Espectáculo ata no adeus

TORRE DE MARATHÓN

Kai Försterling | Efe

Unha estraña substitución de porteiros marcou o último partido da tempada, no que destacou Mujaid

21 may 2018 . Actualizado ás 23:51 h.

Caparrós elixiu a compaña de Lara para os seus últimos minutos no Pizjuán. Un extremo novo (18 anos) e miúdo (supera por un pelo o metro sesenta) que se había ido rodando durante o segundo tramo do campionato no Sevilla B. Non había nada en xogo, o encontro co Alavés estaba tan decidido como a posición de ambos ao final do campionato, pero o técnico de Utrera engadiu outro debutante, dun intre, ao seu palmarés. Despois saíu ao centro do campo, chorou, sinalouse varias partes do corpo para ofrecerllas á afección (omitió os testículos, tan sobados xa en roldas de prensa) e escoitou en éxtases o «Caparrós quéroche» co que a bancada premiou a sétima praza que asegurou para o equipo. A mesma na que estaba o Sevilla cando o adestrador chegou. Á Liga Europa coa inchada no bote e outra estrea de proxecto de futbolista para presumir.

Cando Seedorf sentiu que se escurría o seu tempo, lonxe xa de Riazor, tamén volveu a vista ao banco, pero o sinalado foi Tyton. Porque, de que outro modo concluír? Optar por Fornos e regalarlle un instante en Primeira agora que o Dépor se vai? Que sentido tería romper dese modo unha tradición? Cada vez que o conxunto coruñés acadou a última xornada sen nada (máis) que perder, dedicou o partido ao seu home gol. Non ao home gol que os mete (ou non), senón ao que os recibe con xenerosidade. 61 no 2016, 61 outra vez no 17, e 76, nova marca, no curso actual. E se sucedera xa con Pletikosa e Roef, como evitalo esta vez, cando a carga de protexer a rede foi maior? Así que Seedorf fixo algo só ao alcance duns poucos iluminados. Desdeñou outra corte para o seu breve currículo e deixou sen premio o sacrificio do canteirán, que se perdía o primeiro encontro de fase de ascenso co Fabril para apuntarse a unha viaxe que outros, máis profesionais, refugaron emprender. Meteu a Tyton e quitou a Koval, quen tampouco completou un encontro á segunda, aínda que non tivo necesidade esta vez de facerse expulsar.

Como ocorrera co croata e o belga, a intervención do ucraíno infundió a sospeita de que a historia do equipo tería sido outra de ter contado o último meta con máis minutos sobre a liña de gol. Non transmitiu a sensación de ter podido reducir a conta de tantos encaixados, pero si de que os tería recibido dun xeito máis orixinal. A súa gran parada, enorme, a un disparo malintencionado de Guedes, respondeu a un erro previo ao sacar o balón. Como naquel debut accidentado, Koval pechou varias veces a porta sen darse tempo de saír. As présas e os nervios, inimigos de calquera porteiro, marcaron a súa actuación. Lastres propios dun xogador necesitado de empaquetar tres meses no espazo de hora e media, ou dun equilibrista cun tic. Non foi de axuda ter por diante á parella máis desigual. No centro da zaga xuntáronse o máis novo e o maior da incómoda expedición.

Un 92 % de acerto no pase

O veterano empezou corrixindo un par de erratas ao menor, que enseguida veu arriba e converteu o marrón de Mestalla nunha cita para lembrar. A do debut como titular de Mujaid. Ao xuvenil arrimóuselle Rodrigo, espabilado mundialista que intuíu por onde podería fraquear o rival. Pero picou o dianteiro no óso dun chavalito respondón, que non só acertou cando o momento esixía anticipar, senón que secou á súa marca cando esta levaba o balón no pé, e atinó case sempre na quenda de pasar. Buscou 27 veces ao compañeiro, e en 25 ocasións fíxoo ben. Ninguén no seu equipo afinou mellor.

Na súa primeira titularidade, o rioxano foi ademais a única baza por alto dos visitantes. Os balóns colgados causaron estragos ás costas do inexperto central, onde Zaza someteu á forza a Luisinho e Navarro. Tamén houbo falta de centímetros en punta e nas accións de estratexia, a cabeza de Mujaid foi a única a vixiar. Así ata que saltou ao campo Adrián, que asinou a única vitoria branquiazul nos 16 duelos aéreos do encontro. No minuto 82, xusto antes de que Seedorf volvese a vista ao banco e sorrise a Tyton.