Por que os humanos somos máis propensos ao infarto? A resposta está nun xene que perdemos hai dous millóns de anos
SOCIEDADE
A nova hipótese foi exposta por un equipo da Universidade de California San Diego
22 jul 2019 . Actualizado ás 21:00 h.Investigadores da Escola de Medicina da Universidade de California San Diego sinalan que a perda dun só xene fai dous ou tres millóns de anos nos nosos antepasados pode ser a causante dun maior risco de enfermidades cardiovasculares en todos os seres humanos como especie, á vez que crea un risco adicional para as persoas que comen carne vermella, publican neste luns na revista PNAS.
A aterosclerosis, a obstrución das arterias con depósitos de graxa, é a causa dun terzo das mortes en todo o mundo debido a unha enfermidade cardiovascular. Existen moitos factores de risco coñecidos, como o colesterol no sangue, a inactividade física, a idade, a hipertensión, a obesidade e o tabaquismo, pero en aproximadamente o 15 % dos eventos de enfermidade cardiovascular por primeira vez (ECV) debidos á aterosclerosis, non se aplica ningún destes factores.
Hai unha década, Nissi Varki, profesora de Patoloxía na Escola de Medicina da UC San Diego, xunto con Ajit Varki, profesor distinguido de Medicina e Medicina Celular e Molecular, e os seus colegas notaron que os ataques coronarios de orixe natural debidos á aterosclerosis eran practicamente inexistente noutros mamíferos, incluídos os chimpancés estreitamente relacionados en cativerio que comparten factores de risco similares aos humanos, como os lípidos sanguíneos elevados, a hipertensión e a inactividade física. Pero os ataques cardíacos dos chimpancés debéronse a unha cicatriz aínda inexplicable do músculo cardíaco.
No novo estudo, Varkis e Philip Gordts, profesor asistente de Medicina , e os seus compañeiros informan de que os ratos modificados para ser deficientes (como os humanos) nunha molécula de azucre de ácido siálico chamada Neu5Gc mostraron un aumento significativo na aterogénesis en comparación cos ratos control , que reteñen o xene CMAH que produce Neu5Gc.
Os investigadores, membros do Centro de Investigación e Capacitación en Glicobiología e / ou do Centro de Investigación e Capacitación Académica en Antropogenia na Universidade de California en San Diego, creen que unha mutación que desactivou o xene CMAH ocorreu fai uns millóns de anos en antepasados de homínidos, un evento posiblemente vinculado a un parásito da malaria que recoñeceu Neu5Gc.
Nos seus achados, o equipo de investigación comprobou que a eliminación de CMAH e Neu5Gc de tipo humano en ratos causou un aumento de case dúas veces a gravidade da aterosclerosis en comparación cos ratos non modificados.
«O aumento do risco parece estar impulsado por múltiples factores, incluídos os glóbulos brancos hiperactivos e unha tendencia á diabetes nos ratos de tipo humano --explica Ajit Varki--. Isto pode axudar a explicar por que incluso os humanos vexetarianos sen ningún outro factor de risco cardiovascular obvio son aínda moi propensos a sufrir ataques cardíacos e accidentes cerebrovasculares, mentres que outros familiares evolutivos non o son».
Pero ao consumir carne vermella, os humanos tamén están expostos repetidamente a Neu5Gc, o que segundo os investigadores provoca unha resposta inmune e unha inflamación crónica que chaman xenosialitis. Nas súas probas, os ratos de tipo humano modificados para carecer do xene CMAH recibiron unha dieta rica en graxas Neu5Gc e posteriormente sufriron un aumento adicional de 2,4 veces na aterosclerosis, o que non puido explicarse por cambios nas graxas ou azucres no sangue.
«A perda evolutiva humana de CMAH probablemente contribúe a unha predisposición á aterosclerosis por factores intrínsecos e extrínsecos (dietéticos) --escriben os autores--, e os estudos futuros poderían considerar o uso deste modelo máis humano».
En traballos anteriores, Varkis e os seus colegas demostraron que a dieta Neu5Gc tamén promove a inflamación e a progresión do cancro en ratos deficientes en Neu5Gc, o que suxire que a molécula de azucre non humano, que é abundante na carne vermella, pode explicar polo menos parcialmente a relación entre consumo de carnes vermellas e certos tipos de cancro.
Curiosamente, a perda evolutiva do xene CMAH parece ter producido outros cambios significativos na fisiología humana, incluída a redución da fertilidade humana e unha maior capacidade para correr longas distancias.
