Patrocinado por Patrocinadopor

«En dez anos tiven, como moito, dous días libres»

GANDERÍA

JUAN CARLOS RODRIGUEZ, GANADERO DE LA ALDEA DE MUNDIN, EN FRIOL, QUE LLEVA DIEZ AÑOS SIN VACACIONES
JUAN CARLOS RODRIGUEZ, GANDEIRO DA ALDEA DE MUNDIN, EN FRIOL, QUE LEVA DEZ ANOS SEN VACACIÓNS ALBERTO LÓPEZ

O gandeiro Juan Carlos Rodríguez fala de conciliación, das vacacións que non tivo, do traballo diario e da súa paixón polo fútbol

27 ago 2019 . Actualizado ás 11:43 h.

Juan Carlos Rodríguez ten unha explotación gandeira en Mundín, a pouco máis de oito quilómetros de Friol . Tamén é pai de dous nenos de sete e dez anos. En total, ten 60 vacas de carne e leva máis de dez anos dedicándose a isto. El e o seu inseparable Roi, un pastor alemán que lle axuda a mover as vacas no que é o seu traballo diario e, ademais faille unha compaña incalculable durante todos os días do ano. Juan Carlos é a terceira xeración de gandeiros da súa familia.

-É difícil conciliar vacas e nenos?

-É complicado conciliar a vida do campo coa familiar. O problema é que as leiras nas que pastan as vacas están moi dispersas. Hai moitos anos que solicitamos a concentración parcelaria, e seguimos agardando. Eu teño 25 leiras que suman un total de 28 hectáreas.

-Cal é o maior problema e cal podería ser a solución?

-Teño que mover as vacas polas leiras. A solución podería ser contratar a unha persoa por días, pero isto é algo que non serve porque esa persoa non se podería adaptar. Ademais, a explotación non sae tan rendible como para pagar ao persoal

-Existen gandeiros que teñen vacacións?

-Se. Os mozos que se incorporaron hai uns anos e que aínda teñen aos seus pais traballando. Eu para levar aos meus fillos a xogar ao fútbol teño que deixar ao gando recolleito.

-Cales foron as súas vacacións nos últimos anos?

-Desde fai dez anos, como moito, tiven dous días libres. Iso a condición de que tivese todo feito. Se quixese coller a alguén para poder tomarme un respiro tería que engadir, polo menos, 30 cabezas de gando para que me fose rendible.

-A praia non está na súa axenda.

-O peor é que teño unha casa en Barreiros na que apenas podo pasar unhas horas. O ano pasado fun un día en agosto e outro en xuño e porque pasei para abrir as fiestras.

-As vacas déixanlle levar aos seus fillos ao colexio?

-O tema é que durmimos en Lugo pero facemos vida en Friol, que é onde veñen eles ao colexio. Se aprobasen a concentración quitaríanme o 70% do traballo.

-Algunha solución alternativa?

-Para poder ter vacacións tería que aumentar a explotación e o tema é que non podo aumentala e tampouco contratar a alguén.

-Como é o seu día a día?

-Un día normal de inverno levántome ás oito da mañá. Chegamos a Friol pouco despois das nove. Levo aos nenos ao colexio e xa teño que vir á explotación. A xornada acaba ás oito e media da tarde. É a hora á que volvemos a Lugo. Iso a condición de que non sexa época de ensilar, por exemplo. Algúns días quedámonos aquí porque a xornada se prolonga.

-Os seus fillos serán a cuarta xeración de gandeiros?

-A eles gústalles o fútbol. O campo non. É algo que demostran desde hai anos. Non senten curiosidade nin lles interesa.

-E o pouco tempo libre que ten, en que o inviste?

-Xogo no equipo de veteranos do Lugo. O problema é que, de 50 partidos, chego a tres. Se é a unha hora temperá xa non contan comigo e outros días estou tan canso que me resulta imposible xogar.

-Que distancia percorre para mover as vacas?

-Hai leiras entre as que hai máis dun quilómetro e medio de separación. Agora compreime unha moto para movelas porque é imposible.

-Sufriu algún ataque do lobo?

-De momento, ningún.