«Se fallan Cristiano Ronaldo, Messi ou Luis Suárez, como non vas fallar ti»

Pedro José Barreiros Pereira
Pedro Barreiros A Coruña

TORRE DE MARATHÓN

César Quián

O dianteiro non busca escusas á seca de goles e declárase esixente: «Se pasa, é por algo»

27 feb 2019 . Actualizado ás 17:12 h.

Os problemas co gol non pasan factura a Quique (Valladolid , 1990), que se declara orgulloso dos once que marcou e afirma desde a esixencia que non se volve tolo cos que agora non están a entrar. O acerto pode volver o domingo (18.00 horas, Partidazo) en Málaga .

-Pódelle estar a pasar factura o seu gran arranque ligueiro con nove goles en trece xornadas?

-Eu sabía onde viña, que este era un club de grandeza e historia, pero chegar custoume moito traballo e ninguén me regalou nada. É un reto moi bonito estar aquí e para nada presiónome, nin me volvo tolo cando as cousas van ben, nin tampouco cando van menos ben. O equilibrio é a clave. Cando un traballa ben, as cousas chegan antes ou despois. Tiven un inicio goleador moi bo e estou moi orgulloso. Agora non están a entrar, pero non me volvo tolo. Eu esíxome moito. Cando non tiveches gol e tiveches a ocasión de facelo vasche amolado, pero logo analizas as cousas en frío e… hai que levalo con naturalidade porque, se non, sería un caos total.

-Como pasa páxina?

-Dá rabia cando estás no vestiario despois do partido e ves que non metiches, cando deses fas dez partidos iguais e gañas nove. Pero se pasa, é por algo. No fútbol a calidade e o talento son claves, pero a cabeza é tan importante… Porque cando todo sae todo ben, é doado, pero cando non tanto, aí vese ao xogador e ao futbolista. Pasan os días e podes volverte tolo e frustrarche máis, pero iso non leva a nada. Só queda levantarche, analizar os erros, non pór escusas, traballar aínda máis se podes e confiar nun mesmo, porque as cousas chegarán.

-E cando son ocasións tan claras como as do sábado?

-A min sinceramente a xogada que saca co pé o porteiro é que é o que teño que facer. Pero igual que eu a quero meter, o porteiro quérea parar. E a de cabeza, mira que son esixente comigo mesmo, pero non é nin ocasión, porque a xente ve que bota onde bota e estás a dous metros da portería. Pero o balón bota moi alto e con efecto. Son o primeiro que me esixo e non poño escusas. E logo analizas esas ocasións e velas moi doados, pero no campo non podes pensar ou non ves as cousas como na tele. Ás veces as cousas non son tan doados como a xente ve. Pero uno está para mellorar e traballar máis. As ocasións difíciles sempre se pode facer por intentar metelas e, por suposto, traballarei niso.

-Ao final é a responsabilidade con que ha de convivir un dianteiro profesional.

-É que se che pos a ver calquera dianteiro... Cristiano , Messi ou Luis Suárez fallan, e estamos a falar de elite mundial. Se falla esa xente, como non vas fallar ti. Iso non che ten que escusar para dicir: «Como eles fallan, eu fallo tamén». Non, non, non. O que está claro é que se pasa, é por algo. A miña mentalidade en todos os partidos é facer gol, e se marco un, facer outro.

-Como pasa páxina para non acusalo no próximo partido?

-É un mesmo, os anos, a familia, que che inculca uns valores, ensínache de mozo e, grazas a deus, teño uns pais que me axudan moito. O colexio onde me educaron, a xente que me rodea. Hai que ser positivo na vida e pararche a pensar no que tes, de onde vés, o que che custou chegar, e téñoo na man e non o quero soltar. A miña máxima ilusión e a dos meus compañeiros é subir a Primeira, e daremos todo ata o final.

-A confianza do adestrador tamén será de agradecer.

-Para o Deportivo ou para a afección seguramente eu era un descoñecido, porque cando o Dépor estaba en Primeira, eu en Segunda, e eu en Primeira non puiden ter minutos. Só unha vez vin co Almería na tempada 2014-15. Vin como visitante e gañamos 0-1, e entendes as dúbidas: un descoñecido, con catro goles o ano pasado, pagan 1,7 millóns,… E dando grazas a deus que todo saíu moi ben desde o primeiro momento, e que me puiden levar unha ovación da afección de Riazor, con tan pouco tempo que levo aquí é importante que se che recoñeza o traballo. O importante é o traballo, non Quique.

«Asino agora gañar cunha chilena miña, pero é algo ao que non vas predisposto»

Quique fora expulsado no partido da primeira volta contra o Málaga por golpear ao defensa Luis Hernández cando remataba de chilena.

-Canto lle afectou?

-Amoloume moito. Vas coa intención de rematar e ves que o recurso da chilena era o mellor. O árbitro pódese precipitar, porque o xogador queda no chan, pero non debería ir tan directo, senón pensar uns segundos se hai sangue ou non, porque coa vermella xa non hai volta atrás. Hai uns días ves que a chilena de Sergio Ramos só é amarela e non o entendes. Dáche rabia, pero estou máis que limpo daquela acción.

-Imaxínase que o domingo gañan cunha chilena súa?

-Se é para sumar os tres puntos, asino agora. Pero é algo ao que non vas predisposto, é un recurso máis, como un tacón.

«Para nada saímos no partido contra o Nàstic con aires de grandeza»

«Se estamos arriba, é porque algo facemos ben», matiza Quique sobre os problemas do Dépor para gañar en Riazor.

-Sorprendeulle que moitos afeccionados asubiasen o empate contra o Nàstic?

-A xente é libre de manifestarse como queira sempre que haxa respecto. Cada un ten a súa opinión e só queremos que estean connosco e queremos facerlles felices agora en Málaga cunha vitoria. Xuntos é como somos máis fortes e cando saímos ao campo queremos facelo o mellor posible. Para nada saímos contra o Nàstic con aires de grandeza. O que pasa é que o rival sabía da importancia para eles de sacar algo de Riazor e para nós tamén era importante o partido. Pero isto é o fútbol. Ninguén che garante que vaias gañar todas as semanas, nin que vaia a ser un paseo. Hai que preparar a cabeza, porque ata o final de tempada vai ser como ata agora. Hai que gozar o momento e se estamos arriba, é porque algo estamos a facer ben. Iso tennos que facer fortes. Se estar mal para o Deportivo é empatar un partido en casa, benvido sexa. Estamos nun momento en que os equipos que están abaixo van facer moito dano aos de arriba, porque para eles salvar a categoría é tan ou máis importante que un ascenso. Non hai que desmerecer a ninguén en toda a Liga e menos aínda agora.

-Está a sufrir máis problemas en casa para gañar.

-Non sabería dicir por que. A mentalidade é a mesma en casa e fóra. Agora gañamos en Xixón e Selecta, e complícase máis en casa. Pero non hai que volverse tolos. Parecía que por eses triunfos o día do Nàstic saïamos ao campo e xa tiñamos os tres puntos. Hai que mentalizar á xente de que non hai Barça nin Madrid, que non hai tantas diferenzas entre os equipos e que vai custar moito ascender. Nin estaremos ascendidos se gañamos en Málaga , nin se perdemos parecerá que non imos xogar nin a promoción. Iso non é así. O que máis manteña a calma e a mente fría levará o gato á auga.

-Como é a competencia con Santos? Cambiou a súa actitude?

-Para nada é unha deshonra axudarche dun coach ou de xente experimentada que coñece estes temas. Alégrome moito por el, por querer integrarse e mellorar como persoa. Iso é esixencia dun mesmo e alégrome moito que estea como agora. Canto mellor ambiente haxa no vestiario, moito mellor.

Máis información