Por que non aceptan as testemuñas de Jehová as transfusións de sangue?
SOCIEDADE
As súas razóns son relixiosas: «Tanto o Antigo como o Novo Testamento nos mandan absternos do sangue». Unha moza de Huesca atópase extremadamente grave por rexeitar este procedemento médico
25 sep 2019 . Actualizado ás 10:45 h.Atópase nunha situación extremadamente grave, pero rexeitou no seu testamento vital as transfusións de sangue.
O caso da moza de 20 anos de Huesca ingresada en coma inducido reactivou a polémica acerca destas crenzas. A paciente tivo que ser intervida cirurxicamente e o seu estado de agravouse cunha peritonitis. Necesita unha transfusión, pero os médicos tiveron que respectar a súa decisión, a pesar de que se vida corre perigo.
Razóns relixiosas
As testemuñas de Jehová saben que este é un tema de provoca incomprensión na sociedade. Por iso é unha da explicacións ás que máis espazo lle dedican na súa páxina web.
«É debido a razóns relixiosas, máis ben que médicas. Tanto o Antigo como o Novo Testamento nos mandan absternos do sangue. Ademais, para Deus, o sangue representa a vida. Así que as testemuñas obedecemos o mandato bíblico de absternos do sangue por respecto a Deus, quen nos deu a vida. Hai razóns médicas contundentes para rexeitar as transfusións de sangue. No entanto, a razón principal pola que Divos dinos que debemos absternos dela é porque esta representa algo sacro para el», explican.
«Tanto o Antigo como o Novo Testamento nos mandan absternos do sangue»
Manteñen iso si que non rexeitan os coidados sanitarios, aínda que evitando os tratamentos hematológicos: «Facemos o posible por buscar atención médica de calidade. Cando un de nós -ou alguén da nosa familia- enferma ou ten que ser operado, consultamos a médicos e cirurxiáns con experiencia no uso de técnicas sen sangue», explican, valorando ademais que esas técnicas usadas en moitos países para as testemuñas úsanse para tratar a outro tipo de pacientes. «Hoxe día calquera pode optar por tratamentos que non impliquen os riscos relacionados coas transfusións, como enfermidades transmitidas polo sangue, reaccións do sistema inmunitario e erros humanos», apuntan no seu sitio online. Manteñen tamén, facendo referencia a algunhas publicacións médicas, que «os pacientes que non aceptan transfusións recupéranse igual ou mellor que quen si as aceptan, mesmo no caso dos nenos».
Atención médica, pero se non rexeita os principios bíblicos
As testemuñas de Jehová aseguran na súa web que «aínda que nos coidamos o mellor posible, ás veces necesitamos ao doutor». Iso si, insisten en que rexeitan os tratamentos que «violan os principios bíblicos»: «A gran maioría dos tratamentos médicos non son objetables desde o punto de vista bíblico, así que cada testemuña debe tomar a súa propia decisión. Poida que un opte por un tratamento ou medicamento que outro quizais rexeitaría».
Que din os médicos?
O xuramento hipocrático que obriga aos médicos a facer todo o posible por salvar unha vida ten unha liña vermella: a vontade do paciente de non someterse a un determinado tratamento.
«Hai que respectar sempre a vontade do paciente», explicou a EFE o presidente da Comisión Central de Deontología da Organización Médica Colexial, Juan José Rodríguez Sendín.
Sendín precisou que, se o paciente está consciente, hai que informarlle dos riscos da súa decisión e, en caso contrario, á familia. Tamén é aconsellable que o médico notifique ao xuíz de garda a decisión do paciente, como sucedeu coa moza oscense, no que a titular do xulgado de garda entendeu que non existe ningún problema legal.
Negarse a unha transfusión é similar ao paciente que segue unha folga de fame, non se quere operar ou someterse a un tratamento como a quimioterapia, casos «nos que sempre hai que respectar a autonomía do paciente, deixar constancia na historia clínica e notificar ao xuíz os riscos que implica, e non hai máis».
Se a paciente non deixase instrucións previas por escrito, pero manifestouno verbalmente ao médico e estivese reflectido na súa historia clínica ou ante varias testemuñas, «tería a mesma validez», precisou.
«Doe pero o paciente está no seu dereito», salientou Sendín, quen recoñeceu que para un médico «é duro aceptar cando non se pode salvar unha vida, pero é o que hai».
De feito, hai médicos que se negan a operar a pacientes contrarios ás transfusións, polo que hai xa grupos especializados en facer intervencións sen sangue.