Día de menos nervios, pero de moito trafego para pais e nais coa selectividade

a. v. VIVEIRO / LA VOZ

SELECTIVIDADE

Estudiantes en la selectividad de Viveiro, este miércoles, respetando el tope de diez personas por grupo
Estudantes na selectividade de Viveiro, este mércores, respectando o tope de dez persoas por grupo XAIME RAMALLAL

Normalidade na segunda xornada da ABAU en Viveiro

09 jul 2020 . Actualizado ás 05:00 h.

Un ano escolar atípico péchase esta semana no viveirense IES Vilar Ponche. Desde o pasado marzo, mes que pasará á historia pola explosiva expansión da pandemia e polo decreto do estado de alarma, o alumnado non puido volver a clase cando máis o necesitaba. «Non é igual acabar o curso por videoconferencia, todo é moito máis impersoal e non podemos estar amais dos alumnos», comenta María Porbén, profesora do instituto que alberga as probas. Tal como estaba a situación, só se podía «poñer ese parche».

O estudiantado, aínda así, afrontou con enerxía e en igualdade de condicións cos compañeiros de anos anteriores estas probas de selectividade. Uns rapaces de Foz, que descansaban antes do vespertino exame de Química, comentaban que «hoxe xa non había tantos nervios». Así se facía patente ao botar unha ollada polo recinto, moito menos poboado que este martes e que a mañá de onte, ao estar dedicada a pasada tarde tan só a materias optativas.

Os outros grandes protagonistas destes días son as nais e os pais. Ana e Cristina, de Mondoñedo, destacan ante todo a seguridade na que ven envolvidas ás probas desta ABAU. «Para levar e traer aos mozos nos turnamos, é o máis cómodo», conta Ana. A distancia implica un esforzo extra, que se ve acentuado precisamente por ser de onde son. Leste foi un ano concretamente especial para o alumnado mindoniense; acostumado examinarse a Lugo, tivo que dirixirse neste final de curso a Viveiro. «Para a miña filla eu xa tiña contratada un cuarto de hotel en Lugo, e con este cambio de última hora tiven que cancelala», explica Cristina, e aclara: «Por sorte non houbo problemas coa cancelación, a causa estaba máis que xustificada».

A tarde comezaba a decaer e notábase. «Hoxe [por ayer] xoga o Dépor, así que exames mellor non facer máis». Un vello coñecido ocupaba de novo unha mesa do parque Pernas Peón. Iván, de Burela, o alumno que onte nos contaba que non tería problemas en Inglés grazas ao seu profesor Toni, saíu contento dese exame: «E que é o mellor profe de inglés que tiven, sen dúbida». Contaxiaba esa alegría.