«Inicieime no Ribeiro e agora sigo no Ribeiro. E iso non é casualidade»

Rubén Nóvoa Pérez
rubén nóvoa OURENSE / LA VOZ

SANTIAGO CIDADE

Santi M. Amil

O economista Guillermo Díez especializouse no mundo dos viños, onde ten gran experiencia

24 mares 2019 . Actualizado ás 10:55 h.

O perfil máis público de Guillermo Díez vincúlalle directamente á presidencia do Colexio de Economistas de Ourense, no que estivo como máximo representante durante seis anos. Con todo, a súa faceta profesional estivo sempre relacionada ao mundo do viño. A el chegou despois de finalizar o seu periplo universitario en Santiago de Compostela. «Esa etapa hame marcado. Teño uns recordos incribles da época de estudante, porque palpas e mergúllasche nunha cultura que non tiñas tan accesible. Estiven nunha facultade -a de Económicas en Santiago- que tiña unha gran conciencia social e nunha época de cambio. Ademais, tiven a sorte de ter como profesores a figuras tan destacadas como Xosé Manuel Beiras, como outros moitos que podería nomear», relata.

Empezou a curtirse nun mundo que acabaría por converterse na súa auténtica paixón, na mítica Adegas Arnoya. «Nun primeiro momento entro para traballar a nivel de todas as empresas de Manuel Vázquez Pérez, pero o certo é que o forte era o sector do viño e aí inicioume eu neste marabilloso mundo».

Esa porta profesional pechouse para Guillermo Díez a finais dos noventa. Cambia de denominación de orixe e vaise a Verín a gerenciar a antiga cooperativa de Monterrei, que naquel momento era propiedade do empresario José Hidalgo, de Air Europa. Aínda que a súa fichaxe era para a dirección financeira, pouco tempo despois asumiu a xerencia. Con todo, o camiño do economista ourensán polas denominacións de orixe da provincia foi de ida e volta, xa que regresou ao Ribeiro. Fíxoo despois dunha peculiar venda, que non esquecerá na vida, da antiga cooperativa de Verín. «Vendéuselle a Manuel Jove, de Fadesa. Era unha adega que non estaba en venda, pero poderoso cabaleiro é don diñeiro. Todo se fraguou nunha cea na que coincidiron os dous empresarios. Na mesa había unhas botellas de márcaa Pazos de Monterrei, que era o que nós elaborabamos, e que era o que Manuel Jove tomaba na Coruña. E a partir de aí, chámanme desde a propia cea e pagoulle un pasteiro pola adega. Estiven en todo o proceso de venda e, ao cabo duns meses, funme porque a filosofía do novo grupo non encaixaba coa miña», lembra.

O seu regreso ao Ribeiro foi para quedar no proxecto da adega Nairoa, co viño Alberte como punta de lanza e con proxectos singulares como o de facer viño con uva conxelada. E con toda esa bagaxe ás súas costas, a pregunta a Guillermo é obrigada: Cal é a radiografía do sector na provincia?. «As nosas denominacións teñen cada unha as súas peculiaridades. Eu inicieime no Ribeiro e sigo no Ribeiro, e iso non é por casualidade. Ribeiro ten unha potencialidade enorme e os seus viños son espectaculares e teñen un gran equilibrio. Son uns viños moi elegantes e iso é o que nós tratamos de transmitirlle ás nosas marcas».

Guillermo saca peito e asegura que hai grupos do sector moi importantes a nivel nacional que están a vir a Galicia a buscar investimentos en zonas das Rías Baixas, pero tamén se interesan por investir no Ribeiro: «É un mercado con movemento e evolución».

Hai escasos meses, o economista decidiu dar un paso atrás no seu papel dentro do colexio de Economistas. Tras seis anos deixou a presidencia e agora tócalle realizar balance. queda, sobre todo, coas persoas que coñeceu grazas a esa representación que lle tocou realizar: «No momento que acabei a carreira tiven moi claro que quería estar nun colexio profesional e, con todo, é algo que agora nos custa moitísimo. No 86, me colegié na Coruña porque en Ourense non había. O colexio propio lográmolo co apoio de xente doutras provincias».

DNI. O seu recuncho.

Quen É

DNI. Guillermo Díez Iglesias naceu en Ourense no ano 1962. Ten ás súas costas unha longa traxectoria vinculada ao mundo vinícola e foi durante seis anos presidente do Colexio de Economistas.

O seu recuncho. Elixe a praza do Ferro, porta de entrada ao centro histórico. «Son un namorado de Ourense e da súa zona histórica», afirma.