Por que o outono é vermello en América e amarelo en Europa?

SOCIEDADE

Carlos Rueda

A vexetación caducifolia responde igual antes dos cambios ambientais de estaciónelas pero presentan diferentes cores

05 oct 2019 . Actualizado ás 23:58 h.

No outono, como na primavera, a vexetación caducifolia experimenta unha profunda transformación: primeiro a folla cambia de cor e finalmente cae. Ambas son respostas que adopta para acomodarse ás novas condicións que aparecen en cada estación.

Ao longo da historia hanse producido grandes extincións da vida na Terra, como a dos dinosauros. As árbores, con todo, mantéñense aínda en pé, desafiando á gravidade. E iso é porque a vida vexetal desenvolveu un incrible poder de adaptación.

Despois do verán as plantas perciben que hai importantes modificacións na duración do día, na cantidade e calidade de luz que reciben e tamén na temperatura. Así que reaccionan e desfanse das follas, que son o principal mecanismo que utilizan para realizar a fotosíntesis. Pero antes teñen que absorber todos os nutrientes que hai nelas e nese proceso a clorofila, unha sustancia que proporciona o verde ás follas, degrádase e, como consecuencia, comezan a aparecer outros tons que estaban presentes na planta, como o amarelo. Este é unha cor típica do outono en Europa. 

Con todo, noutras zonas do planeta como Estados Unidos ou Asia a estación adoita presentar unhas cores máis vermellos. As árbores producen un tipo concreto de pigmento, o antocianina, que lle proporciona á vexetación ese ton. A tese principal sobre a presenza deste pimento asegura que o composto sérvelle ás plantas como método de defensa fronte a insectos e parásitos. A gran pregunta que queda por responder é por que unicamente está presente en Asia e América. 

Finalmente, tras cambiar de cor, as follas precipítanse suavemente, como sen ganas de vivir. E, en realidade, é algo así porque ao perder todos os seus nutrientes entran nunha fase que os científicos chaman estado latente de hibernación. Unha etapa que se prolonga ata a primavera, cando a planta capta un aumento da luz e a temperatura e volve á fase de funcionamento. É o momento do ano no que se produce a floración.

Un estudo publicado por expertos do Consello Superior de Investigacións Científicas (CSIC) sinala que este proceso dura cada ano menos tempo debido ao quecemento do planeta. Dito doutro modo, o outono acúrtase e a primavera prolóngase no que se refire á caída e á saída das follas. Durante os últimos trinta anos, o nacemento das follas das árbores caducifolios adiantouse unha media de 3,4 días por cada grao que aumentou a temperatura. A natureza parece estar percibindo os efectos doutro cambio ambiental, esta vez de orixe antropogénico, e comeza a mostrar síntomas de querer adaptarse á nova orde climática que está a xurdir.