Lucas perdeu a pel, tivéronlle que coser as pálpebras e darlle quimioterapia: todo por un erro médico
SOCIEDADE
Ten 11 anos e un doutor forneceulle unha dose de medicamento catro veces superior. Sobreviviu de milagre e a súa familia denunciou a o Servizo Estremeño de Saúde
05 dic 2019 . Actualizado ás 10:56 h.Con tan só 11 anos, Lucas viviu un verdadeiro inferno. Está vivo, literalmente, por moi pouco. Todo porque un médico lle recetó un fármaco para a epilepsia e equivocouse coa dose. Realmente foi unha cadea de erros cometidos en tres centros estremeños (Virxe do Porto de Plasencia, Valencia Alcántara de Cáceres e Materno-Infantil de Badaxoz).
Aos catro anos a Lucas diagnosticáronlle epilepsia e comezaron a medicalo tras sufrir un atragantamiento e, a pesar de que nunca tivera ningunha crise. En xaneiro do ano pasado, con once anos, o seu médico sumou un fármaco máis ao tratamento, Lamictal. O problema foi a dose: catro veces superior á que debía administrar debido á interacción con outro medicamento que xa estaba a tomar (Depakine).
Pronto comezaron as complicacións, como relata o Xornal de Estremadura. Primeiro apareceron chagas na boca, algo que confundiron cun herpes. Despois chegou a febre. Xa ingresado no hospital Virxe do Porto de Plasencia, as chagas e as queimaduras estendéronse por todo o corpo,que se comezou a pór negro. A pel caer a tiras, do mesmo xeito que as uñas e ata as mamilas.
A situación empeoraba día tras día polo que o trasladaron ao Materno Infantil de Badaxoz. Foi alí onde lle diagnosticaron a Síndrome Stevens-Johnson,un trastorno grave e estraño da pel e das membranas mucosas. Polo xeral, froito dunha reacción a un medicamento.
O seguinte paso foi levarllo ao hospital madrileño da Paz en helicóptero. O neno chegou ao bordo da morte. Alí estivo 16 días en Coidados Intensivos nos que houbo que coserlle as pálpebras para que non quedase cego por mor da quemazón. Tamén houbo que pórlle quimioterapia. Lucas sobreviviu aínda que, como conta a súa nai no diario O Mundo, «agora non lle gusta mirarse ao espello. Non recuperou algunha das uñas, tivo que aprender a comer con chagas na boca e ten unha fotosensibilidad brutal, de forma que case sempre vai con lentes de sol».
A familia reclama máis de 300.000 euros ao Servizo Estremeño de Saúde (SES), aínda que os seus avogados non descartan ampliala tras coñecerse outro posible agravante. No hospital A Paz non atoparon ningún rastro de epilepsia polo que sospeitan que lle foi diagnosticada sen padecela.