Patrocinado por Patrocinadopor

Atuneros españois alardean de tecnoloxía ante flotas de todos os océanos

e. a. REDACCIÓN / LA VOZ

SOMOS MAR

MARCOS CREO

Implantaron os FAD non enmallantes e biodegradables para reducir ao máximo as capturas accesorias e o seu potencial impacto negativo

26 may 2017 . Actualizado ás 11:43 h.

Desde que os obxectos, como se coñece coloquialmente aos FAD (dispositivos agregadores de peixes, polas súas siglas en inglés), colocáronse no punto de mira dos conservacionistas e as organizacións rexionais de pesca (ORP) empezaron a pór límites ao seu uso, os atuneros españois adscritos a Opagac  (Organización de Produtores Asociados de Grandes Atuneros Conxeladores) apresuráronse a asegurarse a continuidade do emprego deses elementos na pesqueira de túnidos tropicais adaptándoos para garantir unha actividade sostible.

Implantaron os FAD non enmallantes e biodegradables para reducir ao máximo as capturas accesorias e o seu potencial impacto negativo nos océanos, ademais de pór en marcha outras iniciativas de forma voluntaria dirixidas a asegurar a sustentabilidade dos recursos, como o embarque de observadores ou o seguimento por satélite dos barcos sen bandeira comunitaria. É dicir, que un 20 % do orzamento de Opagac vaise en I+D aplicada a mellorar a selectividade da súa pesca para cumprir as obrigacións ou, mesmo, pasalas.

De todo iso está a facer gala a patronal atunera estes días en Madrid, onde se reúnan as ORP que xestionan as pesqueiras no Índico, o Atlántico e o Pacífico oriental para avaliar os impactos da pesca con FAD a nivel global e buscar un modelo de xestión adecuado, á vez que harmonizado en todas as rexións, para o uso de obxectos. O de Opagac podería ser o referente. Ou iso intentan os atuneros españois, que recean dunha tendencia que só se está fixando nos FAD, cando tamén habería que atender ao control da pesqueira e á prohibición dos transbordos.

Boia selectiva

Así o fixo ver ante flotas de 30 países convocados pola DG-Mare e a FAO coa ICCAT (Comisión Internacional para a Conservación do Atún Atlántico) por anfitrioa, un foro onde Opagac debullou o seu sistema, á vez que fixo alarde da súa tecnoloxía selectiva. A última, a boia desenvolvida por Satlink, que permite determinar non só a biomasa e o tamaño dos exemplares do banco, senón tamén a súa composición por especies, o que se traduce nun elemento selectivo punteiro.