500 euros por hectárea e ano: unha razón para coidar a recollida de cogomelos

A Galicia da que saen leite ou carne para outras comunidades autónomas é tamén un territorio que produce cogomelos para consumir lonxe de onde brotaron. A cultura micolóxica galega, que creceu nas últimas décadas, aínda parece algo lonxe da de comunidades como Cataluña ou o País Vasco, aínda que as razóns para coidar a produción parecen evidentes. Uns 500 euros anuais por hectárea é o que poden rentar variedades como o boletus, segundo precisa Antonio Rigueiro, catedrático da Escola Politécnica Superior do campus de Lugo (USC).

A recolección de cogomelos ha ir en aumento nos últimos anos. Ao mesmo tempo creceu o interese pola micoloxía, como se demostra na xornada que se celebrará o día 28 en Lugo, organizada por un grupo nacional de xestión dos recursos micolóxicos (Mikogest), con participación de profesores, recolectores e empresarios. 

Beneficio

Ganancia a pesar de diferencia entre o prezo en orixe e no mercado.

Dunha hectárea de monte, precisa Rigueiro, poden obterse uns 100 quilos de boletus ao ano, o que supón uns ingresos duns 500 euros. Con todo, admite que hai unha notable diferenza entre ese prezo que se lle paga ao recolector (uns cinco euros por quilo) e o que abona o comprador nunha cidade de fóra de Galicia. Rigueiro subliña que «aínda con ese prezo, relativamente baixo», a recolección merece a pena; e agrega que se trata de un ingreso que pode obterse todos os anos, sen agardar ao obtido ao cortar as árbores. 

Coidados

Os traballos no monte favorecen a produción micolóxica.

A cantidade de boletus, de níscalos ou de cantarelas que crecen nunha zona é maior se se realizan determinados tratamentos silvícolas. «Hai zonas nas que a produción mellora cando non hai mato», precisa Rigueiro. Os clareos, que rebaixan a densidade do arboledo, son outra medida beneficiosa para os rendementos micolóxicos. A prevención dos incendios non só favorece ás especies arbóreas senón que tamén axuda á conservación dos cogomelos, explica Rigueiro, que agrega outra medida útil desde unha perspectiva micolóxica: «As regas tamén axudan», di. 

Dinamización

A unión dos produtores e a creación dun selo de calidade serían convenientes.

Para superar esa diferenza entre o que se paga ao recolector e o que se cobra ao consumidor, sería conveniente, en opinión de Rigueiro, que os produtores se unisen. Tamén apunta que debería loitarse pola obtención dun selo de calidade que recollese a orixe do produto. O catedrático da USC recalca que os cogomelos recollidos en Galicia teñen gran calidade. De todos os xeitos, hai produtores que están dados de alta no Consello Regulador dá Agricultura Ecolóxica de Galicia (Craega), o que permite dispor dunha garantía en canto ao proceso seguido antes da recolección.

 Rendementos

Producións que varían segundo as zonas.

Bosques con carballos e con castiñeiros son hábitats propicios para o crecemento de cantarelas ou de boletus, que tamén, explica Rigueiro, desenvólvense ben en montes con piñeiros. De todos os xeitos, entre unhas zonas e outras hai diferenzas en canto a presencia de variedades: así, di o docente do Campus Terra, no Courel abundan as cantarelas, mentres que os montes da Fonsagrada son ricos en boletus.

 Barreira

Unha mala fama tradicional que se van superando.

Pan de sapo ou pan de cobra son nomes que se usaron en Galicia para designar variedades de cogomelos, e ese detalle, sostén Rigueiro, resulta revelador do pouco aprecio que se lles tiña. Son mentalidades que han ir cambiando, aínda que sen chegarse a dar, aos cogomelos, admite Rigueiro, o valor gastronómico e social que se lles concede noutras comunidades autónomas.

---

---

---