O primeiro paciente de Vigo: «Cando me dixeron que tiña o coronavirus non sabía nin o que era»
SOCIEDADE
Daniel Aldea ingresou no Hospital Álvaro Cunqueiro de Vigo unha semana despois de contaxiarse, e ao cabo dun mes,xa está curado
04 abr 2020 . Actualizado ás 01:52 h.Din os seus que a Daniel Aldea o coronavirus halle quitado uns cantos quilos, pero non o sentido do humor. «Esta mañá [polo mércores] díxome a médica: ‘‘Podes irche hoxe ou mañá''. E díxenlle: ‘‘Como que mañá? ¡Agora mesmo!''. Saín escopetado», conta por teléfono desde a súa casa de Moaña o primeiro paciente de COVID-19 da área de Vigo, que este mércores deixou o Hospital Álvaro Cunqueiro un mes despois de entrar. Xa está curado.
Probablemente, Daniel (43 anos) foi o primeiro de Galicia que se contaxiou, aínda que ninguén o soubo. Diagnosticáronlle a infección por coronavirus o 4 de marzo, unhas horas despois de que na Coruña se confirmase o primeiro caso. Xa levaba tres días ingresado no hospital con pneumonía. Sospéitase que Daniel se contaxiou o 23 de febreiro. Esa fin de semana, viaxou coa súa esposa a Madrid a visitar a uns familiares.
«Estiven co meu irmán, a súa muller e o seu fillo, e ningún tívoo», lembra. Naquel momento, Madrid non se consideraba zona de risco. En toda España se detectaron dous casos e eran turistas. Di que eles apenas saíron á rúa. Cando os médicos analizaron o seu caso concluíron que era importado de Madrid. Pero a súa teoría é outra: «Creo que o collín en Benavente, porque á volta paramos a botar gasoil. Alí hai moita xente de todas partes, pairan moitos camioneiros», razoa.
Daniel atopouse mal esa semana e foi ao médico. As dúas veces sospeitouse que tiña un problema dixestivo. O 1 de marzo agravouse. «Xa non podía comer, non respiraba, non tiña aire... Non sabía nin que xente tiña en casa», conta. E eran oito aquel mediodía en Moaña, incluído o bebé da súa sobriña Andrea, que non se infectou a pesar de que ela si se contaxiou e dáballe o peito.
O 1 de marzo España traspasaba a barreira dos cen contagios, pero seguía sen ser zona de risco. Por iso, cando o ingresaron cunha dura pneumonía no Cunqueiro aquela noite tampouco lle fixeron a proba. Chegou a compartir cuarto con outros dous pacientes ata que, finalmente, fixéronlle a proba e deu positivo. Tanto el como a súa muller. «Cando mo dixeron, non sabía que era o coronavirus. Nin idea», asegura.
Como para non sabelo agora, cando foron catro contaxiados na mesma familia. Todos están curados. A muller de Daniel e o fillo e a sobriña dela non tiveron síntomas. El chegou a estar na uci nunha situación extremadamente delicada. «Nunca na miña vida estivera ingresado. Non me tombaba nada porque sempre fun forte. Esta é a primeira vez», conta. «Pásalo con medo, con angustia... pásalo mal», di. Apenas lembra nada dos seus 19 días na uci, onde foi o primeiro en entrar e tamén o primeiro en saír, baixo a calor dunha ovación do persoal sanitario.
Daniel agarda poder comer e recuperarse. «E é que perdín moita forza», admite. Farao xunto aos seus, en Moaña. Este home de orixe romanesa leva na área de Vigo desde o 2003 e a partir de entón non parou de traballar. Posúe unha empresa de transportes. «Teño moitas ganas de volver», afirma.
