Inminente estado de alarma para frear a expansión do virus

La Voz REDACCIÓN

SOCIEDADE

BORJA PUIG DA BELLACASA | Efe

Sánchez convocará en breve un Consello de Ministros extraordinario para declaralo. Cataluña, País Vasco, Navarra, A Rioxa, Estremadura, Asturias, Castela e León e Cantabria xa o solicitaron

24 oct 2020 . Actualizado ás 11:06 h.

O estado de alarma é inminente en España. O Goberno non descarta convocar un Consello de Ministros extraordinario esta fin de semana para volver colocar ao país nun réxime que permite aplicar medidas excepcionais en situacións de extrema necesidade. Con todo, quere garantirse primeiro os apoios necesarios para pór mantelo máis aló dos 15 días que a Constitución lle permite aplicalo sen o visto e prace do Congreso. O Executivo negocia co PP, despois de que Cidadáns teña ofrecido os seus dez votos a Pedro Sánchez, entendendo este instrumento como un paraugas xurídico do toque de queda que empezaron a aprobar as comunidades.

A porta abriuna xa o presidente do Executivo na súa comparecencia da mañá, onde anticipou que «veñen meses moi duros». Subliñou que as comunidades son as responsables das medidas que se deban ir adoptando, pero que se unha delas acada un nivel de alerta «extrema», está no seu dereito de requirir de iniciativas excepcionais que «poderían» necesitar o sustento do estado de alarma. As autonomías enseguida recolleron a luva. Ata seis comunidades e unha cidade autónoma solicitaron onte ao Goberno retomar este mecanismo para, coa lei na man, poder restrinxir a mobilidade dos seus cidadáns. Primeiro foi o País Vasco, ao que posteriormente se sumaron Estremadura, Asturias, A Rioxa, Cataluña, Navarra, Cantabria e Melilla. Castela-A Mancha reunirase este sábado coa mesma folla de ruta: solicitar o amparo nacional. «España non pode ser un quebracabezas e menos un crebacabezas, ten que haber un patrón», considerou o seu presidente, Emiliano García-Page.

Xestión das comunidades

O melón abriuno o lendakari Iñigo Urkullu ao reclamar formalmente que Sánchez instaurase unha alarma en toda España, pero xestionada polos presidentes autonómicos. Argumentou que o Goberno vasco ten as mans atadas para aplicar medidas restritivas, que a transmisión é comunitaria en todo o territorio español e que hai autonomías limítrofes que están a adoptar decisións avaladas polos tribunais que afectan á mobilidade entre rexións.

Minutos máis tarde, Asturias sumábase a esta petición, que acoutaba aos seus dominios. Nunca antes rexistrara tantos contagios como onte: 323. «Desde o principio dixemos que non podiamos quedarnos inmóbiles, que tiñamos que tomar decisións drásticas para salvar vidas», manifestou Adrián Barbón Rodríguez nunha comparecencia na que anunciou o peche perimetral das tres grandes cidades asturianas: Oviedo, Xixón e Avilés.

A presión seguiu incrementándose ao longo da tarde. Estremadura decidiu seguir o mesmo camiño, insistindo en que se recorre a esta ferramenta non é para confinar aos cidadáns, senón para frear os seus movementos nocturnos, é dicir, para establecer un toque de queda ao que ve tres vantaxes: actúase sobre un dos focos que provoca o maior número de contagios, o lecer non controlado; evita que a xente se reúna no interior dos locais, algo cada vez máis frecuente co frío, e permite ter un horario en consonancia co doutras comunidades que tamén declaren o estado de alarma.

O presidente estremeño, Guillermo Fernández Vara, sinalou que para a hostalería esta medida unicamente suporá adiantar o peche unha hora e que, co obxectivo de atenuar este golpe, o Goberno rexional xa está a contactar cos distintos axentes económicos e sociais.

Tamén A Rioxa tivo que enfrontarse este venres ao seu peor dato de contagios: 174 infectados en 24 horas. Foi o resorte que moveu á súa xefa de Goberno, Concha Andreu, a requirir este instrumento, no seu caso de xeito coordinado no conxunto do Estado. Enseguida apuntáronse tamén á demanda Navarra e Cataluña, que deixaron moi claro que no caso de que se aprobe queren ser autoridades competentes na súa xestión. Melilla tampouco ten dúbidas: «A cidade está a piques de entrar no colapso» sanitario, recoñeceu o seu presidente, Eduardo de Castro. A súa intención é pór coto aos movementos nocturnos «para impedir botellóns e festas privadas en domicilios e garaxes».

A reactivación do estado de alarma non é sinónimo de confinamento. Trátase dun instrumento constitucional para axilizar as medidas restritivas, para poder encaixar legalmente as decisións cada vez máis expeditivas que se toman para intentar frear a transmisión descontrolada do virus en España. «Debemos adoptar as medidas necesarias para frear os contagios causando o menor dano económico posible e as menores restricións para as liberdades persoais —sinalou onte Sánchez—. E estamos listos para adoptar todas e cada unha das medidas».

Unha prórroga require a autorización obrigatoria do Congreso

COLPISA, M. E. A.

O estado de alarma volve estar no centro do debate político. Son xa cinco as comunidades (Asturias, Cataluña, Estremadura, A Rioxa e País Vasco) que pediron ao Goberno facer uso desta ferramenta constitucional para frear o empurre da pandemia. O 26 de agosto Pedro Sánchez xa ofreceu este mecanismo ás autonomías se o necesitaban. O xefe do Executivo explicou entón que serían os propios líderes rexionais os que terían que defender esa petición no Congreso e, en caso de ser necesaria unha prórroga, para a que é imprescindible a autorización da Cámara baixa, contarían co respaldo parlamentario do Goberno. Tanto a duración como as medidas que se apliquen durante a mesma teñen que ser aprobadas por maioría. O Executivo contaría de entrada cos 155 deputados do PSOE e Unidas Podemos, máis os dez de Cidadáns, que se ofreceron a apoiar esta medida excepcional para conter a segunda onda de coronavirus. Tamén podería contar co respaldo dos partidos minoritarios, como pasou durante o estado de alarma que o Goberno impuxo en todo o ámbito nacional, e co do PNV. Aínda que Esquerra e Junts per Catalunya xa advertiron a Sánchez de que o estado de alarma limitaba dereitos fundamentais e apostaron por modificacións nas actuais leis sanitarias, que a Generalitat o solicitase fai presupor que de solicitar unha prórroga apoiaríano cos seus votos no Congreso.