En Galicia realizáronse no 2015 máis de 3.700 técnicas de fecundación in vitro
17 sep 2017 . Actualizado ás 05:00 h.A maternidade tardía e o avance das tecnoloxías de reprodución asistida multiplicaron o número de procesos de fecundación in vitro que levan a cabo nos hospitais públicos e privados. Ata o punto de que existe un turismo neste sector que obedece a dúas causas fundamentais, a restrición a determinadas técnicas noutros países europeos e o custo dos tratamentos, que son máis económicos en España.
En Galicia apenas existe este turismo, porque aínda que antes acudían pacientes de Portugal , agora os cambios lexislativos xa permiten aplicar moitas destas tecnoloxías nos centros lusos, e de feito lexislouse mesmo a xestación subrogada, que en España non existe. Pero si houbo un crecemento dos ciclos de fecundación in vitro, segundo os datos da Sociedade Española de Fertilidade (SEF).
Na comunidade galega dez dos doce centros que realizan procesos de fecundación -dous públicos e oito privados- facilitaron as cifras para a elaboración deste informe da SEF, e nel recóllese que no 2015 levaron a cabo 3.721 ciclos.
É unha cifra superior aos procesos de inseminación artificial, que apenas superaron os dous mil no 2015 en Galicia, dos que 1.481 fixéronse con seme do cónxuxe e o resto de doantes.
Outro dato rechamante é o do boom da reprodución asistida como atracción de pacientes do exterior. En España ao longo do 2015 realizáronse máis de 127.000 ciclos con distintas técnicas de fecundación in vitro. E case un 10 % para pacientes estranxeiras, 12.070. Máis de cinco mil, o 42 %, son francesas, e un 23 % italianas, pero tamén hai unha porcentaxe considerable de alemás e inglesas. Cando se lles pregunta por que acoden a outro país para levar a cabo este proceso, o argumento máis utilizado é que no seu lugar de orixe é ilegal a técnica pola que optaron en España, ou ben pola lista de espera existente e a proximidade ao centro elixido.
Dos máis de 127.000 ciclos realizados en España segundo a estatística da SEF, o 42 % correspóndese con técnicas nas que se obteñen e fecundan os propios ovocitos da muller sen facer ningún tipo de diagnóstico xenético antes de implantalo. Debido á maternidade tardía, no entanto, crece a porcentaxe daqueles procesos nos que se utiliza un ovocito de doante.
Tamén cambiou o número de embrións que se implantan na muller, e que eleva as posibilidades de ter embarazos múltiples. Ata o 2003 rexistrábanse mesmo casos de máis de tres embrións implantados, o que se suprimiu xa. Agora reduciuse ao mínimo incluso a implantación de tres, que só se fixo no 4,7 % dos casos totais. Na maioría, o 67 %, puxéronse dous.
O feito de que as técnicas teñan mellorado e agora haxa máis posibilidades de éxito, leva a que os profesionais implanten menos embrións.
«A tendencia lévanos a colocar un só embrión»
O presidente de Anacer, a asociación de clínicas de reprodución asistida e director da unidade de reprodución asistida da Rosaleda, José Codesido, asegura que a lexislación restritiva que hai noutros países europeos, así como o prezo, son os dous principais motivos que levan a pacientes doutros países a someterse en España a técnicas de fecundación in vitro.
-Lle fecundación in vitro crece máis que a inseminación artificial, por que?
-O límite para a inseminación adoita ser aos 38, e as mulleres chegan cada vez nunha idade máis límite ás clínicas. Para a inseminación tamén se necesita unha maior calidade seminal e cada vez hai menos, polo que se tende a ir á fecundación directamente.
-Ata o 2003 as estatísticas da Sociedade Española de Fertilidade recollían ata máis de tres embrións implantados e agora apenas se poñen tres, por que?
-A tendencia é a pór un só embrión, a lei de reprodución xa non permite desde hai anos máis de tres, e a verdade é que o estamos reducindo. No noso caso é rarísimo, practicamente anecdótico, colocar tres embrións. O habitual é dous e hai unha tendencia a colocar soamente un. Isto débese ao cultivo ata o quinto día, que nos permite ter un embrión con maiores probabilidades de embarazo, polo que colocar tres sería unha tolemia.
-En España case o 10 % dos ciclos son a pacientes estranxeiras, hai este tipo de turismo en Galicia?
-Ata hai pouco tiñamos a xente que viña de Portugal, sobre todo porque había técnicas que non estaban permitidas alí, por exemplo había problemas coa ovodonación. Desde que se modificou a lexislación portuguesa, e mesmo agora abriron a porta á xestación subrogada, xa non é tan frecuente. Temos a algunhas mulleres doutros países, pero en xeral as comunicacións son moito mellores con outras zonas e a xente prefire irse a lugares máis accesibles, como son Valencia ou Barcelona.
-A que se debe este turismo?
-Á lexislación restritiva noutros países. En Inglaterra a doazón non é anónima e iso provocou que haxa falta de doantes de seme e óvulos. A nivel de doazón tamén é complicado tanto en Alemaña como en Italia , e en Francia o límite de idade aos 40 fai que haxa xente que veña a España. E logo está o prezo, xa que en realidade en España as técnicas de reprodución asistida son mais económicas que en todos estes países.
-Crece algunha das técnicas?
-A que máis avanza é a doazón, polo atraso na maternidade. En mulleres claramente por amais dos 40 ou 43 anos é moi frecuente recorrer á doazón e tamén nas que fallaron as outras técnicas.
-E faltan doantes?
-Si, hai escaseza de doantes porque é un proceso que require un tratamento, un estudo bastante complexo, e unha vez garantido este estudo hai que facer un proceso de estimulación ovárica e pasar por unha punción que require quirófano, polo que non é doado.