«Eu non tiven a culpa. Comín a carne mechada contaminada e perdín á miña filla por culpa da listeriosis»
SOCIEDADE
Teresa sufriu un aborto ás 18 semanas de xestación polo brote que xa afecta a 131 persoas
21 ago 2019 . Actualizado ás 18:41 h.Teresa Reyes e José Fernández foron a cear á casa dos pais del. A súa nai, a sogra de Teresa , decidiu pór un «tapeo» previo, entre outras cousas, cunha carne mechada moi rica que acababa de comprar na carnicería dun supermercado de confianza. Teresa , de 37 anos, estaba embarazada de tres meses e medio. Comeu un pouco de todo, tamén esa carne mechada porque « estaba cociñada e non está entre os alimentos que non podes comer durante o embarazo».
Foi nos últimos días de xuño ou os primeiros de xullo, non lembran ben a data. Un mes despois esta muller perdeu á nena que agardaba. Agora xa sabe por que foi, pero ata chegar á orixe de todo pasaron moitos días.
A primeira alerta saltou o 12 de xullo cando Teresa xa se atopou mal. Entón, pasou por un proceso de vómitos e diarrea, pero sen febre. «Asustada, funme ao hospital Materno Virxe do Rocío de Sevilla. Alí viron que o bebé estaba ben e quedei unhas horas en observación. Non me fixeron analítica de ningún tipo. A doutora díxome que con ese cadro non era acudir ás urxencias dun hospital, que era suficiente con ir ao meu médico de cabeceira», conta por primeira vez. «Vou atando cabos día a día».
O día 30 de xullo o seu estado empeorou radicalmente. «Comezou a doerme a cabeza. Tívenme que tomar un paracetamol, pero o malestar aumentaba. Tamén tiña moita tensión no pescozo. Funme á cama pronto e ás 4 da mañá tiven que tomarme outro calmante porque a cabeza me ía a rebentar. Aguantei canto puiden ata que lle pedín á miña irmá que me levase ao médico. Acudimos ás urxencias do hospital máis próximo ao pobo sevillano onde vivimos, Villanueva del Ariscal», conta a través do teléfono.
«Cheguei con 38 e medio de febre e cada vez peor, tiritones, vómitos... Fanme analíticas de sangue, de ouriños e ponme analxésicos. Os resultados de todo son bos e mándanme a casa. A cousa non mellorou. A febre chegou a 40 e funme ao hospital Materno Virxe do Rocío, outra vez. O bebé estaba ben, pero cos meus síntomas empezaron a sospeitar. Aí foi cando me fixeron o cultivo e deixáronme ingresada. As probas tardaban uns tres días, pero decidiron pórme o antibiótico porque estaba claro que se trataba dunha infección», explica Teresa .
As dores non cesaban e ás poucas horas de ingresar, tras un manchado, descubriron que non latexara. «Propuxéronme descansar e agardar ao día seguinte para proceder co parto, pero non aguantei. Tiña unha presión moi intensa. Levanteime para ir ao baño, partíuseme a bolsa e o meu bebé saíu. Dei a luz no baño do hospital. Despois, tiveron que facerme un legrado en quirófano», asegura que iso pasou 24 horas despois de ter ingresado.
Dous días máis tarde, cos resultados das probas, os médicos confirmáronlle que se trataba dunha listeriosis e que esa infección provocara o aborto. Teresa perdera outros tres bebés, pero neste embarazo todo ía ben. «A xinecóloga díxome que foi a mala sorte para comer algo en mal estado. Todo ía perfecto ata ese momento», laméntase.
«Estou dentro dos 12 primeiros casos así que non sabiamos nada. Explicáronme que era a listeriosis e pedíronme que lembrase todo o que comera nas tres ou catro semanas previas. Algo imposible, moi complicado. Eu comera en moitísimos sitios», di Teresa . Ela tivo que seguir ingresada uns días máis e o tratamento con antibióticos non rematou ata o pasado 16 de agosto.
«Cando vin en televisión que había un brote por esa carne mechada en concreto, é cando xa chamo á miña sogra para comprobar se a que comeramos na súa casa era da Mechá», afirma. Efectivamente, era desa marca. «A miña parella, o meu cuñado e os meus sogros tamén se atoparon mal. Unha especie de gastroenterite sen ir a máis. Chegou con ir ao médico de cabeceira. No meu caso pasou o que pasou», di Teresa .
«Durante días e días pregunteime que comera que non debía, ao descubrir isto síntome impotente. Agora mesmo, queremos tomar todas as medidas que fagan falta para buscar algunha responsabilidade. Coa axuda de Facua, emprenderemos as accións necesarias. Eu non tiven a culpa», asegura desde a súa casa.
