Netflix estrea o 14 de xuño «O caso Alcàsser»

La Voz

PRATA O Plomo

Miguel Ricart, el único condenado por el triple crimen
Miguel Ricart, o único condenado polo triplo crime Mariano Cieza Moreno | efe

A serie documental orixinal da plataforma en España ofrecerá material inédito, esencialmente de moitos testemuños de persoas que non falaron nunca

30 may 2019 . Actualizado ás 18:03 h.

Netflix estreará o próximo 14 de xuño en todos os países nos que a plataforma ten presenza a serie O caso Alcàsser, cinco episodios nos que se disecciona o asasinato de Míriam García, Toñi Gómez e Desirée Hernández, tres adolescentes de 14 e 15 que o día 13 de novembro de 1992 desapareceron no municipio valenciano e nada máis se soubo delas ata dous meses máis tarde, cando apareceron os seus cadáveres. 

A produción é unha crónica detallada desde que se perde a pista das mozas ata que se atoparon os seus corpos sen vida, o 27 de xaneiro de 1993; tamén do xuízo celebrado en 1997 e das repercusións daquel crime na actualidade. Ramón Campos é o produtor executivo de Bambú Producións e o director Elías León Siminiani xa traballaron xuntos. «Non queremos incidir na dor de ninguén» senón «facer unha crónica de todo o sucedido, unha parte da cal é suceso criminal e hai outra parte moi importante sobre como os medios de comunicación afrontaron aqueles feitos», mantiveron durante a presentación.

Para Campos, o caso «provocou moitas feridas ao longo do tempo e moitas delas aínda non están o suficientemente pechadas», mentres que para os dous responsables da serie, «hai unha conciencia clara de que aquilo marcou un antes e un despois, que foi o principio dunha forma nova de abordar en España os sucesos e a crónica negra».

A serie destaca, segundo Elias León Siminiani, por ofrecer material inédito, esencialmente, de moitos testemuños de persoas que non falaron nunca, «pero temos algo que é como o faro dos diferentes capítulos, o xuízo de 1997». O xuízo foi gravado por varias cámaras e, tras un ano de pescudas, conseguiron as 400 horas gravadas, que permiten «escoitar a Miguel Ricart, un dos detidos, ou ver o pulso dos forenses no propio xuízo, que é dunha exhaustividad bestial e que despexa moitas incógnitas».

«O que non facemos na serie -insistiron- é dicir se o crime sucedeu así, aínda que grazas ao xuízo explícanse moitas cousas. Pomos ante o espectador as probas que nós atopamos e, como xa fixemos no caso Asunta, dicimos ao espectador, 'Decide ti coas probas que atopamos'».

Con máis dun ano e medio de traballo sobre o terreo, o primeiro que fixeron foi contactar coas tres familias afectadas porque «era importantísimo que entendesen o que nós queriamos facer» nunha serie na que non hai «recreacións, nin se mostran imaxes que poidan facer dano, na medida do posible». A intención, segundo Siminiani, «foi axuntar xornalismo, investigación e cine» respecto duns feitos ocorridos nun momento no que España «despegaba internacionalmente», tras os Xogos Olímpicos de Barcelona ou a Expo de Sevilla, pero na que «o medicamento legal estaba a arrincar, sendo a primeira vez na que se facía unha proba de ADN, que custaba un millón e medio de pesetas».

Sen querer destripar nada do que ocorre nos episodios finais, os creadores da serie indicaron que «hai cousas inexplicables, non sinxelas de explicar, non resoltas, pero en todo caso criminal as hai». Especialmente, porque do principal sospeitoso, Antonio Anglés, descoñécese o seu paradoiro. «Este feito -apuntou Campos- é unha válvula aberta para a conspiración eterna».

Cun total de 228 horas de entrevistas, contactos con 160 persoas, o primeiro capítulo da serie arrinca cunha chamada de Toñi a tarde da súa desaparición á radio local de Alcàsser na que dedica a canción Major Tom, de Peter Schilling, a algunhas das súas amigas, entre elas Miriam e Desirée. Tamén hai imaxes -compradas a Telecinco, Antena 3 e Televisión Española- que non deixan indiferente sobre os programas televisivos daqueles días, de Paco Lobatón ou Nieves Ferreiro, co primeiro aparecendo na actualidade e explicándose sobre que fixo entón. A xornalista, pola súa banda, declinou a súa participación na serie.