Aitor Domínguez puxo en marcha Pico de Galo coa cociñeira Brisa Medina
27 novs 2020 . Actualizado ás 05:00 h.A sorte hai que buscala e traballala día a día. Isto debeu ser o que pensou Aitor Domínguez Duro cando se decidiu a pór en marcha o seu soño de ser o seu propio xefe. «Desde hai tempo tíñalle o ollo botado ao local», apunta Aitor. Alá polo mes de marzo, cando aínda criamos que o covid non era para tanto, Aitor chegou a un acordo cos donos do antigo O Campiño en San Roque. «Asinamos o contrato uns días antes do confinamento», pero lonxe de tirar a toalla, Aitor tivo tempo para madurar con calma o seu proxecto de vida. Nacía Pico de Galo, un restaurante mexicano para marcar a diferenza na restauración de Santiago. Con experiencia no sector, como camareiro, tiña en mente un bar, tasca ou restaurante similar ao que podemos atopar por miles na cidade, pero o seu proxecto madurou cara a outros camiños. A cociñeira do Pico de Galo tivo moito que ver na definición do restaurante. Brisa Medina, nacida nunha localidade próxima a Jalisco (México), suxeriulle facer comida mexicana, e a proposta callou. «Non hai nada semellante en Santiago, e ela facía pouco que se quedou no paro. Chamouna nunha ocasión anterior, pero estaba a traballar. Cando quedou no paro, chamoume e empezamos a traballar», comenta Aitor, nacido en Vila de Cruces e afincado en Santiago desde fai uns 8 anos. O pasado venres abría as súas portas, e facíao con todas as restricións que afogan ao sector, pero «con moita ilusión e ganas de traballar». Por agora, os encargos pódense recoller no restaurante ou envialos a domicilio polas habituais plataformas de envío, e tamén por Obvious Eat. A comida é puramente mexicana, pero «adaptada aos nosos padais. Menos picante», explica. Os tres primeiros días superaron as previsións, e tomáronse dúas para reorganizalo todo. O mércores volveron aos fogóns, e a «resposta segue sendo boa». Aínda que contén o alento, «porque é certo que pode non ser o mellor momento para pór en marcha un negocio, pero cando quedei no paro pensei que tiña que facer algo». Capitalizou todo o paro e investiuno en cumprir o seu soño. Cando «se vaia recuperando a normalidade, e poidamos REVISAR volver aos bares, en Pico de Galo faremos almorzos completos, que é algo que me gusta; e tamén se poderá tomar uns viños e unhas canas con tapas mexicanas». Ideas e ilusión ten moitas, así que seguro que a sorte lle sorrí.
Castañas e paseo
Nestes días de confinamento perimetral, Compostela está case soa. Cara ao atardecer, outros anos, eran habituais as longas colas na rúa Nova e en Porta Faxeira para comprar un cucurucho de castañas, que se degustaban durante o paseo. Agora son moitos menos os que se animan ao paseo diario. Entre os que se manteñen fieis á cita está Jacobo Pérez Paz, presidente da Asociación do Cabalo Galego, que foi sorprendido por Xoán A. Soler cando daba boa conta das castañas asadas xunto á súa nai, Amalia Paz, á vez que gozaban dun relaxante paseo polas rúas vellas de Santiago.
«A Raíña Galega»
A lectura estase convertendo nunha aliada perfecta para encher as horas de confinamento voluntario no fogar, e unha das propostas das librerías é «A Raíña Galega», o último libro do xornalista Xosé Durán. É unha novela de ficción pensada para os mozos, e na que a lingua galega é a protagonista principal. En primeira persoa narra, alternando personaxes históricos, os momentos que marcaron a súa existencia. O lector terá a oportunidade de coñecer, dun xeito novelada, a evolución do galego desde o medioevo ata hoxe.