Choiva de agasallos e caramelos sen gluten

Patricia Calveiro Iglesias
P. Calveiro SANTIAGO / LA VOZ

SANTIAGO CIDADE

SANDRA ALONSO

Miles de veciños botáronse á rúa para dar a benvida ás súas Maxestades de Oriente

14 ene 2019 . Actualizado ás 09:04 h.

Eran as cinco da tarde e decenas de nenos tomaron rumbo cara á estación de tren de Compostela. Moitos levaban na man, como tesouro en pano, as cartas que escribiron aos Reis Magos, dispostos a darllas en persoa ás súas Maxestades de Oriente antes de que iniciasen o seu percorrido polas rúas de Compostela. Os encargos de última hora entraron a tempo, na maior parte dos casos. E facendo honra ao seu título de magos conseguiron, un ano máis, que os nenos se atopasen esta mañá cos seus desexos envoltos en paquetes de cores.

A choiva de agasallos veu precedida doutra. O tempo deu unha tregua e non pasou por auga a cabalgata de onte, na que do ceo o que caeron foron 2.000 quilos de caramelos sen gluten. Disputados por miles de veciños, pequenos e maiores, que se dispuxeron ás marxes das rúas polas que transcorreu o desfile para dar a benvida a Melchor, Gaspar, Baltasar e o seu séquito.

Abrindo a cabalgata, catro fadas de vestido branco neve iluminado e unha quinta lucindo unha cola morada elevada en forma de abano. Zancudos, pequenas estrelas e lúas xa crecidas. «Cóntase que hai moito, moito tempo, milleiros de pequenas estrelas iniciaron unha fermosa danza. Así foi como, guiados pola súa luz, máxicos seres seguiron o seu movemento dende terras lonxanas para agasallar con fantasía e ilusión a quen os acompañase nesta viaxe marabillosa», introducía a voz que deu paso a máis de 450 figurantes que foron sementando sorrisos ao seu paso ata o Obradoiro, abarrotado, onde houbo espectáculo circense.

A do carteiro real foi a primeira carroza en aparecer. Soaba a melodía de Silent Night. Elegantes cervos vestidos de etiqueta guiaban globos, de cuxa cesta saían máis doces. Melchor repartiu saúdos a torto e a dereito. Os zancudos facían elevar a vista ao ceo para dar paso á entrada de Gaspar, algo máis xeneroso coa repartición de caramelos. Tras el, trasnos de todas as estaturas con zurrones cargados e un riseiro Baltasar, seguido de personaxes de fantasía, saídos do mar, do conto de Alicia no país das marabillas (a gran novidade) ou de bosques encantados. Pechando a comitiva, malabares con lume, como unha seda ou unha pelota xigante e o temido home do carbón doce, escoltado por unhas carboeiras cantareiras sobre patíns.

Foron vinte minutos de espectáculo itinerante que a algúns, dicían, deixounos «un pouco fríos». Aínda que onte, os que contaban eran os nenos, cargados de máis ilusión que todos os caramelos sen gluten que lles couberon nos petos.

Cargamento de agasallos directo ao hospital

As persoas ingresadas nos hospital Clínico e o de Conxo e os seus familiares foron os primeiros en ver aos Reis Magos, que, como xa vén sendo habitual, chegaron cargados de agasallos. Ao Provincial chegaron nunha luxosa limusina branca custodiada por unhas vinte motos e alí repartiron presentes entre os pacientes, que recibiron unha manta. A animación musical correu a cargo da tuna de Dereito, e as mesmísimas Maxestades sacaron a bailar aos fillos do persoal e outros menores que por circunstancias da vida atopábanse no centro sanitario; algo máis de 70 entre uns e outros.

A unidade de Pediatría do CHUS tamén tivo o seu cargamento directo de agasallos, entregado en persoa polos monarcas máis adorados de Oriente.

Cabalgata moderna ou entroido?

A uns marabilloulles o desfile que acompañou aos Reis Magos por Compostela e outros o detestaron

P. Calveiro

Parece que a cabalgata de Reyes non deixou indiferente a practicamente ninguén, polo menos iso é o que se pode deducir das mensaxes dos últimos días nas redes sociais. A uns marabilloulles o desfile que percorreu as rúas de Santiago a véspera da noite máxica e outros o detestaron. Entre as críticas, algúns apuntaron a que se parecía máis ao entroido que a unha cabalgata e o desaprovisionamiento de caramelos que sufriron algunha das súas Maxestades de Oriente chegados a un punto do percorrido.