Idoia, tras unha mastectomía, decidiu que non se sometería a unha reconstrución. Pero o mercado non estaba preparado
19 sep 2019 . Actualizado ás 19:41 h.Decidiu que non necesitaba un peito para seguir sentíndose bonita. Idoia Miranda -coñecida en redes como Tócache as tetas- é unha das moitas mulleres que, tras ser diagnosticadas de cancro de mama, teñen que someterse a unha mastectomía e perder un dos peitos. «É como un pack. No meu caso dixéronme ‘ímosche dar quimio, cirurxía, radio e, cando che recuperes, faremos a reconstrución», sinala Idoia. Poida que ao principio non o tivese claro, pero tras investigar en que consistía o procedemento e as opcións que había, tivo claro que non quería operarse. «Dan por feito que por ser unha muller nova necesitas unha reconstrución. Véndencho a idea de que vas perder feminidad e que vai ser duro». Idoia foi capaz de ver o lado positivo nun momento da súa vida onde a escuridade podía apropiarse dela facilmente. «Deime conta de que non o necesitaba do mesmo xeito que, cando se me caeu o pelo pola quimio, decidín saír á rúa sen pano nin perruca. E ninguén che mira raro», apunta. É máis, «quitáronme un peito a cambio de darme máis anos de vida. Non creo que teña que avergoñarme por iso», sentenza.
Reflexiona que nestes temas tan delicados ás veces prima máis «o que dirán» sobre «o que che dita o corazón». Idoia insta a deixarse levar pola segunda alternativa, respectando sempre todas as opcións. «Teño compañeiras que elixen a reconstrución porque para elas non ter un peito é un dano psicolóxico importante. Se iso lles vai axudar, adiante», asevera.
Superado o obstáculo máis grande, a autoestima, Idoia deuse conta de que o mercado non estaba preparados para mulleres cun só peito. As estatísticas reflectían unha realidade moi diferente: das 16.000 mastectomías realizadas en España no 2018, só 4.800 foron reconstruídas, segundo datos da Sociedade Española de Cirurxía Plástica e Reparadora (Secpre). Así que decidiu probar sorte coa asociación sen ánimo de lucro Teta & Teta, unha entidade que hai un ano lanzara uns suxeitadores promovendo a autoexploración e que a diario levaba a cabo labores de promoción e activismo sobre o cancro de mama. Tampouco tiñan o que Idoia estaba a buscar, pero en lugar de pasar páxina, decidiron crear o que sabían que moitas máis mulleres estaban a buscar: un suxeitador «dunha soa copa para mulleres dunha soa teta».
«Chamámolo LOLA. De momento é só un bosquexo, pero acabará sendo un produto», explica Yolanda Ortiz, produtora do suxeitador. Explica que a súa fabricación é custosa polo que lanzaron un crowdfunding na plataforma goteo.org para facer realidade este proxecto, que conta coa colaboración da marca de lencería Aniela Parys e Noelia Morales . «Faremos tamén un body», apuntan.
Ata o momento as opcións que hai son usar un suxeitador normal e encher a copa baleira cunha prótese ou algún tipo de recheo ou non utilizar ningún tipo de suxeición.
A autoexploración
Tanta Teta & Teta como Idoia fan un chamamento á importancia da autoexploración. «Nas exploracións ginecológicas chega un momento en que deixan de explorarche para explicarche como facelo ti mesma», di a nova. Ela non o facía, ata que un día decidiu probar: «¡Tiña un vulto de 5 centímetros e medio!». O diagnóstico foi claro: un cancro de mama hormonal. É tarde para lamentar, pero non para concienciar: «Revísacha & revísacha», un dos eslóganes desta entidade social.