«Gústame falar coa xente, pero agora nin peregrinos pasan»

Emilio Forján NEGREIRA / LA VOZ

SANTIAGO

Manuel Federico Quintáns, de 102 años, es vecino de Negreira
Manuel Federico Quintáns, de 102 anos, é veciño de Negreira PACO RODRÍGUEZ

Manuel Federico Quintáns Otero, de 102 anos, é carpinteiro e estivo na Guerra Civil

30 mares 2021 . Actualizado ás 18:04 h.

A súa gran paixón segue sendo a lectura, pero Manuel Federico Quintáns Otero o que bota moito en falta é o «contacto» e a conversación coa xente, mesmo cos peregrinos que a diario pasaban por diante da súa casa no núcleo negreirés da Chancela. «Antes vías pasar xente por aquí e incluso falabas cos peregrinos, pero agora non pasa nin o primeiro, e xente maior coma min, aquí non a hai», apunta Federico con boa saúde, aínda que, como el explica, «o peor é a cadeira», que, con todo, non lle impide saír ao exterior da casa para tomar o aire.

Antes do coronavirus, este negreirés de 102 anos que foi carpinteiro e estivo na Guerra Civil, acostumaba saír a tomarse algo cos seus netos, ou mesmo botar a partida ao dominou na cafetería da Casa dá Cultura. Desde hai un ano, nada é o que era para quen agradece as visitas restrinxidas de persoas que se achegan a conversar afablemente. «Hai xente que me ten un aprezo tremendo e chámanme por teléfono, pero xa non veñen por aquí», laméntase Federico. Mesmo bota en falta as reunións familiares «aínda que pola vellez [ri] non teño queixa ningunha».

A Federico tamén lle preguntamos polo transcorrer da pandemia. Ten a percepción de que a xente non llo toma nada en serio: «Polo que eu vexo nas noticias, a xente segue facendo reunións, segue habendo vodas e cando eu era novo e empezou todo o movemento previo á guerra, estabamos en alarma e todo o mundo estaba recollido. Pasaban aquelas ordes e todos tiñamos medo, pero aquí parece que ninguén ten medo ao virus, porque un contaxio cóllelo en calquera curruncho», sinala este centenario que indica que cando naceu «houbo unha peste e incluso houbo familias enteiras que morreron, pero daquela non había medicamentos, nin tampouco médicos». Agora si os hai, pero Federico observa que as persoas hoxe en día non temen nin a metade que os da súa época. E falando de medicamentos, a Federico xa lle administraron a primeira dose da vacina do coronavirus e en breve recibirá a segunda para quedar inmunizado. Anima a todos a facelo.