A Audiencia de Santiago condena a 118 anos de cárcere a un acusado por pornografía infantil

Xurxo Melchor
Xurxo Melchor SANTIAGO

SANTIAGO CIDADE

PACO RODRÍGUEZ

Contactaba coas vítimas por Internet e facíase pasar por unha menor para que os nenos mantivesen comportamentos de natureza sexual diante da cámara web

08 may 2021 . Actualizado ás 23:36 h.

A sección da Audiencia Provincial da Coruña que ten a súa sede en Santiago condenou a un total de 118 anos de cárcere a un veciño do partido xudicial de Padrón que elaborou material pornográfico no que interviñan menores de idade. Da pena, tal e como establece a lexislación vixente, cumprirá de forma efectiva un máximo de vinte anos.

O acusado foi condenado como autor dun delito de difusión de pornografía infantil, doce de elaboración de pornografía infantil, nove de abusos sexuais e un de agresión sexual. Ademais da as penas de prisión, o tribunal provincial tamén lle impuxo dez anos de liberdade vixiada e todos os delitos levan consigo a inhabilitación especial para calquera oficio ou profesión que implique contacto regular e directo con menores de idade.

Para elaborar o material pornográfico que lle foi descuberto, o procesado contactou previamente por Internet coas vítimas a través de Omegle , Facebook e Skype. En ocasións fíxoo directamente, pero tamén se fixo pasar por unha moza menor de idade e «valéndose deste engano (...), obtivo a confianza dos menores e instounos a que mantivesen comportamentos de natureza sexual diante da cámara web do computador», recolle a sentenza.

En ocasións, os menores accederon ás solicitudes do condenado «ante o temor de que o acusado revelase aos seus proxenitores as actitudes mantidas», engaden os maxistrados na súa resolución.

Ademais, o condenado aproveitou as videollamadas que mantiña cos menores «para gravalos mentres realizaban prácticas sexuais, sen que estes fosen coñecedores de tal circunstancia» e, entre xaneiro do 2013 e abril do 2016, utilizou diferentes tipos de material informático e de almacenamento dixital que tiña no seu domicilio para gardar no seu computador máis de 850 horas de vídeos nos que aparecían os menores levando a cabo actos sexuais.

A Audiencia compostelá destaca na súa sentenza que o procesado «a propósito de que atentaba contra a indemnidad sexual dos menores» compartiu e facilitou a terceiras persoas polo menos 3.500 arquivos do material que almacenara, no que se vía a menores de 16 anos sendo vítimas de violencia sexual.

A descrición que fan os maxistrados na súa sentenza das vexacións que sufriron as vítimas do condenado é aterrador, con «menores coas mans atadas con cordas e correas, amordazados, sendo en ocasións penetrados oral, anal e vaginalmente e sendo obxecto de prácticas zoofílicas, chegando con tales condutas a pór en perigo a súa integridade física».