En 1997, os azulgranas xogáronse a permanencia co Celta pendente dunha axuda deportivista
21 abr 2019 . Actualizado ás 05:00 h.Houbo un día no que Riazor se poboou de bufandas do Estremadura, tamén en mans de afeccionados deportivistas. Unha tarde na que numerosos espectadores coruñeses traizoaron as súas cores por animar a un modesto que se xogaba a vida contra o Dépor. Os entrañables Montoya, Pedro José, Cortés, Juanito ou Ito formaban parte daquel equipo admirado por toda España, que afrontaba o seu primeiro ano na elite tras ascender desde as catacumbas do balompé patrio. Aquel CF Estremadura, predecesor do actual Estremadura UD que hoxe visita Riazor, descendeu na Coruña por culpa dun gol de Beguiristain, dando ademais a salvación ao Celta . Foi un día no que boa parte do deportivismo tamén se bañou en bágoas azuis e sementes. Algúns, aínda gardan aquelas bufandas do rival, aínda tendo pasado 22 anos.
Foi un día festivo que comezou pronto polas rúas da Coruña, cos afeccionados estremeños gañando polo estómago aos coruñeses (as bandexas de ibéricos voaban polos arredores de Riazor) e berrando xa durante o partido «¡Dépor, Dépor!», buscando unha complicidade que, polo menos na bancada, si atoparon.
Aquel Estremadura chegaba á última xornada da Liga 96-97 con opcións de permanencia. Despois de gañar no penúltimo acto ao Celta (2-0), os de Almendralejo confiaban en sacar petróleo da Coruña e salvarse, posto que o Dépor xa non se xogaba nada e os seus adversarios por eludir o posto 19 tiñan partidos complexos. Tras a xornada 41 (era unha Liga de 22 equipos na que descendían 4 e promocionaba o quinto pola cola), Logroñés, Hércules e Sevilla xa eran equipos de Segunda, mentres que aquel 22 de xuño xogaríanse acompañarlles o Estremadura (44 puntos), Raio Vallecano (45), Celta (46) e Oviedo (47). O Estremadura, en Riazor, o Celta en Balaídos fronte ao Real Madrid, o Raio recibía ao Barcelona e o Oviedo afrontaba o derbi co Sporting. É dicir, o cadro estremeño daba por seguro que un triunfo en Riazor salváballe (o empate non lle valía porque tiña a gol average).
Aquel día, o celtismo foi deportivista por un día e mesmo desde o vestiario coruñés lanzaron mensaxes de alento ao seu eterno rival. O propio Fran reclamou unidade dos afeccionados galegos: «Para nós, é mellor que estean en Primeira. A todos os futbolistas nos gusta xogar estes derbis co Celta ». Foi unha semana dura, con cruzamento de declaracións entre os afectados pola permanencia. Desde Almendralejo chegouse a asegurar a existencia de maletíns, que chegarían aos xogadores branquiazuis desde Vigo, e mesmo se apuntou a Patxi Salinas como intermediario daquela operación.
Ortuondo era o adestrador do Estremadura e Carlos Alberto Silva o do Dépor. O técnico brasileiro aliñou a Kouba, Armando, Hélder, Djukic, Paco, Bonissel, Donato, Manjarín, Rivaldo, Beguiristain e Renaldo. Madar, Martín Vázquez e Alfredo entraron na segunda metade. Foi o último partido de Txiki Beguiristain no fútbol español antes de marcharse a Xapón e celebrouno marcando no minuto 65 o único gol ligueiro que anotou en Riazor coa camiseta do Deportivo. Tamén foi o último partido oficial de Djukic e de Rivaldo de branquiazul.
Aquela tarde de transistores, o Estremadura descendeu por primeira vez a Segunda en Riazor. O Celta goleou ao Real Madrid (4-0) e os vigueses non necesitasen a axuda deportivista, pero os de Almendralejo salváronse de ter gañado, tras a derrota do Raio fronte ao Barça (1-2). Aquel CF Estremadura caeu a Segunda en Riazor, ascendeu ao ano seguinte e baixaría xa de forma definitiva en 1999, ata a súa disolución no 2010. Xa desde o 2007, o UD Estremadura foi collendo a súa substitución, no 2016 subiu a Segunda B e o pasado verán a Segunda A, eliminando en primeira rolda ao Fabril. Hoxe volve xogar na Coruña.