O traspaso de Celso Borges e a posible saída de Krohn-Dehli obrigan ao Deportivo a acudir ao mercado en busca de interiores de garantías, máis aló da utilidade de Diego Cabalo na praza
16 ago 2018 . Actualizado ás 00:02 h.Foi toda á carreira. Chegou á cidade deportiva de Abegondo sobre as 10, despediuse dos seus compañeiros na zona de vestiarios e media hora máis tarde abandonou por última vez as instalacións branquiazuis para regresar a casa e deixar todo listo antes de voar cara a Turquía . Alí agardaba o Göztepe, novo equipo de Celso Borges, quen a última hora do luns asinou a rescisión do seu contrato co Deportivo a cambio de 1,3 millóns de euros. Se non hai cambios, hoxe estreará contrato e debutará xa esta fin de semana no conxunto de Esmirna, que na primeira xornada viu como lle expulsaban aos seus dous centrocampistas titulares e debe enfrontarse sucesivamente ao Galatasaray e ao Fenerbahçe. A saída do internacional costarriqueño tradúcese nun substancial ingreso económico para o club coruñés, pero tamén nun importante oco dentro do esquema de Natxo González.
Carmelo do Pozo trabó no posible a saída do tico, consciente de que podería marcar diferenzas na medular deportivista en Segunda. A pasada campaña fixo tres goles e repartiu tres asistencias en Primeira (quince tantos sumaba desde a súa chegada en xaneiro do 2015), coándose de novo (segundo curso consecutivo) no podio de futbolistas con máis disputas gañadas por alto na Liga . A frutífera presenza do internacional en ambas as áreas, o seu rigor táctico e a súa capacidade para o desprazamento en longo convertíano en peza crave para o actual proxecto; as súas virtudes distínguenlle de Bergantiños, Mosquera e Expósito. Descartado Guilherme, á marxe mesmo dos amigables, Krohn Dehli é agora o único especialista de atributos claramente distintos aos dos coruñeses e o exfabrilista, e o futuro do veterano xogador danés tamén está no aire.
Por aí pode resultar de utilidade a incorporación ao primeiro equipo de Diego Cabalo, quen rendeu con nota na praza de interior durante os amigables de pretemporada. A versatilidade do salmantino permitiría mesmo a De o Pozo trampear a súa propia fórmula. «Haberá dous moi bos por posto para competir (...). Neste caso serán seis mediocentros porque xoga con tres por dentro», manifestou fai un mes o director deportivo referíndose ao sistema do novo míster.
Dous vértices con percorrido
O propio Natxo González abundou a semana pasada nesa idea ao retratar a zona que cualificou de máis «orixinal» dentro do seu plan: «Puxemos amais da mesa a idea que queriamos e a partir de aí había que traer xogadores para executala. Un pivote de características concretas, dous vértices que che fagan once ou doce quilómetros por partido e un mediapunta con moitas repeticións a alta intensidade». Sobran candidatos a exercer de pivote, cada un coas súas cousas, e faltan quen interpreten o papel de sacrificado atleta nos costados do rombo.
Mesmo se Krohn-Dehli queda na Coruña, cóntase dacabalo entre os aspirantes á praza, e púense as condicións dalgún dos restantes centrocampistas habería que contratar a un xogador coas cualidades que o adestrador demanda nos seus «dous vértices». Alguén con pernas e pulmóns para abarcar moito campo en vertical, pero tamén en horizontal, xa que as frecuentes incorporacións dos carrileros deixan moitos metros de céspede libre ás súas costas. Bergantiños e Mosquera probáronse no posto durante os amigables de verán sen que ningún mellore o rendemento que ofrecen cando actúan xusto por diante dos centrais. O club coruñés, que só investiu 1,7 millóns en reforzos, sumou 1,3 á cantidade dispoñible para disimular o roto no rombo.
