Patricia Gómez, xerente de COSE , subliña o valor da actividade forestal para recuperar a España baleira
01 ago 2021 . Actualizado ás 05:00 h.Patricia Gómez, xerente da Confederación de Organizacións de Selvicultores de España (COSE ), interveu en días pasados, na Escola Politécnica Superior do campus de Lugo (USC), nunha xornada técnica organizada polo grupo Mikogest. A xestión do monte e os aproveitamentos tradicionais ou máis ou menos recentes forman parte do traballo cotián de COSE . Gómez subliña que o monte é un recurso ambiental imprescindible, pero tamén advirte que a actividade forestal necesita máis atención dos poderes públicos.
—Dáselle ao monte, en España, a atención que realmente merece?
—Non. Debería ter máis importancia. O monte é unha fonte de recursos para a nosa economía e para retos da sociedade como o cambio climático. O monte cumpre unha función recreativa, de achega de saúde e espiritual.
—Que cre que fai falta para que se lle chegue a prestar máis atención?
—Fai falta unha política forestal forte. En España actuouse no apartado da agricultura e da gandería, mentres que o sector forestal estivo máis marxinado. No monte fai falta unha política de cultivo e de investimentos. O monte non só ofrece recursos, senón tamén emprego. O monte é unha oportunidade que non estamos a aproveitar. Fan falta políticas que aposten polo monte: por exemplo, fai falta unha fiscalidade adaptada a unha actividade a longo prazo, como é a do monte: o rendemento forestal chega aos 15 anos, non se rexe pola inmediatez.
—Cre que en Galicia hai máis concienciación da importancia do monte que noutras comunidades?
—Si. Galicia ten unha cultura forestal moi profunda, é algo que se nota e é un exemplo para outras comunidades autónomas. Tamén hai que ter en conta que é a comunidade con máis curtas de madeira, ao redor do 50 % de toda España. Gustaríame que o que se fai en Galicia servise de exemplo e que se crease así un efecto dominou, de contaxio.
—Hai árbores boas e árbores malas?
—Non hai árbores malas. Todos cumpren a función de absorber CO2, de limpar o aire, de reter o chan... Hai que tender ao equilibrio. Todas as especies [arbóreas] son boas, e necesitámolas: unhas cumpren unha función, outras cumpren outra.
—Imos con atraso fronte a outros países en cuestións como o aproveitamento micolóxico?
—Fai falta aproveitalas mellor, porque son unha fonte de recursos para as zonas rurais, de Galicia e doutros sitios e hai que darlles valor. Hai que pensar que son un produto de calidade, porque España é un país moi rico é en recursos micolóxicos e hai que xerar riqueza alí onde se dan eses recursos. Hai que crear esa cadea de valor, é o que se busca.
—Talvez hai en España menos cultura micolóxica que noutros países europeos, e iso pode axudar a explicar algunhas situacións?
—Co tempo, vai aumentando. A micoloxía é algo que gusta como afección, e agora, ademais, os cogomelos vanse metendo no mundo da gastronomía, que é algo que lles dá valor e axuda a crear riqueza. Xa non se trata só do ámbito científico senón tamén do da restauración.
—Adóitase ver o monte, en comunidades como Galicia, como algo parecido a unha hucha con aforros. É útil, desde un punto de vista práctico, esa visión?
—Si. O obxectivo da xestión sostible é ter montes sans. Esa visión axuda, porque así non se abandona. Se se abandonase, a situación traduciríase en incendios catastróficos, e aí perderiamos todos.
—Pode achegar moito o monte ao futuro económico e social da España rural, llamémosle baleira ou baleirada ou pongámosle outros adxectivos?
—Si. O monte é, por exemplo, un sistema intensivo en canto a man de obra. Un monte coidado require man de obra: xente que traballa, que fai tratamentos... Iso é unha fonte de emprego. O interesante é que ademais as árbores son bos para a riqueza natural: canto máis vigorosa é a masa, máis CO2 absórbese . Se ademais nalgunha zona instálanse industrias transformadoras, péchase a cadea que crea riqueza. Iso é fundamental para o desenvolvemento rural.