Un estudo mostra que o ictus pode desencadearse por ira, malestar emocional ou gran esforzo físico

Europa Press

SOCIEDADE

iStock

Unha investigación científica revela que un de cada 11 sobreviventes experimentou unha destas situacións antes do accidente cerebrovascular

05 dic 2021 . Actualizado ás 12:30 h.

Un enfado, un desgusto ou unha situación de actividade física extrema. Esas situacións poden derivar nun ictus. Así o reflicte un estudo mundial codirigido pola National University of Ireland Galway sobre as causas dos accidentes cerebrovasculares descubriu que un de cada 11 sobreviventes experimentou un período de ira ou malestar emocional na hora previa ao mesmo e un de cada vinte pacientes realizara un gran esforzo físico, segundo publican na revista European Heart Journal. Os presuntos factores desencadenamentos foron identificados o marco do estudo mundial INTERSTROKE, o maior proxecto de investigación deste tipo, que analizou 13.462 casos de ictus agudo, nos que participaron pacientes de diversas orixes étnicas de 32 países.

O profesor Andrew Smyth, catedrático de Epidemioloxía Clínica da NUI Galway, director do HRB-Clinical Research Facility Galway e nefrólogo consultor dos hospitais universitarios de Galway e un dos investigadores principais, lembra que «a prevención do ictus é unha prioridade para os médicos e, a pesar dos avances, segue sendo difícil predicir cando se producirá un ictus». «Moitos estudos hanse centrado en exposicións a medio e longo prazo, como a hipertensión, a obesidade ou o tabaquismo --prosegue--. O noso estudo pretendía analizar as exposicións agudas que poden actuar como desencadenamentos».

A investigación analizou os patróns dos pacientes que sufriron un ictus isquémico -o tipo máis común de ictus, que se produce cando un coágulo de sangue bloquea ou estreita unha arteria que conduce ao cerebro- e tamén unha hemorraxia intracerebral -menos común e que implica unha hemorraxia dentro do propio tecido cerebral-.

O profesor Smyth engade que analizaron dous factores desencadenamentos distintos. «A nosa investigación descubriu que a ira ou o malestar emocional estaban relacionados cun aumento de aproximadamente o 30% do risco de ictus durante unha hora despois dun episodio, cun aumento maior se o paciente non tiña antecedentes de depresión. As probabilidades tamén eran maiores para quen tiñan un nivel educativo máis baixo».

«Tamén descubrimos que o esforzo físico intenso estaba relacionado cun aumento de aproximadamente o 60% do risco é de hemorraxia intracerebral durante a hora posterior ao episodio de esforzo intenso --resalta--. O aumento era maior nas mulleres e o risco era menor nas persoas cun IMC normal. O estudo tamén concluíu que non había un aumento coa exposición tanto aos desencadenamentos da ira como ao esforzo físico intenso».

A coautora do traballo, a doutora Michelle Canavan, médico consultor de accidentes cerebrovasculares dos Hospitais Universitarios de Galway, subliña que que a súa mensaxe «é que a xente practique o benestar mental e físico a todas as idades. Pero tamén é importante que algunhas persoas eviten realizar grandes esforzos físicos, sobre todo se teñen un alto risco cardiovascular, e que adopten un estilo de vida saudable con exercicio regular».

O estudo global INTERSTROKE foi codirigido polo profesor Martin O'Donnell, catedrático de Medicina Neurovascular da NUI Galway e médico asesor en materia de accidentes cerebrovasculares dos Hospitais Universitarios de Galway, en colaboración co profesor Salim Yusuf, do Instituto de Investigación en Saúde da Poboación da Universidade McMaster e de Hamilton Health Sciences (Canadá).

«Algunhas das mellores formas de previr o ictus son manter un estilo de vida saudable, tratar a hipertensión arterial e non fumar, pero a nosa investigación tamén mostra que outros acontecementos, como un episodio de ira ou desgusto ou un período de gran esforzo físico, aumentan independentemente o risco a curto prazo --recomenda o doutor O'Donnell--. Queremos subliñar que un breve episodio de esforzo físico intenso é diferente á realización de actividade física regular, que reduce o risco de ictus a longo prazo».