Dúas universitarias sálvanse «por milésimas» de que caia amais o teito do seu piso de alugueiro en Santiago
SANTIAGO CIDADE
A axencia díxolles que non se preocupasen, que «como moito lles faría un croque»
23 oct 2021 . Actualizado ás 15:15 h.Paula López e Andrea Blanco , dous mozos de Muros que estudan en Santiago, convivían desde fai tres anos cunhas gretas no salón do seu piso na rúa de Montero Ríos. Non foi ata esta fin de semana, no que Paula baixou ao seu pobo, cando Andrea empezou a escoitar «uns ruídos moi raros e renxidos», que lle trasladou á súa compañeira cando esta volveu o domingo. Ambas pensaron que ao tratarse dun edificio antigo, «sería alguén camiñando ou a madeira no teito de arriba». Con todo, optaron por retirar cousas de valor de debaixo «polo si ou polo non» e sacaron fotos dunha greta que empezaba a ser máis notable para ensinarlla ao día seguinte aos responsables da inmobiliaria que lles alugou a vivenda. Pero non deu tempo. Esa noite, sobre as dez, mentres as dúas se atopaban no sofá, Paula berroulle a Andrea que correse. O teito cedía, empezou a caer po e ambas se salvaron «por milésimas de segundo» de que non lles caese amais .
«Mentres se viña abaixo nós aínda estabamos correndo», asegura Paula. «Se non chega a vir ela podería caerme a min tranquilamente, porque levaba todo o fin de semana facendo traballos no salón», engade Andrea. Aínda co medo no corpo, chamaron ás súas respectivas nais, as cales aconsellaron non durmir alí esa noite. Así foi, colleron unha mochila e trasladáronse a casa dun familiar de Paula.
A odisea seguiu ao día seguinte, cando lle trasladaron o sucedido á axencia. Segundo relatan as novas, cando chegaron alí e ensinaron os vídeos de como se derrubou o seu fogar, un dos empregados díxolles que «isto só é un cacho de escaiola e como moito faríavos un croque na cabeza», ao que Paula e Andrea contestaron que se atopan pagando un alugueiro por unha vivenda que case lles cae amais , que non é ningún chiste e que non están tranquilas. Elas e os seus outras dúas compañeiras pagan 555 euros ao mes polo inmoble, incluíndo a comunidade. E relatan non foi o único que lles obxectou a inmobiliaria. «Tamén nos dixeron que se non estabamos contentas podiamos marchar a outro piso e que pola noite non miraramos moito para arriba por si nos daba medo», confesa unha delas. Aínda que na tarde de onte uns operarios retiraron os cascallos, ambas recoñecen que non saben se lles acabarán solucionando o problema.