Catro enxeñeiros coruñeses deseñan un dron para limpar augas superficiais que funciona como o robot, coa vantaxe de que se lle pode marcar unha ruta
12 abr 2021 . Actualizado ás 17:19 h.É o que pasa cando se xuntan catro amigos enxeñeiros afeccionados aos computadores e a desenfundar o desaparafusador ao primeiro de vez: que un día se poñen a ingeniar e dous anos despois se ingenian unha Roomba. Que xa está inventada? Bo, vale. Pero esta é unha Roomba distinta. Primeiro, porque esta se usa para limpar portos, canles e augas superficiais en contornas urbanas. E segundo, porque é unha Roomba galega, con «deseño, montaxe e programación cento por cento» da Coruña, explica Guillermo Giadanes, un dos fundadores de Baía Norte, a empresa que esa cuadrilla de enxeñeiros da que tamén forman parte Jesús Pampín, Iago López e Ángel Fernández, fundaron para comercializar este dron acuático de limpeza. Porque resulta que así, como quen non quere a cousa, xa venderon unha. Comprouna a empresa concesionaria da limpeza do Porto da Coruña, que xa a ten nas súas instalacións e en breve poraa en funcionamento.
En realidade, «non é unha Roomba», aclara Giadanes, por máis que a imaxe dese robot que vai limpando os chans polos fogares de todo o mundo é a que veña á mente cando o enxeñeiro explica o funcionamento do dron galego para acicalar augas en contornas urbanas. O aspirador non segue un patrón definido no seu percorrido polo fogar; o seu rumbo é aleatorio e cambia en canto atopa un obstáculo no seu camiño. O Nautilus -que así é como se chama a esta Roomba que non é Roomba- pode funcionar por radiocontrol, co que se vai dirixindo a súa traxectoria, e tamén pode traballar de forma autónoma grazas a que leva incorporado un software de forma que a través de Google Earth pódeselle programar o percorrido. «Márcaselle un camiño específico, do punto Á o B, do B ao C... E leva incorporados sensores que evitan que choque con calquera obstáculo non previsto, como un barco parado, por exemplo; nese caso, dá marcha atrás e esquiva o obxecto.
Versión 1.0
O primeiro Nautilus foi deseñado para recoller sólidos superficiais. Ten forma de catamarán, «con dous patíns e un caixón de aceiro inoxidable no medio» que vai recollendo residuos. Pero esa foi a versión 1.0. Os enxeñeiros están a planear seguir avanzando e introducir posibles melloras para ampliar a súa funcionalidade. Están a pensar en introducir sensores cos que o Nautilus poida medir os niveis de salinidade, PH, mesmo para realizar batimetrías, medir profundidades, facer mapeos...
Iso abriría o abano de potenciais usos e, xa que logo, compradores. Poderíase empregar para medir a calidade de auga nun encoro á vez que retira os sólidos en superficie, ou mesmo, adaptar as súas dimensións, que agora son duns 1,20 metros de longo por un de ancho, para que sexa posible o seu emprego en piscinas. En definitiva, adaptarse ás necesidades do cliente.
Novos enxeños
Cando Giadanes bota a vista atrás, a dous anos atrás, que foi cando empezou toda a aventura, dáse conta de que foi «un proxecto bonito» e divertido. «Foi facer unha máquina, que é o que nos gusta». E de súpeto víronse inmersos nun proxecto máis serio, máis industrial. O punto de inflexión foi a venda do primeiro dron que, agardan, sexa un impulso importante para o Nautilus e déase a coñecer esta solución, inspirada no enxeño dun holandés, pero 100 % koruña.
E xa están ingeniando o seguinte: unha estación de carga para o Nautilus, algo como a base que ten a Roomba. E mesmo un sistema de introdución na auga, posto que agora se traslada agarrándoo coas asas.