Un teléfono fixo colgado dun muro exterior para ter cobertura

María Guntín
maría guntín OS ANCARES / LA VOZ

SOCIEDADE

Carlos Castro

As citas telemáticas son un problema para quen viven na montaña de Lugo

26 novs 2020 . Actualizado ás 09:40 h.

En Molmeán, unha aldea que pertence ao concello de Navia de Suarna, no corazón dos Ancares, algúns veciños instalaron unha parabólica para ter acceso a Internet. Neste pequeno recuncho da montaña de Lugo viven unhas dez presentas, a maioría xubiladas, aínda que tamén hai dous nenos. Aquí, o móbil resulta practicamente inservible e a única alternativa é o teléfono fixo. O problema? Que a vida na aldea flúe entre hortas, prados e patios. Estar pendente do fixo é como ancorar un pé ao interior da vivenda. En tempos de consultas médicas telemáticas e de xestións online, o problema acrecéntase.

«Aquí o problema da cobertura vén de longo. Se falla o fixo, quedamos vendidos», explican os propietarios dunha gandería de Molmeán. A súa, é a única casa na que o móbil non marca conexión algunha. No resto, aínda que non permita conectarse a Internet, polo menos, de cando en vez, aparece unha raia que incita a alzar o brazo para intentar facer a chamada.

Sen clases telemáticas

O problema máis evidente teno Estefanía Fernández, que xunto cos seus dous nenos vive nesta aldea dos Ancares. «Para poder buscar algo en Internet ou ler un correo, temos que saír da aldea. A nós puxéronnos Internet hai uns anos, pero era pagalo para nada porque non ía», conta esta muller, que tamén explica que durante o confinamento os seus fillos non recibiron clases telemáticas. «Mandáronnos cadernos para completar a lección porque aínda son pequenos, pero haberá que ver o que acontece cando sexan maiores», engade esta nai con preocupación.

«Para facer unha videollamada subo á estrada e se chove, pois levo o coche»

UXía García, de casa o Crego, explica que no tiene ni pizca de cobertura en Vilaquinte, concello de Cervantes
UXía García, de casa ou Crego, explica que non ten nin chisco de cobertura en Vilaquinte, concello de Cervantes Carlos Castro

Ao chegar á Casa Crego, en Vilaquinte, que pertence ao Concello de Cervantes e está situado no maxestoso val do río Ser, a cobertura desaparece por completo. Neste paraíso lucense está a casa de turismo rural O Crego. Uxía García está á fronte do negocio e conta que hai clientes que chegan ata alí para desconectar e vivir, durante uns días, sen teléfono. É unha visión radicalmente distinta á que dos habitantes da aldea. «Unha cousa é estar uns días sen Internet e outra, vivir sen el», admite Uxía, que chegou de Barcelona un día antes de que se decretase o Estado de Alarma, en marzo.

Solucións

No Crego, os cuartos alúganse a través de Internet aínda que algúns clientes chaman por teléfono. E aquí aparece un dato curioso. Como solución ante a falta de cobertura, nesta casa de turismo rural decidiron instalar un teléfono fixo no patio para así, decatarse de cando soa e, inmediatamente despois, ir ao interior da vivenda para responder.

Para falar cos seus amigos, Uxía sobe á estrada, desde onde pode facer videollamadas. «E se chove, pois non pasa nada, porque vou co coche e quedo dentro, pero entendo que a unha persoa maior cústelle moito máis», engade a moza que, confesa, o que máis bota de menos é Netflix e Youtube.

Vistas de la aldea de Vilaquinte, en Cervantes
Vistas da aldea de Vilaquinte, en Cervantes Carlos Castro

«Menos mal que hai unha cabina en Navia porque se hai temporal, é a nosa alternativa»

Cando o temporal sacode Molmeán non funcionan nin os teléfonos fixos instalados na casa desta aldea. «Temos que baixar ata Navia de Suarna, que está a dez kilómetros, e usar a cabina ata para chamar aos técnicos e que veñan arranxarnos a desfeita», contan os veciños. Séntense privilexiados por vivir nos Ancares pero, ao mesmo tempo, denuncian o complicado que resulta pola falta de infraestruturas. «Como vai vir xente nova e asentarse aquí sabendo que vai estar completamente incomunicada?», pregúntanse.

«Sobrevivimos»

Non é doado vivir nunha zona de montaña na que, vese a leguas, faltan certas comodidades. «Sobrevivimos, pero o que queremos deixar claro é que nós tamén pagamos os nosos impostos e temos os nosos dereitos. E aquí os nenos, polo feito de non ter boa conexión a Internet, non están nas mesmas condicións que os que viven na Pobra, por poñer un exemplo», explican.

Á mala cobertura que hai en toda a zona se suman os problemas que aparecen con frecuencia sobre o tendido eléctrico. «Aquí hai tempadas nas que pasamos dous ou tres días sen luz», di unha veciña de Molmeán. Á pregunta de que é o que fan cando isto ocorre, ela responde convencida: «Pois poñer velas como se facía hai anos, é a única solución que nos queda».

Problema provincial

O problema coa cobertura é algo habitual en distintas zonas rurais da provincia de Lugo. Algunhas destas aldeas, aínda que non as máis remotas, veranse pronto beneficiadas por un acordo entre o Concello de Lugo e a compaña Telefónica a través do cal se despregará fibra óptica no centro histórico da cidade amurallada, pero tamén noutras zonas de montaña.