Cando o factor campo non sempre resulta determinante no «play-off»

TORRE DE MARATHÓN

LOF

En tres das oito finais disputadas, o equipo con peor clasificación logrou o ascenso a Primeira

18 jun 2019 . Actualizado ás 11:44 h.

A eterna discusión no mundo do fútbol entre adestradores e xogadores cando se presenta calquera eliminatoria é se disputar o segundo partido en casa é importante á hora de lograr o obxectivo. Como sucedeu na primeira rolda do play-off, o Deportivo afrontará o enfrontamento contra o Mallorca co factor campo en contra: ida en Riazor e volta en Son Moix.

Dáse a circunstancia de que os dous conxuntos que seguen vivos na loita por un posto en Primeira superaron a eliminatoria inicial disputando o seu primeiro encontro como locais. Ademais, ambos obtiveron unha renda de dous goles a favor, que conseguiron defender como visitantes. Mellor o Dépor que o fixo gañando en Málaga, mentres o Mallorca perdeu por 1-0 en Albacete. Agora, o cadro bermellón poderá beneficiarse dunha posible prórroga en casa e, en caso de idéntico resultado en Galicia que en Baleares, e só neste caso, logrará ascender sen necesidade de quenda de penaltis.

Das oito edicións de play-off disputadas desde a súa recuperación na tempada 2010-2011 a maioría dos equipos que afrontaron a final tras ter sido mellores na fase regular lograron o ascenso. Pero esta circunstancia non se dá sempre. Tres clubs ascenderon a Primeira partindo con desvantaxe nesta última confrontación: o Granada do exercicio 2010-2011, o Córdoba na campaña 2013-2014 e o Osasuna da tempada 2015-2016.

Regreso do Granada

Case trinta e cinco anos estivo o Granada lonxe da categoría de ouro do fútbol español desde que descendeu en 1976. No ano 2011, o conxunto adestrado entón por Fabri volveu a Primeira. Fíxoo disputando un play off desde o cuarto lugar. Na primeira eliminatoria impúxose ao Celta na quenda de penaltis tendo o factor campo a favor. Na segunda xogou primeiro en casa, de onde saíu con empate sen goles. En Elxe tamén empatou, pero nesta ocasión a un gol e conseguiu subir polo valor dos goles como visitante. Naquel equipo comezou a tempada Alex Bergantiños (posteriormente recalou no Nàstic) e militaban os porteiros galegos Roberto e José Juan. Ademais, naquel persoal, con moitos minutos incluso sendo titular na final, militaba Íñigo López.

O Córdoba de Pedro Sánchez

Outro equipo andaluz ao que non lle importou disputar a ida da final en casa foi ao Córdoba que ascendeu no 2014. Como lle sucedeu ao Selecta tres anos antes, na ida o resultado foi de 0-0. Na volta, a historia foi igual, pero con maior épica.

Cando estaba a piques de concluír o encontro, con vitoria do As Palmas por 1-0, o público invadiu o estadio de Gran Canaria. Con todo, tras ser controlada a situación polas forzas da orde, o árbitro conseguiu renovar o partido. No tempo engadido, o Córdoba gañou e levou o ascenso.

Superioridade osasunista

O último equipo que logrou ascender na promoción afrontando a final co factor campo en contra foi o Osasuna. Logrouno no exercicio 2015-16. A diferenza dos seus antecesores, o cadro rojillo fíxoo sendo superior ao seu rival tanto na ida como na volta. No primeiro envite impúxose por 2-1, mentres que na súa visita a Xirona impúxose por 0-1 e certificou o seu regreso á máxima categoría.