Santiago apúntase á biodanza, que engancha ata a mulleres de 88 anos
SANTIAGO CIDADE
Pedro Royo dirixe as sesións en Conxo e porá en marcha un novo grupo no Castiñeiriño en febreiro
24 ene 2020 . Actualizado ás 05:00 h.Hai persoas que se estancan. Outras, non deixan de evolucionar, xa sexa no plano intelectual ou no emocional. Pensado para ese grupo con inquietudes, xorde a biodanza, unha actividade dirixida ao enriquecemento persoal e para todo tipo de idades. De feito, en Santiago enganchou a mulleres de máis de 80 anos. «No grupo hai unha alumna de 88 anos que vén feliz. Chega sempre un cuarto de hora antes, porque lle entusiasma», conta Pedro Luis Royo García, un rioxano que introduciu fai tres anos esta proposta na cidade á que veu por amor, tras casar cunha compostelá (Ana María) que coñeceu nunha clase de biodanza e «xurdiu o flechazo», relata. Actualmente as sesións teñen lugar cada mércores en Agora Ioga (Conxo) e o día 6 de febreiro porase en marcha un novo taller semanal no centro sociocultural de Castiñeiriño. Pedro probou a biodanza xa de adulto, no 2012, cando se cruzou no seu camiño Beatriz Benavarre, quen chegou a introducir a actividade tanto no cárcere como con mulleres maltratadas. E tanto lle gustou ao logroñés que acabou sacándose o título, como ela, de «facilitador». Porque en biodanza non hai profesores, explica, xa que «nós non ensinamos e só intervimos no mínimo necesario para que os alumnos saquen de si todo o que lles poida vir ben. Potenciamos a afectividad, entendida como o cariño e a aceptación; a vitalidade; a creatividade; a sexualidade, é dicir, a satisfacción e desexo a todos os niveis máis aló do puramente xenital; e a transcendencia, que supón tanto superar límites e ser mellores persoas como a conexión co universo, deus ou no que crea cada un», explica Pedro. No caso de adolescentes, por exemplo, refórzanse temas como a autoestima e a identidade; mesmo noutras cidades fan dinámicas propias para os nenos. «A acollida en Compostela está a custar.
A biodanza non é moi coñecida aínda, sobre todo porque non hai unha escola oficial como en Madrid ou O Porto, pero é moi transformadora. Son dúas horas moi intensas. Non se fala na maior parte da clase, que se acompaña de música e de canto», di. Os beneficios? «Concéntrasche máis no sentir e dáslle unhas vacacións á mente, reduce o estrés e axuda a solucionar conflitos internos. Sales máis relaxado, aínda que chegues xa canso ao taller». Unha das súas grandes ilusións, indica, é que «peregrinos, viaxeiros e veciños de Santiago compartan a biodanza para fortalecer os vínculos creados no Camiño».
Búscanse novas voces
Afinación, ganas e compromiso. Iso é o que busca a asociación xuvenil Coro Cocó, que abriu unha convocatoria dirixida a cantantes de entre 14 e 30 para formar parte do grupo coral. A selección das novas voces farase a través dun cásting, que terá lugar este domingo ás catro da tarde en Santiago. Será no Centro Xove de Almáciga. O Coro Cocó ábrese paso deste xeito na escena coral, que pretende revolucionar innovando no repertorio e pondo na valor a motivación de mozos emprendedores con ambición, como parte dun proxecto cultural actual que nace con grandes aspiracións. A agrupación vocal está ás ordes de Mateo Iglesias , cunha longa traxectoria no campo da música, orquestral e coral, como instrumentista e director. Darán que falar, seguro.
García Candau, en Compostela
A Casa da Troia segue recibindo visitas no inverno. Esta vez, foi o produtor audiovisual Jordi García Candau quen, aproveitando unha viaxe profesional á cidade, deuse volta e media polo museo. O que fose director xeneral de RTVE e antigo tuno, asinou no libro («unha honra vivir tanta historia», escribiu) tras percorrer as estancias da vella pensión estudantil en compaña de Anxo Peláez, que fixo Filosofía en Santiago e formou parte da Tuna Compostelá en 1969, e de Pastor Lorenzo. Como corresponde , Nino Amor —director do museo— fixo de anfitrión e Jordi tamén asistiu ao final do ensaio troyano, cantando No meu vello San Xoán e A morena da miña copla cos antigos tunos composteláns. O próximo 22 de febreiro realizarán, por certo, unha ofrenda floral ao autor da novela A Casa da Troia, Alejandro Pérez Lugín, no cemiterio herculino de San Amaro polo sesquicentenario do seu nacemento.
MÁIS HISTORIAS DE PATRICIA CALVEIRO
