A segunda mocidade de Bergantiños

TORRE DE MARATHÓN

Con 33 anos e tras regresar do Sporting, vive un momento profesional doce

15 oct 2018 . Actualizado ás 05:00 h.

«Comigo empezou a xogar porque se deron as circunstancias de lesións, cartóns... Pero fíxoo tan ben que xa non volveu saír do equipo». O dono desa afirmación é José Luis Oltra, actual adestrador do Tenerife, falando sobre un Álex Bergantiños ao que adestrou hai 7 tempadas. Con todo, poderían ser as declaracións de calquera dos técnicos que tivo o da Sacra Familia. É a película da súa vida. Comeza a pretemporada cunha chea de futbolistas na súa demarcación, cústalle facerse cun sitio, pero acaba sendo titular indiscutible.

O presente exercicio está a ser, case, unha excepción, posto que foi titular desde o primeiro día e acumula xa presenzas no once en sete dos nove compromisos disputados pola escuadra branquiazul no que está a ser a súa segunda mocidade.

Redución de graxa corporal

Aos seus 33 anos, o capitán do Dépor está vivindo un momento profesional doce. Ha ir combatendo o paso do tempo cun control algo máis rigoroso da súa alimentación, o que lle permitiu rebaixar entre un 0,5 % e un 1 % a graxa corporal. Isto traduciuse nunha maior facilidade na recuperación do esforzo e un aumento no seu rendemento.

Os seus dous últimos encontros (o 300 e o 301 da súa carreira profesional) foron un exemplo do que está a ofrecer. Nun rombo no que Natxo González está a probar diferentes alternativas, Álex está a gañarse un posto fixo. Aínda que xeralmente actuou como peche, tamén se desenvolveu, con máis problemas pero cumprindo, pola dereita.

Defensivamente, está a ser moi difícil de pasar e, aínda que a creación lle custa máis dado que non ten as virtudes técnicas doutros compañeiros, a súa intelixencia permítelle acabar atopando espazos para atopar o espazo necesario para que o balón circule. Ademais, tal e como lle recomendaba Oltra anos atrás, non dubida á hora de dar ese paso á fronte e avanzar metros. Grazas a iso, chegou fai dúas xornadas o gol de Carlos Fernández. Internada de Álex pola esquerda, inclusión na área, cabeza arriba e pase para que o dianteiro fixese o seu primeiro gol como deportivista e empatase o duelo.

Con estas condicións e estes resultados, o xa veterano futbolista está a cumprir no seu retorno acumulando minutos, experiencia, vitorias e mantendo unha curiosa estatística difícil para un futbolista de corte defensivo: nunca foi expulsado. Nos trescentos un encontros que leva como profesional, Bergantiños non tivo que abandonar o campo nunca por unha vermella, nin sequera por dobre amarela. Outro dato positivo para un futbolista da casa, dos que levan o escudo tatuado no corazón, que no seu día soubo irse e logo volver para rescatar ao vestiario da indolencia e vivir a súa segunda mocidade.