«Non teño dúbidas de que este é un bo vestiario, estiven en moitos», afirma o veterano meta
17 oct 2018 . Actualizado ás 05:00 h.A mañá remata en contrarreloxo en Abegondo e a présa allea imponse á boa disposición á charla de Dani Giménez (Vigo, 1983). O tempo acada para revisar a proposta de Natxo Giménez, coa que o porteiro asegura gozar.
-Sacudíronse as dúbidas
-Como bloque estamos a ser bastante bos desde o principio. Faltaba un pouco de confianza ao xogar o balón para que os rivais corresen detrás. Agora segundo pasan os minutos vese que ao adversario lle custa adaptarse ao ritmo e nós somos capaz de manter mellor a posesión respecto das primeiras xornadas, cando nos botabamos máis atrás e dabamos opción ao rival. O equipo está a crecer en todas as liñas. Os dianteiros están mellor posicionalmente, está a atoparse máis ao mediapunta e o grupo benefíciase.
-Que hai detrás do salto?
-O que se conseguiu, o que cambiou especialmente, é que a xente xoga moito mellor con balón na súa posición. Desde o principio pedíusenos a cada un que traballásemos catro ou cinco cosas específicas dentro da nosa posición, atendendo tamén ao que fai cada rival, e creo que aí estivo a gran melloría. Estamos a ser capaces de recibir case sempre en vantaxe, e iso vén evidentemente dun bo traballo dos de atrás, pero tamén de que tanto os dianteiros como o mediapunta están a fixar mellor ás súas marcas.
-A proposta obrígalle a asumir riscos deses que deixan retratado ao porteiro ante un erro.
-Eu gozo con este sistema. Polo meu posto, pola miña idea, prefiro xogar así que sacando en longo todos os balóns ou intentando buscar sempre ao dianteiro alto. A nivel de equipo, creo que tal e como xogamos, con este sistema, brillan os xogadores intelixentes, aqueles que son capaces de ler a xogada, que unhas veces che pide estar un pouquiño máis á dereita ou á esquerda. Modificacións mínimas pero que teñen impacto. Saber moverche en función dos demais. Iso son cousas que melloraron nos últimos partidos, por unha banda grazas á confianza que dan os resultados e por outro porque a xente está a xogar con máis intelixencia. Sen balón sufrimos, así que intentamos telo. Ao final é cuestión de como atacas e atácanche. Se o balón o perdes arriba, e cunhas vixilancias defensivas que están a ser espectaculares, vanche chegar menos.
-E cando chegan atópanse con Domingos e Marí.
-Hai moito partido trampa. Parece que non che chegan e ao final nun mal pase ou un rexeite, o dianteiro queda só e pódecha lear. E por iso é fundamental contar con xogadores do nivel deles dous, que nunca desconectan, sempre pendentes do que sucede. Pero non só eles, hai tres laterais esquerdos moi bos; no lateral dereito está a xogar David pero Geri [Gerard Valentín] ten un gran potencial; está Eneko, Michele [Somma], ao que se viu pouco pero eu véxoo cada día e se o que pode dar. Recursos con diferente estilo cos que non baixa o nivel.
-Apúntase á teoría de que a clave do vestiario está en quen menos xogan?
-Se queremos ascender, é importantísimo. Haberá algún día de mala cara ou de pique entre compañeiros, porque iso pasa en todas partes e ata é bo sinal, pero o nivel que dan quen entran de refresco é altísimo. O importante é manter o bo ambiente toda a tempada porque agora é normal que todo vaia ben, estamos a empezar; logo verase realmente o tipo de vestiario que somos e non teño dúbidas de que este é moi bo. Estiven en moitos.
-Entre os que non teñen sitio de momento está Ortolá, un porteiro novo que buscaba protagonismo no Dépor. Como o leva?
-É parte do fútbol. O primeiro é traballar e neste departamento de portería, como me gusta chamarlle, temos moi bo rolo. Ao final estamos todo o tempo xuntos e Adri é un rapaz espectacular. A alegría que temos ao adestrar dáa el e quen soben desde a canteira, porque o normal é que quen xoga estea contento. É o primeiro en darme un abrazo, en desexarme sorte cada vez que xogamos... Ao final é iso, eu dar todo o que poida e el pórmo o máis difícil posible.
-É un posto no que desbancar ao titular é especialmente difícil. Vostede viviuno.
-Si, e frustra en determinadas ocasións, pero tes que ver o nivel que dá o outro porteiro. Talvez na miña primeira tempada no Betis tería merecido máis minutos e si foi un pouco frustrante, pero é o que hai. Eu son moi competitivo pero tamén moi compañeiro, que é o máis importante. Como Adri. Algún ano no Betis tiven algunha oferta mellor que a de renovación, pero eu elixo en función do sentimento. O mesmo pasou ao vir aquí. Foi unha boa elección e se as cousas non houbesen ir como ata agora ou non acaban ben, eu vou estar contento. Trátase de loitar polo que ti decidas. Quedar no Betis permitiume vir ao Dépor. Non me arrepinto.
-A súa carreira ía en ascenso ata que no Raio se cruzou con Sandoval, hoxe adestrador do Córdoba, e houbo un rozamento de pretemporada. Aquilo aínda pesa?
-A miña carreira foi de ser constante, adestrar ben, ser bo compañeiro... É certo que entón viña de quitarlle o posto a Cobeño, e esa pretemporada... Logo eu quíxenme ir e o míster non quixo que me fose, pero non é ata o final desa tempada cando me dá a ocasión. Son cousas que pasan, sen máis. Creo que entón non me cambiou por cuestións deportivas, pero xa está. Estiven con el logo e todo ben. Os adestradores están suxeitos a unha presión moi grande e ás veces non entenden as cousas como ti. Talvez se me pillou con esta idade de agora, as cousas non se deron así. Ás veces son segundos que che marcan unha tempada, pero deséxolle todo o mellor.
-No Raio coincidiu tamén con Rubén. Sorprendido polo seu rendemento do curso pasado?
-Si. Rubén no Raio fixo moi boa tempada, a nosa relación é moi boa e o ano pasado mesmo lle mandei algunhas mensaxes e falei con el. Creo que foi un cúmulo de todo; evidentemente os porteiros non estiveron ben, pero sucederon cousas que se dan cada moitísimo no fútbol. Cousas raras.
«Son un tío con inquietudes, o sentido da vida é gozala»
A esposa de Dani Giménez naceu en Cabul, pero veu a España de bebé e non volveu a pisar Afganistán. «Con todo o cristo político e relixioso que hai alí...», xustifica o porteiro.
-É dos que se mollan neses temas?
-Eu respecto todo, pero non son relixioso. Non me gusta a xente que intenta impor os seus ideais e por aí a relixión non me entra moito. Que non poidas entender certas cousas non quere dicir que non as vaias entender o día de mañá. Se teño dúbidas gústame ler sobre o tema, informarme. En calquera momento. A miña muller é xornalista, está a estudar Historia Contemporánea, sabe máis de todo que eu, e axuda a meterme a espiral. Son un tío con inquietudes. Gústame pensar e non se se filosofar, pero creo que o sentido da vida é gozala.
-Di que apenas le prensa e é bastante crítico co uso das redes sociais no fútbol.
-Non estou a favor das redes sociais no fútbol, é certo. A algúns xogadores véñenlles ben a nivel de autoestima cando as cousas van ben, pero logo hai que saber xestionalas cando as cousas van mal. Se tes redes para o bo, aprende a xestionalas no malo. A min non me vai a supor nada se a xente me encomia ou se di que son moi malo despois dun fallo. O que hai que facer é ter autocrítica e deixar de botarlle a culpa ao ambiente. O fútbol é un deporte de cara ao público e tes que centrarche no traballo de vestiario.
-Non puido cumprir o seu desexo de xogar fóra de España.
-Este verán tiven a oportunidade e unha das opcións era bonita, en Turquía, pero saíu o do Dépor e... Por iso pechámolo tamén axiña que aquí. Agora estou seguro de que á miña idade... Aínda que, bo, nunca se sabe.