Minas, búnkeres e instalacións no Ártico custodian os datos de Internet
SOCIEDADE · Exclusivo subscritores
As compañas instalan os seus almacenamentos en espazos grandes e ben refrigerados
23 feb 2020 . Actualizado ás 16:01 h.Trescentas horas de vídeo soben a YouTube cada minuto. Os usuarios de Instagram comparten cada día 100 millóns de imaxes. Correos, chíos, procuras, dispositivos conectados. Cada paso que os internautas dan en Internet deixa pegada e xera un rastro que alimenta inmensas bases de datos. Pero onde se almacena toda esa información? Algúns dos servidores onde se condensa toda esa información necesitan un gran espazo físico e unhas condicións especiais, polo que se atopan en lugares remotos que están repartidos por todo o mundo para que a información estea máis preto da fonte. «É habitual que algunhas compañas aposten por situar os centros de datos en zonas frías ou remotas, tanto por cuestións de eficiencia enerxética como pola necesidade de espazos con moitos metros cadrados para poder albergar os seus servidores. Con todo, o edge computing e a necesidade de estar máis preto do usuario para proporcionar unha baixa latencia están a levar ás empresas do sector a buscar solucións nas proximidades dos principais núcleos urbanos», explica Theresa Bobis, directora para o sur de Europa de DE-CIX, operador líder de puntos de intercambio de Internet.
O centro de datos situado na antiga mina Lefdal, en Noruega , ocupa 120.000 metros cadrados e ofrece unha contorna ben refrigerado e eficiente, segundo unha selección realizada por DE-CIX. Os sistemas deste centro operan 24 horas ao día, o que xera moita calor, pero a instalación arrefríase grazas á auga dos fiordos e utiliza enerxías renovables. España estuda levar á cabo instalacións similares nas minas de Asturias.
En Helsinqui, Finlandia, a catedral ortodoxa de Uspenski ten baixo os seus cimentos o que foi un refuxio antiaéreo durante a Segunda Guerra Mundial e agora converteuse nun centro de datos. A instalación permite manter temperaturas baixas e a calor xerada transfórmase en calefacción para 500 fogares da zona. Outro exemplo similar é o da capela de Salem en Leeds, Reino Unido, que foi pechada no 2001 para a súa reconversión dixital.
A importancia dunha boa refrixeración xa a observou Facebook cando instalou un centro de datos no Círculo Polar Ártico, na cidade sueca de Lulea. A baixa temperatura do exterior arrefría o interior de modo que a dependencia dos xeradores adicionais limítase.
Un antigo búnker nuclear de Suecia que data da época da Guerra Fría, o Bahnhof Pionen, está situado a 30 metros baixo terra, pero conta con xardíns verticais, fervenzas e un enorme acuario para aliviar a presión dos seus traballadores por traballar encerrados e sen luz natural. A compaña Interxion ten o proxecto de reconverter unha antiga base de submarinos da Segunda Guerra Mundial situada en Marsella para este fin.
Como solución para as zonas costeiras Microsoft está a desenvolver na costa de Escocia un proxecto piloto de centro de datos sumergible. A súa vantaxe é que son colectores prefabricados duns 12 metros de lonxitude e doados de instalar.