A evidencia xenética máis antiga reforza a teoría do «Homo antecessor»

SOCIEDADE

Bermudez de Castro

Esta especie homínida foi a nai común de sapiens, neandertales e denisovanos

02 abr 2020 . Actualizado ás 02:05 h.

Un dente. Outra vez. Nesta ocasión uno máis pequeno que a uña do dedo meñique permitiu que investigadores do Centro Nacional de Investigación sobre a Evolución Humana teñan podido retroceder 800.000 anos para obter nova información moi valiosa sobre a genealogía do ser humano. «Un dente é o máis parecido á caixa negra do corpo. Conseguimos obter unha secuencia xenética a partir das proteínas, as máis antigas das que se teñen constancia, e de aminoácidos», recoñece o paleoantropólogo José María Bermúdez de Castro.

O esmalte dental atopado no xacemento de Gran Dolina, en Atapuerca, pertence ao Homo antecesor. Os datos que achega o diminuto fósil reforzan a tese de quen defenden desde hai décadas a existencia desta especie que habitou o planeta antes que o Homo sapiens, fai un millón de anos aproximadamente. «A partir deste descubrimento o Homo antecesor pasa a ser definitivamente unha especie de referencia dentro dos homínidos con tanto valor como os neandertales e os denisovanos», sostén Bermúdez de Castro.

«Esta evidencia molecular cóntanos a historia nin máis nin menos que da nai común dos sapiens, neandertales e denisovanos. Creo que estamos antes un descubrimento tremendamente estimulante e do que debemos estar contentos xa que España volve demostrar por que é pioneira no estudo do rexistro fósil humano», apunta a paleoantropóloga galega María Martinón.

Agora que o Homo antecessor encaixa nunha posición superior da árbore genealógico humano, queda saber como esta especie ancestral común orixinou as outras tres. Os investigadores teñen unha hipótese sobre o que puido suceder e onde. «Nós creemos que o Homo antecessor non ten porqué ser obrigatoriamente unha especie africana, senón máis ben euroasiática. Pensamos que Oriente Próximo exerceu no seu día de cruzamento de camiños onde puido concentrarse unha poboación importante que comezou a dispersar grupos de poboación nas direccións norte, leste e oeste. A migración que marchou cara a Europa deu lugar aos neandertales, os que decidiron ir cara a Eurasia, aos denisovanos, e parte da poboación que se quedou en África evolucionou cara ao Homo sapiens», sostén Martinón.