Patrocinado por:

Sobre dar e pedir consello

David Bonilla

LECER\

Hugo Tobio

30 sep 2020 . Actualizado ás 05:00 h.

Escribir para máis de 10.000 persoas dá moito respecto. É unha gran responsabilidade, polo menos éo para min. Dá igual o que escribas, ao que che quere moito encantaralle e o que che quere menos o ignorará ou pensará que dis obviedades, ou que es dogmático ou egocéntrico. ¡Pobre David! sufrindo cada fin de semana.

Pero imos ao gran. Escoller o tema desta Bonilista levoume días. Atopar un tema que case coa filosofía da Bonilista pero tamén coa miña forma de ser e que non chocase demasiado coa miña crónica síndrome do impostor non foi doado. Así que en lugar de intentar impresionar a ninguén coas poucas cousas que sei, decidín contarvos como afronto eu unha situación que ás veces se toma a treo: que fago eu cando dou ou pido consello.

Cando alguén me pide consello intento ter moito coidado coa resposta que dou. Tanto é así que unha das primeiras cousas que lle digo é que é pouco probable que diga algo que non teña pensado xa, e unha das últimas é que me alegro moito de que a decisión sexa súa e non miña. Por que? Porque é a verdade.

Por unha banda é pouco probable que esa persoa non teña pensado xa calquera cousa que eu lle poida dicir tras uns minutos de charla. Teño xa anos para ter pasado por algunhas cousas e estou encantado de compartir a miña experiencia persoal ou referirlle a outras persoas, pero o contexto será sempre distinto aínda que só sexa porque se trata de persoas distintas e momentos distintos. Contar unha experiencia fai que quen pregunta poida completar as súas con novos matices ou exploralas desde outro ángulo, pero para min é importante evitar eses «eu faría», «deberías», etcétera, que son moi perigosos.

Por que é perigoso? Porque non sempre somos conscientes da ascendencia que podemos ter sobre a outra persoa, e de aí o meu final da conversación. Se fixemos algo que a impresiona ou inspira, ou se temos algunha posición que se poida considerar de poder sobre ela, é probable que tome a nosa resposta como boa sen cuestionala demasiado. Seguir a nosa recomendación sería o equivalente ao famoso «non despediron nunca a ninguén por contratar a IBM». Sen ir máis lonxe, eu lembro unha mala decisión que tomei por un comentario dun investidor e que, anos mais tarde, falando do tema con el, nin lembraba. É unha anécdota, pero todos coñecemos a xente que fixo investimentos ou cambios na súa vida seguindo unhas palabras soltadas sen prestar demasiada atención.

Pero tampouco sería xusto pór toda a presión en quen dá o consello e nada en quen o pide. Así que, se serve de algo, contareivos dúas cousas que creo que funcionan despois de falar con moita xente ao longo dos anos e que as entrevistas que facemos en MásQueStartups non fan máis que confirmar.

O primeiro é preguntar que fixo a outra persoa nunha determinada situación, ou se se viu nalgunha situación parecida, ou que lle suxire algo. É dicir, calquera cousa que faga que lles conten a súa experiencia e non pedirlles unha receita. Preguntar, preguntar e preguntar para entender que fixeron, que funcionou, que non e que cousas pode aplicar e cales non.

O segundo é preguntar a moitas persoas. Canto maior sexa o número de persoas ao que preguntas, máis posibilidades de tomar unha boa decisión terás ao dispor de máis información. Sei que isto pode soar difícil, pero se non coñeces a ninguén que creas póidache axudar, seguro que coñeces a alguén que che permita chegar a unha persoa que si pode facelo. Lembra que todos estamos a seis graos de Kevin Bacon. A min isto cústame, e a verdade é que me dá certa envexa a xente que é capaz de facelo de forma natural.

É posible que chegado este punto penses que todo isto son obviedades, seino. A parte boa é que sempre podo dicir que esta é a miña experiencia e que ver se isto ten aplicación á túa vida é decisión túa.

Esta Bonilista foi publicada grazas ao apoio de Devtia

Devtia é unha axencia especializada na construción de software a medida. Gústanos definirnos como «unhas bestas do desenvolvemento de software».

Por que Devtia? Porque senten paixón polo que fan. Porque levan máis de 15 anos desenvolvendo con éxito proxectos tecnolóxicos en diferentes ámbitos e sectores. 

En Devtia estarían encantados de que lles contases o teu proxecto tecnolóxico. Contacta con eles e ofreceranche unha hora de consultoría totalmente gratuíta. Podes completar o formulario de contacto da súa web ou escribir directamente a Daniel Gonzalez, a súa CEO, que che atenderá persoalmente (daniel\devtia.com).

Este texto publicouse orixinalmente na Bonilista, a lista de correo de noticias tecnolóxicas relevantes para persoas importantes. Se desexa subscribirse e lelo antes que ninguén, pode facelo aquí ¡é bastante gratis!