O santuario Vacaloura cae a pedazos e recada fondos para dar un fogar definitivo aos animais rescatados
SANTIAGO CIDADE
Inés Trillo e Mario Santiago dan conta do mal estado das instalacións
18 ene 2020 . Actualizado ás 18:51 h.Cleopatra, unha pata mutilada incapaz de voar. O pónei Miguel e a egua Noelia, que chegaron con inanición e desnutrición, entre outras consecuencias pola desatención dos seus donos. Alma, unha burra coa cadeira rota a explotábana no campo. O cerdito vietnamita Mongó, cunha parálise por un perdigón aloxado na súa columna. Son só cinco dunha longa lista de animais que tiveron unha segunda oportunidade no santuario Vacaloura, en Compostela. Despois de máis de seis anos de acollidas e de pasar por dous terreos diferentes, o proxecto liderado por Inés Trillo e Mario Santiago vese limitado por unhas instalacións que «son moi antigas e necesitan moitos arranxos, imos pondo parches a medida que podemos, pero non podemos permitirnos facer grandes obras e investimentos para despois deixalo todo atrás», din, xa que o santuario se atopa nunha leira de alugueiro, sen opción a compra. Por iso emprenderon unha campaña coa que buscan obter doazóns para adquirir un fogar definitivo para os animais rescatados. «Unha propiedade —explican— que será dos animais para sempre, de onde nunca poderán botalos, onde poderemos seguir rescatando vidas con total tranquilidade. En outubro de 2021 acábase o contrato de alugueiro do terreo onde estamos actualmente, pero non creemos que as instalacións resistan tanto tempo sen unha reforma». Serían necesarios miles de euros para poder realizar todas as actuacións necesarias e garantir a seguridade e benestar dos moradores do santuario, os seus «vacaloures». A lista de danos? Vai desde «casetas a piques de derrubarse, paredes que xa se caeron e outras ás que lles falta pouco, pingueiras e infiltracións de auga na nave central que mollan as camas dos animais», ata zonas nas que se acumula o lodo «co risco de que poidan coller enfermidades nos seus pés ou pezuños, como ou pedero».
O chan afundiuse no recinto das ovellas deixando un buraco que, aínda que o cubriron con comedeiros de cemento, faise cada vez máis grande co perigo de que se caia un animal. O tellado da caseta dos patos, gaivotas, oca e galos voou en anteriores invernos, pero «agora é a estrutura ao completo a que ameaza con derrubarse e temos medo de que poida acabar provocando un accidente». Vacaloura trata de recadar 100.000 euros para o terreo definitivo, dos que xa recadou algo máis de 2.200. «Poida que este sexa o maior reto ao que nos enfrontamos ata agora», aseguran.
Olimpíada Matemática
Resolver tres problemas en tres horas e media. Esta era a proba á que se enfrontaron onte un centenar de alumnos de bacharel que pasaron pola Olimpiada Matemática Galega, celebrada en Compostela. A decana da facultade de Matemáticas, Elena Vázquez Cendón, deu a benvida aos representantes dos 77 centros públicos de Galicia e 24 privados. Durante unha sesión matinal e outra vespertina disputáronse os tres pases para a fase estatal, que se celebrará entre o 19 e o 22 de marzo en Almería. O gañador resultou ser Martín Padrón Rodríguez (do IES As Lagoas, de Ourense), seguido de Antón Moure Rodríguez (do colexio Manuel Peleteiro), e de Antón Figueroa Martínez (do IES de Sar). A decana, Mar Lorenzo Moledo, e o profesor Felipe Gago Couso presidiron a entrega de premios.
Colexios maiores
Juan Muñoz e Carlos García, presidente e secretario xeral do Consello de Colexios Maiores Universitarios de España, que representa a 125 centros públicos e privados a nivel nacional, visitaron a Universidade de Santiago. A súa axenda na capital galega incluíu —ademais dunha reunión co reitor compostelán (Antonio López), o vicerreitor de Estudantes e Internacionalización (Víctor Arce) e a Conselleira de Educación (Carmen Pomar)— tamén un encontro cos universitarios que residen na Estila. Alí expresáronlles a súa preocupación por impulsar o papel dos colexios maiores na vida universitaria, así como pola irrupción dos fondos de investimento no sector do aloxamento universitario, entre outras cuestións.
MÁIS HISTORIAS DE PATRICIA CALVEIRO
