O gandeiro Juan Carlos Rodríguez fala de conciliación, das vacacións que non tivo, do traballo diario e da súa paixón polo fútbol
27 ago 2019 . Actualizado ás 11:43 h.Juan Carlos Rodríguez ten unha explotación gandeira en Mundín, a pouco máis de oito quilómetros de Friol . Tamén é pai de dous nenos de sete e dez anos. En total, ten 60 vacas de carne e leva máis de dez anos dedicándose a isto. El e o seu inseparable Roi, un pastor alemán que lle axuda a mover as vacas no que é o seu traballo diario e, ademais faille unha compaña incalculable durante todos os días do ano. Juan Carlos é a terceira xeración de gandeiros da súa familia.
-É difícil conciliar vacas e nenos?
-É complicado conciliar a vida do campo coa familiar. O problema é que as leiras nas que pastan as vacas están moi dispersas. Hai moitos anos que solicitamos a concentración parcelaria, e seguimos agardando. Eu teño 25 leiras que suman un total de 28 hectáreas.
-Cal é o maior problema e cal podería ser a solución?
-Teño que mover as vacas polas leiras. A solución podería ser contratar a unha persoa por días, pero isto é algo que non serve porque esa persoa non se podería adaptar. Ademais, a explotación non sae tan rendible como para pagar ao persoal
-Existen gandeiros que teñen vacacións?
-Se. Os mozos que se incorporaron hai uns anos e que aínda teñen aos seus pais traballando. Eu para levar aos meus fillos a xogar ao fútbol teño que deixar ao gando recolleito.
-Cales foron as súas vacacións nos últimos anos?
-Desde fai dez anos, como moito, tiven dous días libres. Iso a condición de que tivese todo feito. Se quixese coller a alguén para poder tomarme un respiro tería que engadir, polo menos, 30 cabezas de gando para que me fose rendible.
-A praia non está na súa axenda.
-O peor é que teño unha casa en Barreiros na que apenas podo pasar unhas horas. O ano pasado fun un día en agosto e outro en xuño e porque pasei para abrir as fiestras.
-As vacas déixanlle levar aos seus fillos ao colexio?
-O tema é que durmimos en Lugo pero facemos vida en Friol, que é onde veñen eles ao colexio. Se aprobasen a concentración quitaríanme o 70% do traballo.
-Algunha solución alternativa?
-Para poder ter vacacións tería que aumentar a explotación e o tema é que non podo aumentala e tampouco contratar a alguén.
-Como é o seu día a día?
-Un día normal de inverno levántome ás oito da mañá. Chegamos a Friol pouco despois das nove. Levo aos nenos ao colexio e xa teño que vir á explotación. A xornada acaba ás oito e media da tarde. É a hora á que volvemos a Lugo. Iso a condición de que non sexa época de ensilar, por exemplo. Algúns días quedámonos aquí porque a xornada se prolonga.
-Os seus fillos serán a cuarta xeración de gandeiros?
-A eles gústalles o fútbol. O campo non. É algo que demostran desde hai anos. Non senten curiosidade nin lles interesa.
-E o pouco tempo libre que ten, en que o inviste?
-Xogo no equipo de veteranos do Lugo. O problema é que, de 50 partidos, chego a tres. Se é a unha hora temperá xa non contan comigo e outros días estou tan canso que me resulta imposible xogar.
-Que distancia percorre para mover as vacas?
-Hai leiras entre as que hai máis dun quilómetro e medio de separación. Agora compreime unha moto para movelas porque é imposible.
-Sufriu algún ataque do lobo?
-De momento, ningún.