O «thriller» policial «A estiba» chega a TVG

B. P. L. REDACCIÓN / LA VOZ

PRATA O Plomo

Voz Audiovisual

A nova serie de Voz Audiovisual estréase o domingo 22

18 sep 2019 . Actualizado ás 21:20 h.

A estiba, primeira serie de TVG centrada no traballo da Policía Nacional, estréase o domingo 22. Este thriller  de Voz Audiovisual transcorre na ficticia cidade portuaria de Ardora e os seus protagonistas serán tres mulleres, Melania Cruz, Desiré Pillado e Antea Rodríguez, que encarnan ás irmás Fortes e fillas do comisario que interpreta Luis Iglesia.

Desiré Pillado é Rosalía Fortes

«Son tres personaxes femininos moi potentes»

Desiré Pillado (Ferrol, 1985) compaxina o seu traballo no ámbito da dobraxe cos seus papeis en series como Serramoura, Ou sabor dás margaridas e Lobos e cordeiros. Agora encarna á mediana das irmás Fortes.

-Rosalía é moi diferente ás súas irmás.

-Ela é a mediana e está casada co alcalde de Ardora. A súa función principal é a de coidadora e asistente do seu marido na súa carreira política. Ela acompáñao e apóiao. Ademais coida da súa nai enferma, aínda que non a trata moi ben, e encárgase de manter o fogar e a familia. A pesar de que ten os seus estudos casou e decidiu quedar en casa. Pero irase desenvolvendo un cambio nela do que non se pode contar moito máis e faise máis forte. Foi un reto para min como actriz, porque é un personaxe moi complexo que me deu moito traballo.

-Como será a relación entre as tres?

-Ao principio vaise a ver que chocan moito entre elas, pero logo van pasando cousas e a relación evolucionará doutra banda. Fai oito anos que Rosalía non ve á súa irmá maior e a pequena é unha bala perdida, unha rebelde coa que ten unha relación un pouco distante. Rosalía séntese pouco axudada e acompañada polas súas irmás.

-O feito de contar con tres protagonistas femininas non é unha fórmula habitual no xénero policíaco.

-É unha serie moi coral, pero a trama principal xira ao redor destas tres mulleres. Iso é moi interesante, porque houbo desde sempre unha tendencia a que as mulleres orbitásemos ao redor das historias dos homes como acompañantes ou como vítimas. Por iso paréceme interesante que aquí leven a batuta e tomen as rendas da trama principal. Creo que vai funcionar moi ben. Son tres mulleres moi potentes e con carácter, como na vida real.

-Que importancia ten a ambientación de Ardora no desenvolvemento da serie?

-Ardora é unha cidade ficticia, pero podería ser calquera cidade costeira de Galicia na que se reflicte o tema da estiba, dos barcos e todo o relacionado coa mariña mercante. Ten moita importancia en canto a realización e fotografía porque se gravou moito en exteriores e interiores naturais.

Melania Cruz é Manuela Fortes

«É importante que se fagan series de mulleres»

Manuela Fortes é a protagonista de A estiba. Ardora, o seu primeiro destino como comisaria. Todas as olladas están sobre ela. De interpretala encárgase Melania Cruz (Lugo, 1983), que ten un premio María Casares á mellor actriz e compaxina este papel coa súa aparición no teatro coas obras Medida por medida e O empapelado amarelo e co traballo en Ons, película de Alfonso Zarauza.  

-Pasa vostede de xefa da mafia de Serramoura a ser garante da lei en Ardora. Un cambio radical.

-É unha marabilla que nos dean a oportunidade de interpretar personaxes tan diversos a nivel físico e moral, porque son dúas mulleres moi fortes de mundos opostos.

-Quen é Manuela Fortes?

-É un personaxe moi complexo, como calquera persoa que ten conflitos a nivel profesional e persoal. Era un reto facer de comisaria porque o traballo físico precisaba dunha preparación previa, xa que hai moitas secuencias de acción e persecución.

-Cómo se preparou para o papel?

-Fun a un adestrador persoal e traballamos con especialistas que nos axudaron a coreografiar as pelexas.

-É difícil empuñar ben un arma?

-Policías nacionais explicáronnos como se colle e aspectos como o tipo de actuación que hai que levar a cabo cando se monta un dispositivo determinado...

-Retratar a unha familia de policías fai de «A estiba» unha serie diferente?

-Cruz e Manuela teñen unha perspectiva do traballo moi diferente unha da outra. Manuela ten a Emilio Fortes, o seu pai, como un referente vital e profesional e Cruz está noutro punto. Entre elas hai unha maneira diferente de actuar e ver a profesión. Manuela chega co peso de ter que demostrar que é válida para ese posto.

-O peso da serie e os papeis de poder recaen en mulleres. Xa era hora?

-É moi importante que se empecen a escribir series de mulleres. Isto non fai máis que retratar o que é a vida. Estamos afeitos a ver series nas que os protagonistas son homes e os personaxes femininos acompañan e non teñen un conflito propio. Neste caso son tres mulleres fortes, cada unha coa súa problemática, o seu carácter e as súas decisións. É un pracer facer personaxes complexos e non ser sempre a muller de ou a filla de.

Antea Rodríguez é Cruz Fortes

«Cruz é enerxía a lume de biqueira e delicadeza extrema»

Antea Rodríguez (Ourense, 1991) estaba interpretando O desdén co desdén coa Compaña Nacional de Teatro Clásico cando a chamaron para participar na estiba no papel da subinspectora Cruz Fortes.

-Como afronta o seu primeiro traballo no audiovisual?

-Con moitas ganas e nervios, porque nunca me puxo diante dunha cámara. O código audiovisual é diferente ao teatral, pero a formación dáche táboas e confianza. Ter entrado na Compaña Nacional de Teatro Clásico deume unha conciencia do corpo e da palabra enorme.

-Que lle gustou de «A estiba» para apostar por ela?

-Encantáronme os guións do equipo de Voz Audiovisual, porque é un thriller policíaco con moita acción e xiros dramáticos que che manteñen enganchado. Aparecen e desaparecen personaxes que non che agardas e que son moi humanos, polo que che podes sentir identificado. Quen non ten problemas familiares? Quen non desexou deixar de ser como é e empezar a ser como quere ser realmente?

 -Encarna vostede a Cruz, a ovella negra da familia.

-Si, é a numero un entre os seus compañeiros, pero é un pouco díscola e kamikaze e non soporta as inxustizas. Non cala, non ten filtros e di o primeiro que se lle pasa pola cabeza sen pensar na súa repercusión. É unha viva a vida, unha tola, pero detrás desta fachada hai unha persoa moi doída que é tremendamente infeliz e púxose escudos de supermuller.

-Ten unha relación complicada co seu pai e é adicta ao traballo.

-De feito non se fala con el, porque este sempre prestou máis atención á irmá maior. E envórcase no traballo para satisfacer as súas carencias emocionais.

-Que lle achegou o papel como actriz?

-Síntome moi identificada, porque Cruz parece unha muller forte, valente e decidida e é a persoa máis sensible e con máis dúbidas e inseguridades que pode haber. Teño en parte algo de Cruz e conectar con iso remóveche. Pero paseimo moi ben porque é un personaxe moi juguetón. Cruz é enerxía a lume de biqueira e tamén delicadeza extrema. Ela é case sempre a que sae fóra da comisaría ás distintas misións e, ao ter tanta acción, dáme moito xogo.