O cometa verde aproxímase á Terra, como velo desde Galicia?

Raúl Romar García
r. romar LA VOZ

SOCIEDADE

Francisco Javier Cerdán Núñez

A última vez que se achegou ao noso planeta foi hai 50.000 anos, cando os neandertales aínda vivían, e non volverá facelo ata dentro doutros 50.000 anos

01 feb 2023 . Actualizado ás 20:44 h.

A última vez que se achegou á Terra os neandertales aínda poboaban o planeta. Foi hai 50.000 anos, en pleno Paleolítico Superior. E non volverá aproximarse ata dentro doutros 50.000 anos. É o cometa de cola verde C/2022 E3 (ZTF), do que non se tiñan noticias ata o 2 de marzo do 2022, cando foi descuberto polos astrónomos do Observatorio Pombal dos Estados Unidos.

Desde entón espertou a curiosidade da comunidade científica, que seguiu a súa traxectoria ata determinar o seu máximo achegamento á Terra: será este mércores, cando se sitúe a uns 42 millóns de quilómetros do noso planeta

Poderá observarse no hemisferio norte mesmo a primeira ollada, aínda que non será doado. Para non perderse o espectáculo celeste o máis indicado é botar a vista ao ceo cuns prismáticos. E será a única oportunidade que teñamos nas nosas vidas de observar o planeta verde.

Este mércores será o período de máxima aproximación, pero xa puido observarse desde hai uns días e aínda poderá facerse ao longo desta semana. Pero mellor aproveitar a oportunidade canto antes, porque, por unha banda, afastarase e, por outro, porque a luminosidade da Lúa crecente, que será chea durante a fin de semana, dificultará a súa visibilidade.

«Está no límite da visión humana, porque a pouco que haxa un pouco de luz será difícil velo», explica José Anxo Docobo, director do Observatorio Astronómico  Ramón María Aller da Universidade de Santiago, polo que aconsella intentar seguir o cometa verde cuns prismáticos. Cara a onde orientar a mirada? «Hai que buscalo entre o carro da Osa Maior e a estrela Polar», advirte o astrónomo.

Os ceos despexados destes días favorecen a visión do fenómeno, pero a luminosidade dificúltao. Así que mellor buscar un lugar escuro. «Fai falta un ceo moi bo. Non vale un ceo da cidade ou dun núcleo de poboación con contaminación lumínica. É mellor un escuro», explica o astrofísico Borja Tosar, quen asegura que o espectáculo valerá a pena e aconsella contemplalo canto antes, porque «estamos nunha fase de Lúa crecente, e canto máis vaia avanzando peor se vai a ver».

Entón, cal será o mellor momento para observalo? En principio xusto antes do amencer, ao redor das sete da madrugada, cando se poña a Lúa e o Sol aínda non asome.

Para quen non queiran madrugar, José Anxo Docobo ofrece outra opción: observar ao cometa verde cando se atope no máis alto. O mellor momento, neste caso, é entre as dez e as doce danoite . «Hai que collelo canto máis amais esté», advirte Docobo, quen tamén recomenda afastarse da contaminación lumínica para obter unha mellor visión.

Zona del cielo en la que se situará el cometa
Zona do ceo na que se situará o cometa USC

«O brillo do cometa vai ser un pouco máis feble do que se pensaba, porque terá unha magnitude de entre catro  e cinco», expón Docobo, quen, a pesar de todo, asegura que o espectáculo valerá a pena.

Na escuridade do ceo despexado poderá observarse unha tenue e borrosa luz difusa, polo que aqueles que dispoñan dun telescopio terán unha mellor oportunidade para contemplar incluso a cola verde do astro.

Se calquera curioso ten dificultades para localizar o cometa no ceo, a mellor forma para identificalo é utilizar as aplicacións de observación de estrelas como Star Walk2 e Sky Tonight.

Se utiliza esta última, toque a icona da lupa na parte inferior da pantalla. Logo escriba “C/2022 E3 (ZTF)” na barra de procura e identifique o nome do cometa que aparecerá nos resultados de procura. Toque a icona de destino xunto ao nome e a aplicación mostrará a posición actual do astro. Apuntamento o seu dispositivo ao ceo e siga a frecha branca para atopalo.

Cométalos están compostos de roca, xeo, po, dióxido de carbono e outros gases. Adoitan orixinarse no cinto de Kuiper, no sistema solar exterior, e a medida que viaxan cara ao Sol empezan a desfacerse. Cando o astro rei evapora o xeo deixa ao seu paso un halo de po e gas ao redor do núcleo, denominado coma, que, ao moverse, orixina unha cola que pode chegar a ter unha lonxitude de millóns de quilómetros.

O cometa conta con varias colas, e unha delas é de po. Está producida pola reflexión da luz solar nas pequeñísimas partículas. O astrofísico Josep María Trigo descríbeo así: «É un obxecto que con prismáticos é bonito, é como unha nubecita. É un cometa dunha cor verde preciosa, e por iso chámase o cometa verde».