A Sociedade Española de Saúde Pública e Administración Sanitaria carga contra os políticos pola xestión da pandemia

SOCIEDADE

ANTON VAGANOV

Esixe que a resposta das Comunidades Autónomas se base na ciencia e pide cooperación coas autoridades sanitarias

25 novs 2020 . Actualizado ás 08:51 h.

A Sociedade Española de Saúde Pública e Administración Sanitaria (SESPAS) emitiu un extenso documento no que analiza as consecuencias da descoordinación política na loita contra o coronavirus. Deste xeito, a SESPAS advirte de que «nas últimas semanas desta segunda onda da pandemia, os datos en España de incidencia de contagios, hospitalizacións, ingresados en uci e falecidos polo covid-19 atópanse á cabeza de Europa e aínda do mundo e seguen sendo moi altos. A pesar deste preocupante balance de resultados, persiste unha inadecuada coordinación entre as distintas Administracións Sanitarias que dificulta a xestión da pandemia no noso país».

A sociedade fai fincapé en que «a deslealtad institucional e politización da xestión da pandemia, e constantes cambios nos protocolos de actuación implican desafección da cidadanía, esgotamento dos profesionais e unha menor efectividade das medidas de prevención e control». «Todas as autoridades, estatais e autonómicas, deberían coordinarse evitando o conflito. O Consello interterritorial do Sistema Nacional de Saúde debe ser o órgano onde se fixe a coordinación entre unha necesaria estratexia nacional e as estratexias máis específicas de cada territorio», pide. «Os responsables políticos con competencias de saúde pública non deben condicionar politicamente unha resposta á pandemia desde o ámbito técnico, converténdoa en arma arreboladiza dos que entende son os seus intereses electorais. Ante esta falta de credibilidade, a unificación e consenso na actuación sanitaria, as condutas preventivas, individuais e sociais, reséntense e perden efectividade de cara ao control da pandemia», lamenta.

Por iso, solicita unha «resposta territorial á pandemia en base a criterios científicos e racionais, atendendo ás capacidades dispoñibles, cun plan articulado e sólido de actuación, así como medidas efectivas e intensas de prevención e control». «Resulta imprescindible unha planificación racional segundo os principios da epidemioloxía xeralmente aceptados, un plan de continxencia marco común, especialmente da vixilancia e detección de contactos, seguimento, análise, diagnóstico e illamento de contaxiados. E tamén dos recursos destinados ao control da pandemia, baseados nesta racionalidade e non en medidas de cara á galería, sen efectividade nin criterio. As consecuencias destes comportamentos son graves», engade.

Saúde e economía

«Doutra banda, non se trata de pór a economía nun lado da balanza e a saúde no outro, como erroneamente defenden os responsables dalgunhas comunidades autónomas, senón dun equilibrio moito máis complexo. Non tomar medidas duras de resposta e contención para salvar a actividade económica é unha estratexia condenada ao fracaso. Os países que teñen máis infectados, hospitalizados e falecidos son os que tamén teñen peor comportamento económico. A economía non se recuperará ata que consumidores e investidores non recobren a confianza grazas a unha diminución drástica das infeccións e a percepción de que as medidas gobernamentais son coherentes», engade a SESPAS.

Como consecuencia, sinala «as repercusións en saúde, desigualdades sociais, sobrecarga emocional e esgotamento laboral de profesionais producidas pola inadecuada resposta á pandemia por parte das autoridades». «Estas malas respostas á pandemia están a incrementar aínda máis as dificultades para atender aos pacientes que sofren outras patoloxías distintas do covid-19. Existen xa datos sobre a omisión e o atraso de diagnósticos e tratamentos de enfermidades graves, como as oncolóxicas, os infartos de miocardio e os ictus», analiza.

«De xeito simultáneo, os profesionais sanitarios e outros traballadores esenciais, como os de residencias de anciáns e persoas con discapacidade, policías, comercios de alimentación ou transporte público, estiveron e seguen estando sometidos a probas moi duras, en termos de contagios e falecementos, sobrecarga emocional e esgotamento laboral. As malas políticas de saúde pública non permiten superar esta realidade», conclúe.