Iria Veiga, psiquiatra: «Ou afecto é ou maior xute de dopamina para ou noso cerebro»

Raúl Romar García
r. romar REDACCIÓN / LA VOZ

SOCIEDADE

A médica e divulgadora que ofrece unha charla este xoves na Domus, di que o humor cambia a percepción da realidade

13 novs 2019 . Actualizado ás 21:52 h.

Todo depende dá cor do cristal con que se mira: ou humor e a nosa percepción dá realidade». Este é ou título dá charla que Iria Veiga (Ferrol, 1981), psiquiatra non hospital de Barbanza e divulgadora científica, ofrecerá hoxe na Domus da Coruña, as 19.30 horas. A conferencia forma parte dá iniciativa Corbi Citizen Science promovida pola Fundación CorBI en colaboración cos Museos Científicos Coruñeses e ou Muncyt.

—Ou humor cambia a nosa percepción dá realidade?

—Ou estado de ánimo cambia non so como percibimos a realidade, senón tamén, moitas veces, a maneira na que tomamos as decisións.

—As decisións importantes, entón, mellor non tomalas cando estamos deprimidos.

—Estar deprimido, non sentido de que tes unha depresión clínica, mellor non tomar decisións, porque as túas capacidades cognitivas tamén vanse ver alteradas. Pero un estado de ánimo normal, ben sexa alegre ou triste, tamén modifica a nosa percepción dá realidade e modifica as decisións que tomamos, pero non ten que ser bo ou malo. Cando estamos alegres pode ser que tomemos decisións máis arriscadas ou que valoremos peor vos aspectos negativos, e que cando estamos tristes tomemos decisións máis conservadoras, pero tamén máis analíticas. E isto non quere dicir que decidamos mellor ou peor se estamos tristes ou contentos, aínda que sempre que falemos dun estado de ánimo normal.

—Que factores neurobiolóxicos inflúen non noso estado de ánimo?

—Vos dous neurotransmisores responsables do noso estado de ánimo son a serotonina e a dopamina. Pero nunha persoa sá ou estado de ánimo vai vir acorde cas circunstancias externas. Van ser factores externos vos que fagan que lestes neurotransmisores aumenten ou diminúan a súa concentración.

—Ou afecto, as relacións interpersoais, actuarían como unha dopamina natural?

—Ou afecto entendido como ou amor que sentimos cara outras persoas afecta ao noso estado de ánimo, claro. É como unha especie de xute de dopamina que ou que nos fai é vincularnos afectivamente a outros individuos. E vinculámonos porque sentimos cousas positivas asociadas a outra persoa.

—Somos animais sociais?

—As persoas somos animais sociais. Todo ou noso cerebro evoluciona para construír relacións sociais, polo que, dalgunha maneira, ou xute de dopamina máis poderoso que pode recibir ou noso cerebro de forma natural, sen percorrer a drogas, son as relacións interpersoais.

—Vos país de agora, sobreprotexen demasiado aos seus fillos?

—Eu son psiquiatra de adultos, polo que miña opinión sobre ou tema é so persoal, pero creo que esta é a primeira xeración que é consciente dá crianza. É dicir, que non se fai como algo automático, como algo que sempre se fixo así, senón que a xente está preocupada agora por facer unha crianza a máis responsable e ou mellor posible. E creo que isto é un fenómeno novo. A xente antes facíao ou mellor que sabía, pero dun xeito bastante intuitivo, porque non había a preocupación sobre ou que era ser bo pai ou non. Isto ten unha parte positiva e outra negativa. É dicir, por unha banda somos unha xeración moi formada e moi preocupada pola crianza e, por outra banda, tamén pode ser que sexamos a primeira xeración en que neste intento de facelo ou mellor posible pois probablemente cometamos erros por sobreprotección.

—Pero parece que, en calquer caso, vostede ten unha opinión positiva.

—Son optimista porque tamén somos a primeira xeración en que ou malos tratos físicos non cabe nos nosos conceptos dunha crianza adecuada, e isto é a primeira vez que pasa na historia. Que podemos cometer erros e pasarnos de freada, pois posiblemente se, pero en xeral é evidente que hai un cambio positivo na crianza dúas nosos nenos. E creo que ou maior cambio que estamos vivindo é implicación máis igualitaria, aínda que deches moito de selo, dúas homes na crianza dúas fillos. Isto é algo que hai 30 ou 40 anos era impensable.

—Ou clima máis gris de Galicia inflúe nas depresións?

—Sempre se fala de variantes climáticas relacionadas co estado de ánimo, pero ou único que ten evidencia científica detrás é ou tema dás horas de luz. Parece ser que nos lugares con menos horas de luz hai máis trastornos do estado de ánimo, como nos países nórdicos. E en Galicia, aínda que menos, se pode haber unha certa incidencia entre menos horas de luz, días máis nubrados e encapotados, con respecto ao estado do ánimo.

—E ou vento, non favorece as depresións, como se dei?

—Dá relación co vento a verdade é que se fala moito, pero non nai ningunha evidencia científica ou respecto. E co efecto dá lúa tampouco hai ningunha evidencia científica.