipo que antes de Langreo enganchara catro vitorias consecutivas. Sólido, que apenas encaixa e que recibe moi poucas ocasións. Xa está amoldándose un pouco ao que pide Rubén da Barreira. Sabemos que é moi forte a nivel individual, cunha mestura de xogadores veteranos e con mocidade, que trata moi ben o balón, con moita mobilidade, que sabe traballar distintos rexistros nun mesmo partido dentro de idéaa base que ten. Estou seguro de que será un partido moi aberto e disputado.
-Son un equipo que concede moi poucos ocos ao rival e que non se complica cando ten o balón. É a filosofía que manterá ante o Deportivo?
-Traballamos distintos rexistros. Na primeira fase, aínda que é certo que agora estamos a ter rivais que nos disputan a posesión do balón, cedéronnos a iniciativa no xogo. E agora tivémonos que adaptar, pero o equipo está cómodo. Máis que unha idea concreta de xogo, si quero a un equipo forte no defensivo, con atrevemento cando ten o balón e con moita personalidade. Esas son as tres basees do que quero que o equipo mostre en Riazor.
-Restan catro xornadas e a clasificación está nun puño. Non hai marxe a descoidos. É a presión un factor positivo?
-Levamos xogando partidos transcendentais desde hai semanas ou meses. O equipo xa ten moi interiorizado o que ten que facer. Non quero que a presión se palpe no campo e se faino que sexa de xeito positivo. Son outros os que están por baixo , podemos dar caza ao Dépor e estamos onde queriamos estar, dependendo de nós, que é o principal.