Achan novas combinacións de fármacos que son eficaces en ratos contra o glioblastoma
13 jun 2019 . Actualizado ás 18:18 h.Investigar o cancro é a vía para desenvolver novos tratamentos, pero ás veces ocorre á inversa: a procura de tratamentos xera información crave sobre a bioloxía do cancro. Ocorreu no grupo de Telómeros e Telomerasa do Centro Nacional de Investigacións Oncolóxicas (CNIO). O seu último traballo non só identifica novas combinacións de fármacos que, en ratos, evitan a aparición de resistencias no tratamento contra o glioblastoma -o cancro cerebral máis letal-. O mesmo estudo desvelou tamén unha conexión insospeitada entre o xene Nivel, implicado en numerosos cancros, e o mantemento dos telómeros nas células, o que abre novas vías de investigación. O achado hase publicado na revista científica EMBO Molecular Medicine.
«Temos un resultado dobre», explica Maria A. Blasco, xefa do grupo de Telómeros e Telomerasa do CNIO, e directora do CNIO, en Madrid. «Buscabamos fármacos xa aprobados capaces de bloquear unha nova diana, e atopámolos, pero, ademais, no proceso descubrimos que algunhas rutas moleculares importantes para o cancro tamén regulan a protección dos telómeros. É un aspecto moi interesante da bioloxía do cancro que ata agora non se coñecía».
Este último achado é tan rechamante para os investigadores que é o que dá título ao traballo: Múltiples vías implicadas no cancro regulan a protección dos telómeros.
Os telómeros constitúen os extremos dos cromosomas, que é onde está a información xenética da célula. O grupo do CNIO descubriu nos últimos anos que atacar os telómeros das células tumorales pode ser unha estratexia eficaz contra o cancro. En concreto, hai dous anos demostraron que bloqueando unha proteína esencial nos telómeros, chamada TRF1, lográbase frear o crecemento do glioblastoma en humanos e en modelos de rato.
Maior supervivencia
O glioblastoma é o cancro cerebral máis común, cunha esperanza de vida media duns 14 meses. Unha das razóns de que sexa tan difícil de tratar é que posúe unha poboación de células nai capaces, cada unha delas, de rexenerar o tumor. Hai dous anos os investigadores do CNIO observaron que as células de glioblastoma teñen moita proteína TRF1, da que sabían que se expresa especialmente nas células nai. Decidiron intentar bloqueala, con compostos desenvolvidos especificamente no CNIO. Esta estratexia deu resultado: a supervivencia dos animais melloraba de forma importante, en ata un 80 %.
Pero en previsión da aparición de resistencias aos inhibidores desenvolvidos, o grupo decidiu buscar máis compostos activos contra TRF1. E fíxoo entre fármacos xa aprobados para o tratamento do cancro, que están comercializados, ou en uso en ensaios clínicos con pacientes. O resultado desa procura é o traballo que agora se publica.
