Patrocinado por:

Os 20 anos de Google e a controversia que cambiaron o mundo

raquel miguel MOUNTAIN VIEW, BERLÍN / DPA

LECER\

EFE

A compaña hase feito cunha cantidade inédita de información e cun enorme poder que xera preocupación sobre todo en Europa

22 mares 2019 . Actualizado ás 12:52 h.

Google cambiou o mundo. Desde hai 20 anos é posible atopar información en Internet en poucos segundos grazas ao xigante de Internet, que se rexistrou como empresa o 4 de setembro de 1998 e lanzou o seu buscador uns días máis tarde, o día 27. Pero a compaña, nacida nos Estados Unidos, tamén se fixo cunha cantidade inédita de información e cun enorme poder que xera preocupación sobre todo en Europa. Agora intenta estar tamén á vangarda en tecnoloxías do futuro como a intelixencia artificial ou os coches autónomos.

Antes de Google xa había motores de procura, pero Larry Page e Sergey Brin conseguiron darlle vantaxe rapidamente á súa creación. Os fundadores de Google non querían facer sinxelamente un catálogo web senón crear un buscador intelixente. A relevancia das webs depende da cantidade e a calidade dos links que levan a elas, o denominado page rank. Agora tamén contribúen centos de factores máis nos algoritmos desenvolvidos polos traballadores de Google .

Page e Brin programaron nas súas casas a primeira versión do buscador en 1996 e chamárono BackRub. Non pasou moito tempo antes de que cambiasen o nome a Google , unha alusión á palabra googol, a denominación matemática dun 1 con 100 ceros.

Rexistraron Google como empresa o 4 de setembro de 1998 para poder cobrar un cheque de 100.000 dólares do cofundador de Sun Microsystems, Andreas von Bechtolsheim. O seu obxectivo era conseguir ordenar toda a información do mundo e facela accesible para todos. O seu credo (que xa apenas se menciona) era «non sexas malo» («Don't Be Evil»). A súa primeira oficina foi un garaxe no corazón de Silicon Valley. A entón propietaria dese garaxe, Susan Wojcicki, dirixe a plataforma de vídeos YouTube, propiedade de Google.

Page foi o primeiro director executivo de Google, pero os investidores non confiaban en deixar o florecente negocio en mans dos seus fundadores, que por aquel entón non tiñan nin 30 anos. Así que no 2001 o experimentado Eric Schmidt converteuse en CEO da compaña, cargo que tivo ata que no 2011 Page volveu pórse ao temón. Durante esa década, Schmidt dirixía a compaña pero os seus fundadores tiveron liberdade para facer operacións como a compra da start up que estivo detrás de Android , o sistema operativo máis utilizado actualmente polos smartphones.

Tan intelixente como o algoritmo de Google foi o concepto para gañar diñeiro co buscador: pequenos anuncios relacionados coas procuras dos usuarios. Só hai que pagar por eses anuncios cando se fai clic neles e o prezo fíxase mediante unha poxa.

Unha empresa do tamaño de Google pode gañar miles de millóns con ese tipo de pequenos contratos. De feito, aínda que cos anos Google sumou novas actividades, os anuncios que aparecen nas procuras seguen sendo a base do seu negocio e de Alphabet, a empresa matriz. No último trimestre Alphabet obtivo unha facturación de 32.600 millóns de dólares (28.000 millóns de euros), dos que 28.000 procederon dos ingresos por anuncios.

Abuso de posición dominante

A comisaria de Competencia da UE, Margrethe Verstager, golpeou con dureza en dúas ocasións ao xigante tecnolóxico. En 2017 impúxolle unha multa de 2.400 millóns de euros por discriminar á competencia na publicidade de produtos. E o pasado xullo ditou unha sanción marca de 4.340 millóns de euros por abuso de posición co seu sistema operativo Android. A compaña dixeriu facilmente as multas, pero a esixencia da UE de permitir máis competencia nas plataformas móbiles podería converterse nunha bomba para o actual negocio de Android.

Doutra banda están os temores sobre a protección de datos e a pregunta de se Google xa sabe demasiado sobre os seus usuarios. Recentemente sóubose que os teléfonos que usan Android gardan constantemente a localización mesmo se os usuarios non querían que así o fixese. A pesar desas reservas, a compaña pide cada vez máis información aos seus usuarios: por exemplo, o seu asistente só é realmente útil se se configura para o usuario.