Os anos dourados de España en Eurovisión

Mónica Pérez
M. Pérez REDACCIÓN / LA VOZ

TELEVISIÓN

Houbo un tempo no que os eurofans non existían tal e como hoxe, pero que os cantantes que acudían como representantes de España ao festival sempre remataban entres os primeiros postos. Lembramos a varios que algúns terán esquecido xa ata que foron eurovisivos, pero volveron cun triunfo, ou case, debaixo do brazo. Segue aquí toda a actualidade do festival de Eurovisión

12 may 2018 . Actualizado ás 18:47 h.

España non sempre rematou nos últimos postos de Eurovisión , como ocorreu en anos recentes. Houbo un tempo no que os representantes que acudían ao festival máis famosos de Europa facíano case con garantía de éxito. Sempre volvían cun honroso posto, senón dos primeiros no top ten. Que se torceu exactamente para que España leve xa algunhas décadas quedando á cola eurovisiva é algo moi difícil de explicar, porque non hai un único factor, pero o que está claro é que outros países, máis aló do mítico voto entre amigos e veciños, acertan máis cos artistas e as cancións que elixen para representar ao seu país. A continuación lembramos algún dos artistas que lograron volver cun digno posto a España (e algúns deles probablemente algúns nin lembrarán que houbo un tempo no que foron carne de Eurovisión . Eles remataron entre os dez primeiros. Se hai anos a España non lle custaba coarse ano tras ano entre os primeiros de Eurovisión , nas últimas décadas non volveu a repetir tales posicións. E España só logrou gañar en dúas ocasións Eurovisión, alá pola década dos 60, con Massiel e Salomé. 

Década dos 60 

Conchita Bautista, ano 1961 

España estreouse en Eurovisión no ano 1961 da man de Conchita Bautista e a canción Estando contigo coa que logrou coarse no posto número 9 do festival.

Raphael, anos 1966 e 1967

Raphael acudiu por primeira vez a Eurovisión no ano 1966 cun clásico da súa discografía: Eu son aquel. Logrou quedar no posto número sete. E ao ano seguinte regresou con Falemos de amor, e mellorou a súa propia marca, ascendendo á posición número seis.

Massiel, ano 1968

España xa apuntaba xeitos nas súas primeiras participacións en Eurovisión , pero non foi ata que Massiel, case de rebote tras a negativa de Joan Manuel Serrat de cantar o A, a, a en castelán e non en catalán, cando logrou traer ao país o primeiro triunfo eurovisivo. Anécdotas co famoso vestido a parte, Massiel foi a primeira española en gañar Eurovisión

 Salomé, ano 1969

O caso é que aínda que custe crelo nos nosos días, Salomé reviviu a gloria eurovisiva só un ano despois, en 1969 con Vivo cantando. O mérito de Salomé é que ademais de cantar e gañar Eurovisión, logrou moverse (e mover os 14 quilos que pesaba o traxe). E aínda si, o deseño de Pertegaz de porcelana azul, moveuse ao rito de Vivo cantando. Custou un millón e medio de pesetas, toda unha fortuna para aqueles tempos. 

Década dos 70

Julio Iglesias, ano 1970

Si, aínda que custe crelo un novísimo Julio Iglesias foi a Eurovisión  con Gwendolyne . E quedou no cuarto posto abrindo unha década na que España só quedou fóra do top ten en 1976.

Karina, ano 1971

As cancións que España elixía para acudir a Eurovisión  forman parte hoxe do imaxinario colectivo de varias xeracións, porque se converteron en grandes éxitos da época. Outro exemplo diso foi Karina, que con En un mundo novo quedou de segunda. 

Jaime Morey, ano 1972

Jaime Morey acudiu con Amence, probablemente una das cancións eurovisivas menos lembradas desa década e quedou no posto 10.

Mocidades, ano 1973

O grupo Mocidades representou a España en Eurovisión  no ano 1973 e lograron quedar segundos con Es ti, outro auténtico himno. 

Peret, ano 1974

Si, do mesmo xeito que pasou con Julio Iglesias, Peret, o rei da rumba catalá, tamén acudiu a Eurovisón. Peret foi con Canta e se feliz no ano 1974 e quedou décimo. 

Sergio e Estíbaliz, ano 1975

Xa como dúo, Sergio e Estíbaliz, de Mocidades, regresaron con Ti volverás a Eurovisión no 1975 e quedaron tamén décimos. 

Micky, ano 1976

Ensíname a cantar non será moi coñecida polos millenians, pero tamén foi canción eurovisiva no ano 1997, da man de Micky, que logrou un meritorio 19 postos. 

José Vélez, ano 1978

Bailemos un vals tamén representou a España en Eurovisión , no ano 1978 en plena Transición, quedando no noveno posto. 

Betty Missiego, ano 1979

Betty Missiego acudiu no ano 1969 cun tema titulado A súa canción, que só varía nunha letra á de Alfred e Amaia. E logrou quedar en segunda posición. 

Década dos 80

Lucía, ano 1982

E quen é Lucía? Pois o seu verdadeiro nome é María Isabel Lineros Rodríguez e naceu en Sevilla e durante a década dos 80 foi moi famosa, pero o seu ronsel comezouse a apagar a finais deses anos para desaparecer case por completo do panorama musical. A súa canción, El, tampouco é das máis lembrada aínda que quedou nun décimo posto. 

Bravo, ano 1984

O grupo Bravo representou a España no ano 1984 con Lady, lady e quedaron de terceiros. 

Cadillac, ano 1986

Outra banda musical, neste caso Cadillac, representaron a España con Valentino en plena explosión da movida madrileña e lograron ser décimos. 

Nina, ano 1989

Nina, si Nina a das primeiras edicións de Operación Triunfo tamén representou a España en Eurovisión . Foi no ano 1989 coa canción Nada para amar e quedou sexta. 

Década dos 90

Azucre Moreno, ano 1990

Toñi e Encarna Salazar representaron a España no ano 1990 con Bandido , que ese verán se converteu nunha das cancións do verán. Ademais quedaron en quinto posto. 

Sergio Dalma, ano 1991

Sergio Dalma quedou cuarto co seu Bailar pegados, unha pegadiza canción que tamén, é imposible negalo, todos habemos tarareado algunha vez. 

Anabel Conde, ano 1995

Anabel Conde rozou a gloria no ano 1995 con Volve comigo, unha balada coa que quedou en segundo posto en Eurovisión , que é ademais a mellor posición na que quedou o país desde ese ano (e pasaron xa 23 anos que non é pouco). 

Marcos Llunas, ano 1997

Marcos Llunas contaba co aval de ser o fillo de Dyango, un famoso cantante na década dos 60 e 70. E non lle foi mal. Con Sen rancor logrou un meritorio sexto posto. 

Década dos 2000

David Civera, ano 2001

David Civera representou a España no ano 2001 con Dille que a quero e volvendo tirar de estatísticas ningún dos que ha ir desde entón logrou mellorar o seu sexto posto. 

Rosa López, ano 2002

Todo o mundo puxo o seu empeño en lograr que Rosa e os compañeiros de Operación Triunfo que a acompañaron como coro volvese colocar a España entre os primeiros postos da final de Eurovisión , pero houbo que conformarse con quedar sétimos co seu Europe's living a celebration.  

Beth Rodergas, ano 2003

Outra triunfita volveu a Eurovisión un ano despois, neste caso Beth Rodergas, terceira finalista, que cantou Dime e logrou un oitavo posto. 

Ramón do Castelo, ano 2004

Non se sabe moi ben que foi de Ramón do Castelo, que no ano 2004, tras o seu paso pola academia de Operación Triunfo, tamén acudiu a Eurovisión  coa canción Para encherme de ti, quedando no décimo posto. 

Década dos 2010

Pastora Soler, ano 2012

O paso dos representantes españois polo festival de Eurovisión  nos últimos quince anos é case para esquecer en xeral. Moitas veces, as opcións elixidas por España quedaron de últimas, non se sabe moi ben se polo aumento da competencia (que é un feito) ou pola falta de tino cos cantantes e as cancións que se envían. O caso é que as mellores posicións foron a de Pastora Soler, con Fica comigo, que foi décima. 

Ruth Lorenzo, ano 2014

En ocasións, as anécdotas sobre o vestiario ou polo idioma escollido coa canción han eclipsado un tanto a promoción dos representantes de España en Eurovisión , como lle ocorreu a Ruth Lorenzo, que no 2014 quedou tamén décima con Dancing in the rain. Tras o primeiro ensaio coa posta escena no escenario de Copenhague, desatáronse as críticas contra o seu vestido, deseñado pola afamada firma de moda Anmargo. Tratábase de vestido de festa escotado e de abelorios, «cosidas de dous en dous e de tres en tres, o que achega un efecto tridimensional á peza». Ademais contaba cunha cola de dous metros e a cantante pedira á deseñadora que se inspirase no que levaba Marilyn Monroe cando cantou o Happy Birthday a Kennedy. Pero aplíquelos en negro non convenceron e Ruth Lorenzo e o seu equipo reaccionaron case de xeito automático compraron un vestido para a gran final. O novo vestido era da firma Karim Design, e similar ao anterior, de corte sirena e con «encaixe de paillettes en cor prata sobre unha base en ton rosa nude». Ademais levaba aplicacións de perla e cristal no escote. Iso, si, este cambio non sentou nada ben a Ana Martín, de Anmargo, que mostrou o seu enfado: «Creo que non é xusto, que non é verdade, ao final as pezas máis importantes do vestido tiveron a culpa, tiñan que brillar e non brillaban, pero coa luz con entrada pola parte traseira, nunca podían brillar, nin con espello», dicía naquel momento a deseñadora.