O debut de Gustavo, o chofer de María Teresa Campos

Martín Bastos

SOCIEDADE

José Ramón Hernando | Europa Press

A xornalista posa xunto ao seu empregado nunha revista do corazón, ao que di que considera como a un fillo

23 oct 2021 . Actualizado ás 10:23 h.

Esta semana saltou á portada dunha revista o chofer de María Teresa Campos, Gustavo, da súa relación con Bigote Arrocet, para contar a súa verdade sobre a súa ruptura con Edmundo . «Teresa Campos non pode quedar como unha mentireira», asegura o traballador que leva trinta anos sendo un apoio incondicional para a xornalista. «Cando lle acompañaba para comprar algo ou a comer nun restaurante e ía pagar, rexeitábanlle todos os cartóns», engade en declaracións a revístaa Semana. Pois iso, di a matriarca das Campos que quere a Gustavo como o fillo que nunca tivo. Que queren que lles diga, máis aló do que Gustavo poida dicir, o que me sorprende é derívaa na que rematou María Teresa , protagonizando co seu chofer portadas de revistas. E me apena un pouco, certamente. Pero bo, a vida que é así, e mentres as súas fillas e a súa neta sigan como colaboradoras de televisión, pois haberá que seguir retroalimentando os programas coas súas propias historias.

Declaración de amor

De Íñigo Onieva a Tamara Falcó. Tras meses como colaboradora e tertuliana, Tamara Falcó volveu ocupar o pasado xoves a cadeira de invitada para presentar en «o seu programa», que diría Belén Esteban, o seu novo libro de receitas. Pero non o facía soa porque entre bambalinas acompañábaa o seu noivo, Íñigo Onieva. Iso non é novo, pero o que nunca ocorrera é o momento que protagonizaron cando unha das formigas preguntoulle á marquesa a que renunciaría dándolle a elixir entre o seu noivo e o móbil. Tras pensarllo durante un breve período de tempo, ela elixiu ao seu mozo. «quedo con el», asegurou. Desde a bancada, cando o enfocaban as cámaras, o debuxou un corazón coas súas mans.

A filla de José Bono

Fala claro sobre a súa adopción. «Desde o día que chego a Barajas , chego a unha familia que é a miña, non teño outra. De non ter familia, de non ter a ninguén, a telo todo: a calor dun fogar, o cariño…», explica Sofía Bono, a filla adoptada do expresidente do Congreso dos Deputados. «Teño aos meus pais que me adoran, son os meus pais e só teño uns. Os pais son os que che crían, os que che queren. Adórolles, coidáronme e cóidanme, quixéronme e quérenme, con máis intensidade da que son capaz de expresar», engade nas redes sociais onde pretende dar visibilidade ás adopcións, afastada completamente do dramatismo.

«Que o meu nai biolóxica me deixase naquela casa de acollida soa forte, pero con 21 anos que teño agora, nin a xulgo nin a cualifico. Non os quero atopar nin me chamou a atención saber por que me deixaron. Fixéronme un favor», di de xeito moi tallante. Ademais asegura que os seus pais se encargaron de que estivese unida á súa raíces chilenas a través da cultura.