Chega a tempada final de «O Embarcadoiro» con máis pistas sobre quen matou a Óscar

La Voz REDACCIÓN

PRATA O Plomo

Os papeis invístense, e ambas se colocan en tesituras totalmente distintas: Verónica, que ata agora fora a amante, pasa a ser a enganada

17 ene 2020 . Actualizado ás 09:17 h.

O Embarcadoiro estreará a súa segunda e última tempada o 17 de xaneiro do 2020, completa baixo demanda, na que as dúas mulleres da vida de Óscar, enfrontadas tras desvelarse quen é en realidade Alejandra, terán que superar as súas diferenzas para comprender como e por que morreu, segundo Efe. Serán oito novos episodios de 50 minutos de duración que engaden acción a este thriller emocional protagonizado por Verónica Sánchez, Álvaro Morte, Irene Arcos, Roberto Enríquez e Marta Milans. Completan o elenco principal Cecilia Roth, Antonio Garrido, Judit Ampudia, Miquel Fernández e Paco Manzanedo.

A serie, producida por Movistar+ en colaboración con Vancouver Media e Atresmedia Studios, coa autoría de Álex Pina e Esther Martínez Lobato, responsables da Casa de Papel -gañadora dun Emmy Internacional a mellor serie dramática-, está baseada nunha idea orixinal de Sonia Martínez, baixo a dirección de Jorge Dourado e Álex Rodrigo Rivero

Nesta nova tempada, Alejandra (Verónica Sánchez) confesa quen é realmente a Verónica (Irene Arcos) e, con esta verdade, a orde de todo o establecido entre elas ráchase. Os papeis invístense, e ambas se colocan en tesituras totalmente distintas: Verónica, que ata agora fora a amante, pasa a ser a enganada.

Mentres, Alejandra, na súa necesidade de entender racionalmente o que lle pasou ao seu marido, vólvese unha muller hedonista que vive unha relación poliamorosa sen que as preguntas, os prexuízos e a culpa cernen as súas emocións e a súa identidade.

A aparición de novos datos sobre os últimos días de vida de Óscar (Álvaro Morte) provoca algo aparentemente difícil: que Alejandra e Verónica teñan que aliarse para descubrir que foi o que pasou en realidade coa súa morte. Ademais, as dúas mulleres terán que recorrer a Conrado, formando un trío protagonista que cabalga entre o thriller do asasinato e a desesperada necesidade de dar renda solta aos seus instintos primarios.

«Na segunda tempada explotan todas as bombas, explotan todos os personaxes, explotan todas as respostas. Os personaxes son levados ao extremo da viaxe que iniciaron e son colocados nas antípodas de como comezaron a serie. Realmente os últimos capítulos da segunda tempada colocan todo nun extremo moi ao límite», indica a súa propia creadora e produtora executiva Esther Martínez Lobato a Efe

Nesa mesma liña expón o seu director, Jesús Colmenar, os argumentos que marcan a diferenza entre unha tempada e outra: «A segunda tempada é máis escura. Se a primeira foi descubrir aos personaxes, vivíndoo desde o lado do amor e a transformación que ten lugar no ser humano, na segunda tempada imos ver as consecuencias, que ás veces poden ser moi negativas, de abrazar o teu lado salvaxe. Se abrazas o teu lado salvaxe podes acabar devorado».

Tanto Álvaro Morte como Roberto Enríquez, quen coinciden á hora de destacar o gran papel dos creadores e directores da serie como «xenios que fan unha ficción diferente», súmanse ao carro de valorar a segunda tempada como unha volta de porca á trama e á exposición dos seus personaxes. «Na segunda tempada empezamos a ver o reverso dos personaxes. As cousas escuras, a culpa do que traen esas decisións que se toman na vida, é como a consecuencia do que vimos ata agora. Vimos unha cara amable e agora veremos como iso xira», apunta Morte, quen recoñece non ter tido excesiva dificultade para desmarcarse do personaxe de «O profesor» que tanto recoñecemento lle deu coa casa de papel (2017).

Así mesmo, tamén «o ingrediente sexual e sensual da primeira tempada», como explica Roberto Enríquez a Efe, «mantense pero vólvese máis sórdido». Todo se torna máis escuro e contraditorio, o que provoca a evolución duns personaxes dos que é posible ver, nesta segunda tempada, a outra cara.

Nunha serie que Colmenar define como «moi de terra e de corazón, de personaxes e de transformación interior», son, xa que logo, os personaxes e a súa evolución os que marcan o desenvolvemento da trama. E é en Verónica e Alejandra, os personaxes de Irene Arcos e Verónica Sánchez, nos que se acusa máis este cambio. «No meu personaxe (Verónica), ese sentimento de culpa que xa viña sementando un pouco na primeira tempada afecta na súa forma de ver a vida, nas súas certezas, en como ela se construíu, nesa visión que ten do mundo», relata Arcos, quen recoñece, do mesmo xeito que Verónica Sánchez, que bota de menos ao seu personaxe despois de ter acabado a rodaxe.

De xeito contrario, o personaxe frio e cuadriculado de Alejandra, unha arquitecta de éxito que vive en Valencia, sofre unha transformación e atopa unha viaxe totalmente oposta ao do personaxe de Arcos: «Alejandra fai o camiño contrario. Na primeira tempada todo o mundo era consciente do drama no que estaba metida menos ela porque tiña un obxectivo, que era saber quen era o seu marido». E engade: «Iso era unha especie de fuxida do drama. Ela non quería asumir esa perda. Na segunda tempada empézase a quitar esas capas, esas cousas que non lle pertencen e a necesidade de contentar a todo o mundo. Empeza a florecer, a ser quen quere ser por primeira na súa vida».

O embarcadoiro, cuxos 16 capítulos foron rodados de xeito continuado, móstrase como unha viaxe moi realista polas paixóns, as loitas internas, a reflexión e a procura dun mesmo. Unha premisa coa que todos os actores e equipo técnico coinciden en que será a clave para enganchar ao público.