Atendendo ao dominio e ocasións, o partido en Ganzábal podería resolverse cun empate sen goles, pero como adoita ocorrer nos encontros sen dominador claro, chegou un tanto, só un, e nesta ocasión non favoreceu ao Deportivo que se mantivo preto de sacar un punto pero demasiado lonxe de levar os tres.
A desculpa do campo de herba artificial é válida. Non hai dúbida de que condiciona o xogo. Rubén da Barreira apostou polo mesmo centro do campo que facilitara o mellor encontro dos coruñeses en moito tempo, o disputado en Barreiro, pero que non foi capaz de gobernar o de Langreo. Futbolistas desequilibrantes como Keko acusan especialmente as dificultades para controlar o coiro neste tipo de superficies. Con todo, hai que lembrar que na primeira fase a maioría dos duelos neste escenario habíanse resolto con empates. O conxunto asturiano só perdera un e gañado dous.
Ese equilibrio no marcador non tería sido un mal desenlace, atendendo ao resto de encontros da xornada e iso talvez tivo peso no exceso de precaucións. Agora, o 1-0 sumas ao Langreo á pelexa polas dúas primeiras prazas e a única boa noticia é que o Dépor segue dependendo de si mesmo para acabar nunha delas, sabendo por experiencias recentes canto pesa estar en mans doutros no tramo decisivo. O choque ante o Numancia será crucial.
A principal novidade do once estivo na inclusión de Rayco por Raí. Ao canario pesoulle en exceso o desenvolvemento do partido, no que a prioridade estivo en dificultar a progresión do adversario sen asumir riscos. A el custoulle dar pausa nin facilitar as incorporacións de Héctor desde o lateral.
Coas áreas ben blindadas, todo quedou a expensas de aproveitar algunha acción illada, como a que tivo Villares no primeiro tempo e a que se fabricou Miku no segundo. Faltou acerto e chegou a oportunidade local, á que o Deportivo non logrou responder tampouco a través dos cambios.
O Langreo atopouse en vantaxe e fixo todo o necesario para preservala fronte a un adversario que se limitou a facer méritos para non perder.